Ντέιβιντ Ρόμπινσον

Ντέιβιντ Ρόμπινσον
Με την εθνική των ΗΠΑ το 1988
Προσωπικά στοιχεία
ΕθνικότηταΑμερικανική
Γέννηση5 Αυγούστου 1965 (1965-08-05) (59 ετών)
Κι Γουέστ, Φλόριντα, ΗΠΑ
Ύψος2,16 μ.
Νεανικοί σύλλογοι
ΚολέγιοNavy Midshipmen men's basketball
Στοιχεία καριέρας
Ντραφτ1987 / Γύρος: 1 / Επιλογή: 1η
από τους Σαν Αντόνιο Σπερς
Αθλ. καριέρα1989 - 2003
ΘέσηΣέντερ
Καριέρα σε συλλόγους
1989 - 2003 0 Σαν Αντόνιο Σπερς
Εθνικές ομάδες
Ως παίκτης:0
1988 - 1996 0 Εθνική ΗΠΑ
Τίτλοι
Ολυμπιακοί Αγώνες
Τρίτη θέση 1988 Σεούλ Η.Π.Α
Πρώτη θέση 1992 Βαρκελώνη Η.Π.Α
Πρώτη θέση 1996 Ατλάντα Η.Π.Α
Παγκόσμιο Κύπελλο Καλαθοσφαίρισης
Πρώτη θέση 1986 Ισπανία Εθνική Η.Π.Α.

Ο Ντέιβιντ Μόρις Ρόμπινσον (David Maurice Robinson, γεννήθηκε στις 5 Αυγούστου 1965) είναι Αμερικανός πρώην επαγγελματίας καλαθοσφαιριστής που αγωνίστηκε για τους Σαν Αντόνιο Σπερς στην Εθνική Ομοσπονδία Καλαθοσφαίρισης (NBA) από το 1989 έως το 2003. Δύο φορές χρυσός Ολυμπιονίκης, θεωρείται ευρέως ως ένας από τους καλύτερους σέντερ, τόσο στο NBA, όσο και στην ιστορία του μπάσκετ.[1][2]

Καριέρα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κολέγιο

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ρόμπινσον ακολούθησε την ίδια διαδρομή με τον πατέρα του όταν εντάχθηκε στο Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ. Επιλέχθηκε στην πρώτη θέση στα ντραφτ του 1987 από τους Σαν Αντόνιο Σπερς, αλλά έπρεπε να περιμένει δύο χρόνια για να ολοκληρώσει τις στρατιωτικές του υποχρεώσεις προτού ενταχθεί στο σύλλογο. Με το προσωνυμία "ο Ναύαρχος" για την υπηρεσία του οδήγησε την ομάδα σε τρεις συνεχόμενους τίτλους (1958, 1986, 1987).[3] Ο ίδιος δεν είχε σαν πρώτη επιλογή του τη επαγγελματική σταδιοδρομία στο άθλημα αλλά οι απανωτές επιτυχίες και οι εμφανίσεις του τον οδήγησαν τελικά στο NBA. Το 1986 ήταν βασικό μέλος της Εθνική ΗΠΑ που κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα σημειώνοντας 20 πόντους στον τελικό με αντίπαλο τη Σοβιετική Ένωση στο τελικό 87–85.[4]

Επαγγελματική σταδιοδρομία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εντάχθηκε τελικά στους Σπερς για τη σεζόν 1989–90. Η ομάδα κέρδισε 35 περισσότερες νίκες από την προηγούμενη σεζόν: είχαν 21 νίκες – 61 ήττες τη σεζόν πριν από την άφιξή του, και έφτασαν στα πλέι οφ με ρεκόρ 56–26, η καλύτερη βελτίωση στην ιστορία του ΝΒΑ.[5] Ο Ρόμπινσον, κύριος υπεύθυνος για το επίτευγμα, κέρδισε τον τίτλο του ρούκι της χρονιάς.[6] Το 1990–91 ήταν πρώτος στα κοψίματα στο πρωτάθλημα με μέσο όρο 4,5 ανά αγώνα.[7] Τη επόμενη χρονιά ήταν ο καλύτερος αμυντικός παίκτης του πρωταθλήματος έχοντας 12,2 ριμπάουντ και 4,5 κοψίματα.[8] Οι Σπερς συμμετέχουν κάθε χρόνο στα πλέι-οφ μετά τον ερχομό του, αλλά δεν κατέκτησαν τον τίτλο. Το 1992 ο Ρόμπινσον ήταν μέλος της Ντριμ Τιμ στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1992 που κέρδισε το χρυσό μετάλλιο.[9][10]

