Νορντίν Ζμπαρί

Νορντίν Ζμπαρί
Προσωπικές πληροφορίες
Πλήρες όνομαNordin Jbari
Ημερ. γέννησης05 Φεβρουαρίου 1975 (1975-02-05) (49 ετών)
Τόπος γέννησηςSaint-Josse-ten-Noode, Βέλγιο
Ύψος1,82 μ.
ΘέσηΕπιθετικός
Ομάδες νέων
1985-1991SCUP Jette
1991-1995Άντερλεχτ
Επαγγελματική καριέρα*
ΠερίοδοςΟμάδαΣυμμ.(Γκ.)
1995–1996Άντερλεχτ1(0)
1996–1997Γάνδη30(14)
1997-1999Κλαμπ Μπρυζ36(10)
1999–2001Τρουά33(4)
2001 Άρης Θεσσαλονίκης (δανεικός)4(1)
2002Τρουά2(0)
2003Γκρενόμπλ (δανεικός)6(1)
2003–2004Σερκλ Μπρυζ28(11)
2004–2005Γάνδη26(6)
2005–2006Λα Λουβιέρ2(0)
2007Εθνικός Πειραιώς3(1)
Εθνική ομάδα
ΠερίοδοςΟμάδαΣυμμ.(Γκ.)
1993 Εθνική Βελγίου Κ181(0)
1996–1997 Εθνική Βελγίου Κ214(2)
1996–1997 Εθνική Βελγίου2(0)
* Οι συμμετοχές και τα γκολ στις προηγούμενες ομάδες υπολογίζονται μόνο για τα εγχώρια πρωταθλήματα και έχουν ανανεωθεί έως 10:30, 07 Μαΐου 2024 (UTC).

† Συμμετοχές (Γκολ).

‡ Οι συμμετοχές και τα γκολ στις εθνικές ομάδες έχουν ανανεωθεί έως 10:30, 07 Μαΐου 2024 (UTC).

Ο Νορντίν Ζμπαρί είναι Βέλγος, μαροκινής καταγωγής (γιός τρίτης γενιάς Μαροκινών μεταναστών), πρώην επαγγελματίας ποδοσφαιριστής που αγωνίζονταν ως κεντρικός επιθετικός. Ο Ζμπαρί έχει περάσει το μεγαλύτερο μέρος της καριέρας του αγωνιζόμενος στη χώρα του, παίζοντας για ομάδες όπως η Άντερλεχτ, η Γάνδη, η Κλαμπ Μπρυζ, η Σερκλ Μπρυζ και η Λα Λουβιέρ. Επίσης έχει αγωνιστεί και στην Ελλάδα με την φανέλα του Άρη Θεσσαλονίκης και του Εθνικού Πειραιώς καθώς και στη Γαλλία με τα χρώματα της Τρουά και της Γκρενόμπλ. Είναι ο πρώτος παίκτης βορειοαφρικανικής καταγωγής που αγωνίστηκε με την εθνική ομάδα του Βελγίου, περισσότερο από μια δεκαετία πριν από τους Μαρουάν Φελαϊνί, Νασέρ Σαντλί, Nabil Dirar ή ακόμα και Zakaria Bakkali.[1]. Έχει πια αποσυρθεί από την ενεργό δράση αλλά εξακολουθεί να εργάζεται ως τηλεσχολιαστής αγώνων για την τηλεόραση και το ραδιόφωνο στο Βέλγιο (πιο συγκεκριμένα είναι σχολιαστής στο γαλλόφωνο Belgacom TV και εργάζεται ως αναλυτής στο Eleven Sports Network. Έχει επίσης μια εβδομαδιαία αθλητική στήλη στο La Dernière Heure/Les Sports).

Ποδοσφαρική καριέρα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ζμπαρί γεννήθηκε στην Saint-Josse-ten-Noode, τον μικρότερο δήμο του Βελγίου, με το υψηλότερο ποσοστό μουσουλμανικής κοινότητας (43,7%), στα περίχωρα των Βρυξελλών στις 5 Φεβρουαρίου 1975, και ξεκίνησε ως παιδί, μετά το σχολείο, να παίζει ποδόσφαιρο στο γήπεδο Ambiorix Park. Σε ηλικία εννέα ετών όταν οι γονείς του μετακόμισαν στο Jette, ο Νορντίν εντάχθηκε στις Ακαδημίες της Royal Scup Jette, προτού μεταπηδήσει, το 1991, στα τμήματα υποδομών της Άντερλεχτ. [2]Το 1995 ανέβηκε στην πρώτη ομάδα της Άντερλεχτ και στις 21 Απριλίου 1996 πραγματοποίησε το ντεμπούτο του στο βελγικό πρωτάθλημα στον εκτός έδρας αγώνα (1-2) με τη Σερκλ Μπριζ. Ήταν ο μοναδικός του αγώνας για την Άντερλεχτ, με την οποία κατέκτησε -τυπικά- τον τίτλο του δευτεραθλητή στο Βέλγιο τη σεζόν 1995/1996.

