Νικόλαος Λουδοβίκος

Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο.
Το πρότυπο τοποθετήθηκε χωρίς ημερομηνία. Για τη σημερινή ημερομηνία χρησιμοποιήστε: {{χωρίς παραπομπές|2|02|2025}}


Νικόλαος Λουδοβίκος
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Νικόλαος Λουδοβίκος (Ελληνικά)
Γέννηση1959[1]
Βόλος
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
ΘρησκείαΑνατολικός Ορθόδοξος Χριστιανισμός
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΕλληνικά
νέα ελληνική γλώσσα
Εκπαίδευσηδιδακτορικό δίπλωμα
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο του Παρισιού
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητασυγγραφέας
φιλόσοφος
θεολόγος
διδάσκων πανεπιστημίου
δεδομένα

Ο π. Νικόλαος Λουδοβίκος (γενν.: 1959, Βόλος), είναι συγγραφέας, διδάκτορας θεολογίας του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, καθηγητής δογματικής και φιλοσοφίας στην Ανώτατη Εκκλησιαστική Ακαδημία Θεσσαλονίκης, Διευθυντής Θεολογικών και Ιερατικών Σπουδών και πρώην Πρόεδρος της Ακαδημίας, επιστημονικός συνεργάτης-συγγραφέας στο μεταπτυχιακό θεολογικό πρόγραμμα του Ανοικτού Ελληνικού Πανεπιστημίου, επισκέπτης Καθηγητής στο Ινστιτούτο Ορθόδοξων Χριστιανικών Σπουδών του Κέμπριτζ και διδάσκων Ερευνητής στο Παν/μιο του Γουίντσεστερ (UK), ενώ έχει εργαστεί στο ερευνητικό κέντρο για τον αρχέγονο χριστιανισμό Tyndale House του Κέμπριτζ, έχει διδάξει και δώσει σεμινάρια στο Κέντρο Προχωρημένων Θεολογικών και Θρησκευτικών Σπουδών (C.A.R.T.S.) της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου του Κέμπριτζ, στο Πανεπιστήμιο του Ντάραμ και μέχρι σήμερα δίνει διαλέξεις σε διάφορα Πανεπιστήμια και Ερευνητικά Κέντρα. Επίσης είναι πρωτοπρεσβύτερος της Ορθόδοξης εκκλησίας.

Ο π. Λουδοβίκος έχει σπουδάσει ψυχολογία, παιδαγωγική, θεολογία και φιλοσοφία στην Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη, το Παρίσι (στην Σορβόνη -Paris IV, και στο Καθολικό Ινστιτούτο του Παρισίου) και το Κέμπριτζ.

Έχει ξεχωριστή επιρροή στην σύγχρονη ορθόδοξη θεολογική σκέψη, και είναι συγγραφέας βιβλίων όπως τα:

  • Αφανής αρμονία: Μεταφυσική Ιστορία της αρχαίας Ελληνικής φιλοσοφίας, Αρμός 2021
  • Αναλογικές Ταυτότητες: Πατερικές πηγές επανερμηνείας του ελληνο-δυτικού εαυτού, Εν Πλω 2020
  • Η ανοικτή ιστορία και οι εχθροί της: Η άνοδος του Βελούδινου Ολοκληρωτισμού, Αρμός 2020
  • Η Ιστορία της Αγάπης του Θεού, Ι.Μ. Βατοπαιδίου, 2015
  • Ο Μόχθος της Μετοχής: Είναι και Μέθεξη Στον Θωμά Ακινάτη και τον Γρηγόριο Παλαμά, Αρμός 2010
  • Οι τρόμοι του προσώπου και τα βάσανα του έρωτα: κριτικοί στοχασμοί για μια μετανεωτερική θεολογική οντολογία, Αρμός 2009
  • Θεοποιία: η μετανεωτερική θεολογική απορία, Αρμός 2007
  • Ορθοδοξία και εκσυγχρονισμός: Βυζαντινή εξατομίκευση, κράτος και ιστορία, στην προοπτική του ευρωπαϊκού μέλλοντος, Αρμός 2006
  • Ψυχανάλυση και ορθόδοξη θεολογία: περί επιθυμίας, καθολικότητας και εσχατολογίας, Αρμός 2003
  • Θεολογική ιστορία της αρχαίας ελληνικής φιλοσοφίας, Πουρναράς 2003
  • Η αποφατική εκκλησιολογία του ομοουσίου: Η αρχέγονη Εκκλησία σήμερα, Αρμός 2002
  • Η κλειστή πνευματικότητα και το νόημα του εαυτού: ο μυστικισμός της ισχύος και η αλήθεια της φύσεως και του προσώπου, Ελληνικά Γράμματα 1999
  • Η Ευχαριστιακή Οντολογία, Δόμος 1992.
  • Βιβλία και άρθρα του έχουν δημοσιευθεί σε δέκα γλώσσες.

Επίσης, είναι γνωστός και για τις χριστιανικές ομιλίες του.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 101321868X. Ανακτήθηκε στις 12  Αυγούστου 2015.