Στα νομίσματα της αυτοκρατορίας των Κουσάν (Αυτοκρατορία των Κοσσανών, π. 30-375 μ.Χ.) στη Βόρεια Ινδία και την Κεντρική Ασία, τα κύρια νομίσματα που κόβονταν ήταν από χρυσό που ζυγίζουν 7,9 γραμ., και από βασικά μέταλλα διαφόρων βαρών μεταξύ 12 και 1,5 γραμ.[1]
Τα σχέδια των νομισμάτων συνήθως ακολουθούν ευρέως τα στυλ των προηγούμενων Ελληνο-Βακτριανών ηγεμόνων, χρησιμοποιώντας το Ελληνιστικό στυλ εικονογραφίας, με μια θεότητα από τη μία πλευρά και τον βασιλιά από την άλλη. Οι βασιλείς μπορεί να εμφανίζονται: με το κεφάλι τους σε προφίλ, μια μορφή που στέκεται, συνήθως υπηρετώντας σε έναν βωμό με πυρ στο στυλ των Ζοραστρών, ή έφιπποι. Η ποιότητα χάραξης των μητρών είναι γενικά χαμηλότερη, από την εξαιρετικά υψηλή τέχνη των νομισμάτων των Ελληνο-Βακτριανών ηγεμόνων. Η συνεχής επιρροή των ρωμαϊκών νομισμάτων μπορεί να παρατηρηθεί σε σχέδια του 1ου και 2ου αι. μ.Χ., στις πρακτικές νομισματοκοπίας που αποδεικνύονται στα νομίσματα, καθώς και μια σταδιακή μείωση της αξίας του μετάλλου στα νομίσματα από βασικό μέταλλο. Η ιρανική επιρροή, ειδικά στις βασιλικές μορφές και το πάνθεον των θεών που χρησιμοποιούνται, είναι ακόμη ισχυρότερη.[2] Επί βασιλέως Κανίσκα ο βασιλικός τίτλος "Βασιλεύς των βασιλέων" άλλαξε: από το ελληνικό "ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΒΑΣΙΛΕΩΝ" στην περσική μορφή "ϷAO-NANO-ϷAO" (σάχης-των-σαχών).[3]
Πολλές από τις λίγες πληροφορίες που έχουμε για την πολιτική ιστορία του Κουσάν, προέρχονται από νομίσματα. Η γλώσσα των επιγραφών είναι συνήθως η Βακτριανή γλώσσα, που γράφεται με γράμματα που προέρχεται από την ελληνική. Πολλά νομίσματα δείχνουν τα σύμβολα τάμγκα (βλ. πίνακα) ως ένα είδος μονογράμματος για τον ηγεμόνα. Υπήρχαν αρκετά επαρχιακά νομισματοκοπεία, και τα στοιχεία από τα νομίσματα δείχνουν, ότι μεγάλο μέρος της αυτοκρατορίας ήταν ημιανεξάρτητο.
Το θρησκευτικό πάνθεον των Κουσάν είναι εξαιρετικά ποικίλο, όπως αποκαλύπτεται από τα νομίσματα και τις σφραγίδες τους, στα οποία εμφανίζονται περισσότεροι από 30 διαφορετικοί θεοί, που ανήκουν στον ελληνιστικό, τον ιρανικό και σε μικρότερο βαθμό στον ινδικό κόσμο. Ελληνικές θεότητες, με ελληνικά ονόματα εκπροσωπούνται σε αρχαία νομίσματα. Κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Κανίσκα, η γλώσσα του νομίσματος αλλάζει σε Βακτριανικά (αν και παρέμεινε σε ελληνική γραφή για όλους τους βασιλείς). Μετά την Χουβίσκα, μόνο δύο θεότητες εμφανίζονται στα νομίσματα: Αρδόκσο και Οέσο (βλέπε λεπτομέρειες παρακάτω).
