Νικολάι Λουγκάνσκι

Νικολάι Λουγκάνσκι
Καλλιτέχνης του Λαού της Ρωσίας
Ο Λουγκάνσκι το 2012.
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση26 Απριλίου 1972 (1972-04-26) (52 ετών)
Μόσχα, Ρωσία, ΕΣΣΔ
Χώρα πολιτογράφησηςΡωσία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΡωσικά[1]
ΣπουδέςΚεντρική Μουσική Σχολή της Μόσχας
Ωδείο της Μόσχας
Πληροφορίες ασχολίας
ΙδιότηταΠιανίστας
ΕργοδότηςΩδείο της Μόσχας
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςΧρυσό Διαπασών (2000)
Βραβείο της Γερμανικής Κριτικής Δίσκου (2003)
Επίτιμος Καλλιτέχνης της Ρωσικής Ομοσπονδίας (2005)
Echo Klassik (2005)
Καλλιτέχνης του Λαού της Ρωσικής Ομοσπονδίας (2013)
Διεθνές Βραβείο «Σεργκέι Ραχμάνινοφ» (2016)
Κρατικό Βραβείο της Ρωσικής Ομοσπονδίας (2019)
Ιστότοπος
nikolaylugansky.com
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Νικολάι Λβόβιτς Λουγκάνσκι (ρωσικά: Никола́й Льво́вич Луга́нский‎‎· γενν. 26 Απριλίου 1972, Μόσχα) είναι Ρώσος πιανίστας και μουσικός παιδαγωγός.

Νεαρή ηλικία και εκπαίδευση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Νικολάι Λουγκάνσκι γεννήθηκε στις 26 Απριλίου του 1972 στη Μόσχα της Ρωσίας σε οικογένεια επιστημόνων. Ο πατέρας του, Λεβ Μπορίσοβιτς, ήταν φυσικός και η μητέρα του, Άνα Νικολάγιεβνα, ήταν χημικός. Σε ηλικία πέντε ετών, προτού μάθει να διαβάζει παρτιτούρες, έπαιξε μία σονάτα για πιάνο του Μπετόβεν, την οποία απομνημόνευσε εξ ολοκλήρου ακούγοντάς την.[2] Σπούδασε πιάνο στην Κεντρική Μουσική Σχολή της Μόσχας και στο Ωδείο της Μόσχας. Δάσκαλοί του ήταν η Τατιάνα Κέστνερ, η Τατιάνα Νικολάιεβα[3] και ο Σεργκέι Ντορένσκι.

Ο Λουγκάνσκι κατά τη διάρκεια συναυλίας το 2019.

Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1980 και στις αρχές της δεκαετίας του 1990, ο Λουγκάνσκι έλαβε βραβεία σε πολλούς διαγωνισμούς πιάνου, με σημαντικότερο το Ασημένιο Μετάλλιο στον Διεθνή Διαγωνισμό Τσαϊκόφσκι το 1994, όπου δεν δόθηκε το πρώτο βραβείο εκείνη τη χρονιά. Παράλληλα, ξεκίνησε να ηχογραφεί σε συνεργασία με τις δισκογραφικές εταιρείες Melodiya και Vanguard Classics. Η ερμηνεία του στη νικητήρια συναυλία στο 10ο Διαγωνισμό Τσαϊκόφσκι ηχογραφήθηκε και κυκλοφόρησε από την εταιρεία Pioneer Classics. Ακολούθησαν κυκλοφορίες για διάφορες ιαπωνικές εταιρείες. Στη συνέχεια κυκλοφόρησε δίσκους με τις Warner Classics, Erato Records, Pentatone, Onyx Classics, Deutsche Grammophon και Naïve Records. Το 2018 ο Λουγκάνσκι υπέγραψε αποκλειστικό συμβόλαιο με την Harmonia Mundi.

