Ντάβιντ Μπεκ

Ντάβιντ Μπεκ
Ο Ντάβιντ Μπεκ στο Het Gulden Cabinet σελ. 161
Γέννηση25  Μαΐου 1621[1][2][3]
Ντελφτ[4]
Θάνατος20  Δεκεμβρίου 1656[4][5][2]
Χάγη[4]
Χώρα πολιτογράφησηςΟλλανδική Δημοκρατία[6]
Ιδιότηταζωγράφος[4] και συλλέκτης τέχνης[7]
Είδος τέχνηςπροσωπογραφία[4]
Σημαντικά έργαLouis De Geer the Elder (1587 - 1652) και Queen Christina of Sweden (1626 - 1689)
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Ο Ντάβιντ Μπεκ (David Beck ή Beek, 25 Μαΐου 1621 – 20 Δεκεμβρίου 1656), ήταν Ολλανδός ζωγράφος πορτρέτων της Ολλανδικής Χρυσής Εποχής.

Βιογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πορτρέτο της Βασίλισσας Χριστίνας της Σουηδίας

Ο Μπεκ γεννήθηκε στο Ντελφτ και πήρε το όνομά του από τον θείο του, γνωστό ποιητή από το Άρνεμ. [8] Ήταν γιος διευθυντή σχολείου στο Ντελφτ, όπου διδάχθηκε ζωγραφική από τον Μίχιελ φαν Μίρεφελντ, διακεκριμένο Ολλανδό προσωπογράφο. Στα τέλη του 1640 μετακόμισε στο Λονδίνο για να ενταχθεί στο εργαστήριο του Άντονι βαν Ντάικ ως μαθητής και βοηθός, αλλά είχε λίγο χρόνο να μάθει από τον ίδιο τον βαν Ντάικ, καθώς ο τελευταίος αρρώστησε και πέθανε το 1641. Ο Μπεκ είχε ελευθερία του χεριού και ετοιμότητα, ή μάλλον ταχύτητα εκτέλεσης, για την οποία ο βαν Ντάικ ήταν τόσο αξιοσημείωτος, σε τέτοιο βαθμό που όταν ο Κάρολος Α΄ της Αγγλίας παρατήρησε τον ταχύτατο τρόπο της ζωγραφικής του Μπεκ, αναφώνησε, «Μα τον Θεό! Μπεκ, πιστεύω ότι θα μπορούσες να ζωγραφίζεις ενώ ιππεύεις!" [9] και του ζήτησε να διδάξει σχέδιο τους γιους.

Δίδαξε σχέδιο στον Κάρολο Β' της Αγγλίας και τους αδελφούς του Ιάκωβο Β' της Αγγλίας, και τον Ερρίκο Στιούαρτ, Δούκα του Γκλώστερ. [8] Μετά το ξέσπασμα του αγγλικού εμφύλιου πολέμου που τελικά οδήγησε στην εκτέλεση του προστάτη του Καρόλου Α΄, ο Μπεκ έφυγε από την Αγγλία για να ταξιδέψει στις Αυλές της Ευρώπης. Το 1647, διορίστηκε ζωγράφος πορτρέτου και valet de chambre στη βασίλισσα Χριστίνα της Σουηδίας [10] στη Στοκχόλμη, και ζωγράφιζε πορτρέτα των περισσότερων από τους ηγέτες της Ευρώπης για να κοσμήσει την πνακοθήκη της. [9]

Η Χριστίνα τον έστειλε σε περιοδεία στις ευρωπαϊκές Αυλές, προφανώς και για πολιτικούς λόγους. Ενώ ήταν άρρωστος στη Γερμανία, θεωρήθηκε νεκρός και τον προετοιμαζαν για ταφή, αλλά ανέρρωσε και σταδιακά η υγεία του αποκαταστάθηκε. Μπήκε ξανά στην Αυλή της Χριστίνας στη Ρώμη το 1655, την ακολούθησε στη Γαλλία το 1656. Ζήτησε την άδειά της για να επισκεφθεί τους φίλους και την οικογένειά του στις Κάτω Χώρες, κάτι που σύμφωνα με την Άρνολντ Χαουμπράκεν ήταν αντίθετο με τις επιθυμίες της. Υπάρχει η υποψία ότι ο θάνατός του στη Χάγη την ίδια χρονιά οφείλεται σε δηλητηρίαση. [9] [8]

Δείτε επίσης

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ (Ολλανδικά) RKDartists. 5432. Ανακτήθηκε στις 23  Αυγούστου 2017.
  2. ↑ 2,0 2,1 «David Beck» 70137436.
  3. ↑ «David Beck» (Αγγλικά) 16  Δεκεμβρίου 2017. B00014806.
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 «David Beck» (Σουηδικά) 19098.
  5. ↑ «David Beck» (Ολλανδικά) 5432.
  6. ↑ artist list of the National Museum of Sweden. 12  Φεβρουαρίου 2016. 1d94d550-5b34-4bde-a423-38dcf9f1b053. Ανακτήθηκε στις 25  Φεβρουαρίου 2016.
  7. ↑ Ανακτήθηκε στις 20  Ιουνίου 2019.
  8. ↑ 8,0 8,1 8,2 David Beck biography in De groote schouburgh der Nederlantsche konstschilders en schilderessen (1718) by Arnold Houbraken, courtesy of the Digital library for Dutch literature
  9. ↑ 9,0 9,1 9,2
     
    Μία ή περισσότερες προτάσεις από το προηγούμενο κείμενο ενσωματώνει κείμενο από έκδοση που είναι πλέον κοινό κτήμα: Chisholm, Hugh, επιμ.. (1911) «Beck, David» Εγκυκλοπαίδεια Μπριτάννικα 3 (11η έκδοση) Cambridge University Press, σελ. 608 
  10. ↑ Faith Paulette Dreher, "David Teniers II Again, The Art Bulletin, vol. 59 (Mar., 1977), pp. 108-110.