Το 1996 παραχωρήθηκε στην Γάνδη, όπου σκόραρε, σε μια σεζόν, 14 γκολ σε 31 αγώνες και αναδείχθηκε 6ος σκόρερ του πρωταθλήματος της εν λόγω χρονιάς κερδίζοντας και την πρώτη του κλήση στο αντιπροσωπευτικό συγκρότημα του Βελγίου. Στις 10 Αυγούστου 1996, πραγματοποίησε το ντεμπούτο του, σημειώνοντας και 2 γκολ (τελικό σκορ 3-1), σε έναν εντός έδρας αγώνα εναντίον της Σαρλερουά. Η Κλαμπ Μπριζ τον απέκτησε το 1997 και στα δύο χρόνια που έμεινε στο «Γιαν Μπρεϊντάλ», σημείωσε 10 γκολ σε 36 ματς. Έκανε το ντεμπούτο του με την Κλαμπ Μπριζ στις 9 Αυγούστου 1997 σε μια εκτός έδρας νίκη με 4-0 εναντίον της Γάνδης, σκοράροντας κι ένα γκολ. Τη σεζόν 1997/1998 κατέκτησε το πρωτάθλημα Βελγίου με την Μπριζ και τη σεζόν 1998/1999 υπήρξε δευτεραθλητής.

Το 1999, μεταγράφηκε για 900.000 ευρώ στη γαλλική Τρουά, όπου κατέγραψε 35 εμφανίσεις και μόνο 4 τέρματα έως το 2003, ενώ ενδιάμεσα (2001) παραχωρήθηκε ως δανεικός για ένα εξάμηνο στον Άρη. Η θητεία του στη Θεσσαλονίκη υπήρξε εξαιρετικά βραχύβια καθώς αγωνίστηκε σε μόλις 7 αγώνες (4 για το Πρωτάθλημα (με 1 γκολ) και 3 για το Κύπελλο Ελλάδας. Πραγματοποίησε το ντεμπούτο του στις 9 Ιανουαρίου 2002 σε έναν εντός έδρας αγώνα (τελικό σκορ 0-0) για το θεσμό του Κύπέλλου κόντρα στην Παναχαική.[3] Ωστόσο έμεινε στη μνήμη των φιλάθλων για το νικητήριο τέρμα που σημείωσε με εκπληκτική γυριστή κεφαλιά στο 79ο λεπτό μέσα στο ΟΑΚΑ εναντίον του Ολυμπιακού [4]. Λίγο εβδομάδες αργότερα τραυματίστηκε και επί της ουσίας τερμάτισε την πορεία του στον Άρη καθώς αποτέλεσε παρελθόν στο τέλος της σεζόν με την ολοκλήρωση του δανεισμού του.

Το καλοκαίρι του 2002 επέστρεψε στην Τρουά για να παραχωρηθεί ξανά ως δανεικός, σε μία άλλη γαλλική ομάδα, τη Γκρενόμπλ όπου σε 6 αγώνες σημείωσε 1 γκολ.

Το καλοκαίρι του 2003, αφού πέρασε τα δοκιμαστικά, επέστρεψε στο Βέλγιο για λογαριασμό της άρτι προβιβασθείσας στην Α’ Κατηγορία, την Σερκλ Μπριζ, υπογράφοντας μονοετές συμβόλαιο λόγω των αμφιβολιών που υπήρχαν σχετικά την αγωνιστική του κατάσταση εξαιτίας των συνεχών τραυματισμών που τον ταλαιπωρούσαν τα τελευταία χρόνια της καριέρας του. Ανατρέποντας όλα τα προγνωστικά ο Ζμπαρί πραγματοποίησε μια μυθική χρονιά με 11 γκολ σε 28 εμφανίσεις στο πρωτάθλημα, [5] τερματίζοντας στην πρώτη θέση των σκόρερ της ομάδας του και στο τέλος, αρνήθηκε την πρόταση της Σερκλ Μπριζ για ανανέωση του συμβολαίου του.

Αντιθέτως επέλεξε την πιο δελεαστική πρόταση της Γάνδης όπου «μάτωσε» τα δίχτυα 6 φορές σε 26 αγώνες ενώ τη σεζόν 2005-06 μετακόμισε στη Λα Λουβιέρ όπου σε 27 αγώνες πέτυχε 2 τέρματα. Ωστόσο η χρεωκοπία και ο υποβιβασμός της ομάδας λόγω εμπλοκής της σε «στημένους αγώνες», ανάγκασε τον Ζμπαρί να κρεμάσει προσωρινά τα ποδοσφαιρικά του παπούτσια, προτού επανέλθει για ένα σύντομο πέρασμα (3 αγώνες και 1 γκολ) το Γενάρη του 2007 στον Εθνικό Πειραιώς, στη Β’ Εθνική της Ελλάδας. [6][7]

Επανήλθε στα ποδοσφαιρικά γήπεδα, το 2008, για λογαριασμό της ερασιτεχνικής Έεντραχτ Χέλντεργκεμ. [8]

Ο Ζμπαρί αγωνίστηκε στις Εθνικές ομάδες Κ18 και Κ21 του Βελγίου καθώς και 2 φορές στην Εθνική Ανδρών της χώρας[9]. Πραγματοποίησε το δεκαπεντάλεπτο ντεμπούτο του στους «κόκκινους διαβόλους» στις 14 Δεκεμβρίου 1996, στην ήττα με 0-3 από την Εθνικής Ολλανδίας στις Βρυξέλλες για τα προκριματικά του Μουντιάλ 1998 [10], ενώ τη δεύτερη (10λεπτη) συμμετοχή του την «έγραψε» στις 11 Φεβρουαρίου 1997, σε μία «φιλική» ήττα με το ίδιο σκορ από τη Βόρεια Ιρλανδία στο Μπέλφαστ.[11]