Το 1993–94, στον αγώνα για τον τίτλο του πρώτου σκόρερ στο πρωτάθλημα μονομάχησε με το Σακίλ Ο'Νιλ και σημείωσε 71 πόντους στο τελευταίο παιχνίδι της σεζόν με αντίπαλο τους Λος Άντζελες Κλίπερς.[11][12][13] Κέρδισε τον τίτλο με μέσο όρο 29,8 πόντους ανά παιχνίδι.[14] Την ίδια χρονιά, ο Ρόμπινσον θα γράψει ιστορία, στις 17 Φεβρουαρίου, ως ο τέταρτος παίκτης στην ιστορία που πέτυχε quadruple-double, δηλαδή να σημειώσει στο ίδιο παιχνίδι διψήφια στατιστικά σε τέσσερις κατηγορίες: είχε 34 πόντους, 10 ριμπάουντ, 10 ασίστ και 10 κοψίματα με αντίπαλο τους Ντιτρόιτ Πίστονς.[15][16]

Κέρδισε τον τίτλο του πολυτιμότερου παίκτη (MVP) το 1995, ήταν δεύτερος την επόμενη χρονιά και ψηφίστηκε στη λίστα με τους 50 καλύτερους παίκτες στην ιστορία του ΝΒΑ το 1996, αλλά ακόμα δεν είχε κατακτήσει τον τίτλο με τους Σπερς.[17][18] Ωστόσο, το Σαν Αντόνιο είχε μια εξαιρετική ευκαιρία το 1994–95, μετά από 62 νίκες στην κανονική περίοδο, να φτάσει στους τελικούς του ΝΒΑ αντιμετωπίζοντας τους Χιούστον Ρόκετς στους τελικούς της περιφέρειας. Αλλά ο Ρόμπινσον δεν τα κατάφερε ικανοποιητικά απέναντι στον Χακίμ Ολάζουον και οι Χιούστον Ρόκετς κερδίζουν με 4–2 νίκες.[19][20] Το 1996 αναδείχθηκε για δεύτερη φορά χρυσός Ολυμπιονίκης ως μέλος της ομάδας των Ηνωμένων Πολιτειών στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Ατλάντα. Ήταν πρωταγωνιστές στον τελικό με αντίπαλο τη Γιουγκοσλαβία (93–69) έχοντας 28 πόντους και 7 ριμπάουντ.[21]

Είναι ο μοναδικός σέντερ στην ιστορία που βρέθηκε σε τόσα τοπ-20 σε μία σεζόν (πόντοι, ριμπάουντ, κοψίματα, κλεψίματα και αποτελεσματικότητα) κατά τις σεζόν 1991–92 και 1993–94. Πριν από την έναρξη της σεζόν 1996–97, τραυματίστηκε σοβαρά και οι Σπερς καταρρέουν και κερδίζουν μόλις 20 παιχνίδια. Αυτό το κακό αποτέλεσμα τους δίνει την πρώτη επιλογή του ντραφτ του 1997, με το οποίο επιλέγουν τον ψηλό Τιμ Ντάνκαν, με τον οποίο ο Ρόμπινσον θα σχηματίσει ζευγάρι δίδυμων πύργων στην ομάδα. Η σεζόν 1998–99, συντομευμένη λόγω της απεργίας, θα είναι τελικά αυτή που περίμεναν οι Σπερς. Αφού πέτυχαν το καλύτερο ρεκόρ στην κανονική περίοδο του ΝΒΑ, σπεύδουν προς τον τίτλο χάνοντας μόνο δύο παιχνίδια στα πλέι-οφ.[22][23] Στους τελικούς ο Ρόμπινσον συνέβαλε με 16,6 πόντους και 11,8 ριμπάουντ.[24] Οι Σπερς στη συνέχεια έχασαν τον τίτλο για τρία συνεχόμενα χρόνια από τους Λος Άντζελες Λέικερς.