Ο Λουγκάνσκι έχει συμπράξει με τους Βαντίμ Ρέπιν, Αλεξάντρ Κνιάζεφ, Άννα Νετρέμπκο, Τζόσουα Μπελ, Γιούρι Μπασμέτ, Βαντίμ Ρουντένκο, Μίσα Μάισκι και Λεωνίδα Καβάκο, μεταξύ άλλων. Επίσης, έχει συνεργαστεί με αρχιμουσικούς όπως ο Ρικάρντο Σαϊλί, ο Κρίστοφ Έσενμπαχ, ο Βλαντίμιρ Φεντοσίεφ, ο Βαλέρι Γκέργκιεφ, ο Νέεμε Γιάρβι, ο Κουρτ Μαζούρ, ο Μιχαΐλ Πλέτνιεφ, ο Γκενάντι Ροζντέστβενσκι, ο Γιούρι Σίμονοφ, ο Λέοναρντ Σλάτκιν, ο Τουγκάν Σόχιεφ, ο Βλαντίμιρ Σπιβακόφ, ο Γεβγκένι Σβετλάνοφ, ο Γιούρι Τεμιρκάνοφ και ο Έντο ντε Βάαρτ.

Εκτός από την σταδιοδρομία του ως σολίστας, ο Λουγκάνσκι διδάσκει στο Ωδείο της Μόσχας.

Ο Λουγκάνσκι ζει μόνιμα στη Μόσχα μαζί με τη σύζυγό του και τα τρία παιδιά του.

Βραβεία διαγωνισμών

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Πρώτο Βραβείο, Πανενωσιακός Διαγωνισμός στη Τιφλίδα (1988)
  • Αργυρό Μετάλλιο, 8ος Διεθνής Διαγωνισμός «Γιόχαν Σεμπάστιαν Μπαχ» στη Λειψία (1988)
  • Δεύτερο Βραβείο, Διαγωνισμός Ραχμάνινοφ στη Μόσχα (1990)
  • Καλύτερος Πιανίστας, Διεθνής Θερινή Ακαδημία «Μοτσαρτέουμ» στο Σάλτσμπουργκ (1992)
  • Αργυρό Μετάλλιο, 10ος Διεθνής Διαγωνισμός Τσαϊκόφσκι στη Μόσχα (1994)
Το Βραβείο Ραχμάνινοφ που παρέλαβε ο Λουγκάνσκι το 2016.
  • Βραβείο Ιδιωτικού Φιλανθρωπικού Ταμείου «Ερνστ Νιζνιέστνι» (1994)
  • Διεθνές Βραβείο «Τέρενς Τζαντ» (1995)
  • Χρυσό Διαπασών (2000, 2001 και 2002)
  • Βραβείο της Γερμανικής Κριτικής Δίσκου (2003)
  • Επίτιμος Πολίτης του Κτήματος Ιβάνοφκα στο Ταμπόφ (2004)
  • Επίτιμος Καλλιτέχνης της Ρωσικής Ομοσπονδίας (2005)
  • Βραβείο «Echo Klassik» (2005, 2007 και 2013)
  • Βραβείο του Μουσικού Περιοδικού του BBC (2011)
  • Καλλιτέχνης του Λαού της Ρωσίας (2013)
  • Διεθνές Βραβείο «Σεργκέι Ραχμάνινοφ» (2016)
  • Κρατικό Βραβείο της Ρωσικής Ομοσπονδίας (2019)[2][4]
  1. CONOR.SI. 149930083.
  2. 2,0 2,1 «Nikolai Lugansky's Power And Repose» (στα αγγλικά). NPR.org. https://www.npr.org/2011/07/13/137795784/nikolai-luganskys-power-and-repose?t=1658704308736. Ανακτήθηκε στις 2022-07-24. 
  3. «Nikolai Lugansky | Kennedy Center». The Kennedy Center (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 25 Μαρτίου 2023. 
  4. «Presentation of Russian Federation National Awards». President of Russia (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 25 Μαρτίου 2023. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]