Η αντιπροσώπευση θεοτήτων από την Ελληνική θρησκεία και τον Ελληνιστικό συγκριτισμό είναι:
Οι οντότητες της Ινδικής θρησκείας που εκπροσωπούνται στην νομίσματα περιλαμβάνουν:
Οι ιρανικές οντότητες που απεικονίζονται στα νομίσματα περιλαμβάνουν:
Επιπλέον:
|
Ο Μακ Ντάουλ (1968) αναγνώρισε τρεις επαρχιακές χάλκινες κοπές του Κατζούλα Καδφίση και του Βίμα Τάκτου από ξεχωριστές νομίσματα στον πρώτο τους αριθμό, οι οποίες θα αντιστοιχούσαν στα τρία προηγούμενα βασίλεια που αποτελούσαν την αυτοκρατορία του Κουσάν. Η βόρεια περιοχή, η Βακτρία, η οποία είχε τα μεγαλύτερα νομίσματα μεγέθους 12 g (τετραδράχμ) και 1,5 g, η Γκάντζαρα, η νομίσματα της οποίας ζυγίζουν 9-10 g για μεγάλο και 2 g για μικρό, και η Ινδική περιοχή, όπου τα νομίσματα είναι 4 g καθένα.
Ο Μακ Νταουλ (1960) πρότεινε τη σταδιακή μείωση όλων των τριών θεμάτων ξεκινώντας από την Χουβίσκα, ενώ ο Τσότοπαδεια (1967) προτείνει την ταχεία υποτίμηση του θεμάτων από την Κανίσκα. Φαίνεται ότι υπήρξαν δύο μειώσεις με βάση την νομίσμα των κυβερνήσεων που μόλις ονομάστηκαν.[7]Αργότερα, τα εκδόματα ενοποιήθηκαν σε ένα κεντρικό σύστημα νομισμάτων βάρος.
Ο Βίμα Καδφίσης εξέδωσε τρεις ονομαστικές αξίες γι' αυτό το μέταλλο, δύο 15,75 γραμ., μία 7,8 γραμ., και ένα νόμισμα 1/4 δηναρίου των 1,95 γραμ.[8]
Τα νομίσματα των Κουσάν αντιγράφτηκε μέχρι τους Κουσανο-Σασανίδες στη δύση, και το βασίλειο του Σαματάτα στη Βεγγάλη στην ανατολή. Προς το τέλος της κυριαρχίας των Κουσάν, τα πρώτα νομίσματα της αυτοκρατορίας των Γκούπτα προέκυψαν επίσης από τα νομίσματα της αυτοκρατορίας των Κουσαν, υιοθετώντας το βάρος τους, τις τεχνικές και τα σχέδια, μετά τις κατακτήσεις του Σαμουδραγκούπτα στα βορειοδυτικά.[9][10][11][12] Οι εικόνες στα νομίσματα των Γκούπτα έγιναν πιο ινδικές, τόσο στο στυλ όσο και στο θέμα, σε σύγκριση με τις προηγούμενες δυναστείες, όπου ακολουθούσαν κυρίως ελληνορωμαϊκά και περσικά στυλ. [11][13][14][15] Ο τυποποιημένος τύπος νομίσματος του Σαμουδραγκούπτα, του πρώτου κυβερνήτη των Γκούπτα που εξέδωσε νομίσματα, είναι πολύ παρόμοιος με το νομίσμα των τελευταίων ηγεμόνων του Κουσάν, συμπεριλαμβανομένης της σκηνής θυσίας επάνω από έναν βωμό, την απεικόνιση ενός αετού, κ.ά., ενώ οι διαφορές περιλαμβάνουν το κάλυμμα κεφαλής του ηγεμόνα (ένα καπέλο που εφαρμόζει πολύ στενά, αντί του οξυκόρυφου καπέλου του Κουσάν), το πρότυπο Γαρούντα αντί της τρίαινας, και τα κοσμήματα του Σαμουδραγκούπα, τα οποία είναι ινδικά.