Στην αρχή της σεζόν 2002–03, ο Ρόμπινσον ανακοίνωσε ότι θα αποσυρθεί στο τέλος της σεζόν. Με επικεφαλής τον Τιμ Ντάνκαν, οι Σπερς κερδίζουν έναν νέο τίτλο, επιτρέποντας στον αρχηγό να αποσυρθεί με τον πιο όμορφο τρόπο. Στη σειρά των τελικών είχε μέσους όρους 10,8 πόντους και 7,3 ριμπάουντ.[24][25]

Ήταν 10 φορές NBA All-Star, MVP το 1995, δύο φορές πρωταθλητής του ΝΒΑ (1999 και 2003), δύο φορές Χρυσός Ολυμπιονίκης (1992, 1996) και μία χάλκινος (1988). Έχει σημειώσει 20.790 πόντους, 10.497 ριμπάουντ και 2.954 κοψίματα στην καριέρα του στο ΝΒΑ.[26][27] Η φανέλα του, με τον αριθμό 50, αποσύρθηκε από το σύλλογο του Τέξας. Στις 6 Απριλίου 2009, εισήχθη στο Naismith Memorial Basketball Hall of Fame, το οποίο συγκεντρώνει όλες τις μεγάλες προσωπικότητες στην ιστορία του NBA. Έγινε μέλος ταυτόχρονα με τους Μάικλ Τζόρνταν και Τζον Στόκτον, συμπαίκτες του στη Ντριμ Τιμ, ενώ εισήχθη και το 2010 ως μέλος της Ολυμπιακής ομάδας μπάσκετ των ανδρών του 1992 στις Ηνωμένες Πολιτείες) και δύο φορές του Ολυμπιακού Hall of Fame των ΗΠΑ (2008 ατομικά, 2009 ως μέλος της Ολυμπιακής ομάδας του 1992).[17][28] Το 2021 συμπεριλήφθηκε στην επετειακή επιλογή των 75 καλύτερων του NBA με τη συμπλήρωση 75 χρόνων ιστορίας του.[29][30] Από την αποχώρησή του μετά τη δεύτερη επιτυχία του στους τελικούς του NBA, ο Ρόμπινσον εστίασε το ενδιαφέρον του στις φιλανθρωπικές πρωτοβουλίες καθώς και τη δημιουργία της Admiral Capital Group, μιας εταιρείας ακινήτων και ιδιωτικών κεφαλαίων.[5]

Τίτλοι και διακρίσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • 2 × Χρυσός Ολυμπιονίκης (1992, 1996)
  • Πρωταθλητής Κόσμου (1988)
  • 2 × πρωταθλητής NBA (1999, 2003)
  • Ο πολυτιμότερος παίκτης του ΝΒΑ (NBA-MVP 1995)
  • 10 × NBA All-Star (1990, - 1996, 1998, 2000, 2001)
  • 4 × Πρώτη ομάδα All-NBA (1991, 1992, 1995, 1996)
  • 2 × Δεύτερη ομάδα All-NBA (1994, 1998)
  • NBA αμυντικός παίκτης της χρονιάς (1992)
  • 4 × Καλύτερη αμυντική ομάδα NBA (1991, 1992, 1995, 1996)
  • 4 × Δεύτερη αμυντική ομάδα NBA (1990, 1993, 1994, 1998)
  • Βραβείο NBA Sportsmanship (2001)
  • Πρώτος σκόρερ του ΝΒΑ (1994)
  • Πρώτος στα ριμπάουντ του ΝΒΑ (1991)
  • Πρώτος στα κοψίματα του NBA (1992)
  • Ρούκι της χρονιάς στο ΝΒΑ (1990)
  • NBA καλύτερη ομάδα ρούκι (1990)
  • Επετειακή ομάδα των 50 χρόνων του NBA
  • Επετειακή ομάδα των 75 χρόνων του NBA
  • Η φανέλα με το Νο 50 αποσύρθηκε από τους Σαν Αντόνιο Σπερς
  • Sports Illustrated Sportsman of the Year (2003)
  • All-American δεύτερη ομάδα (1987)
  • Καλύτερος παίκτης κολεγιακού πρωταθλήματος (1987)
  • 2 × NCAA πρώτος στα κοψίματα (1986, 1987)
  • NCAA πρώτος ριμπάουντερ (1986)
  • ΗΠΑ καλαθοσφαιριστής της χρονιάς (1986)

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ «Top 10 Greatest NBA Centers of All Time». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Μαΐου 2021. Ανακτήθηκε στις 22 Μαΐου 2021. 
  2. ↑ «DAILY DIME: SPECIAL EDITION The game's greatest giants ever» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 31 Ιανουαρίου 2021. 
  3. ↑ «Encyclopædia Britannica : David Robinson». Ανακτήθηκε στις 12 Σεπτεμβρίου 2021. 
  4. ↑ «MONSTERS OF THE MUNDOBASKET ^ THE U.S. ROSE UP TO DEFEAT THE U.S.S.R. IN MADRID AND WIN ITS FIRST WORLD BASKETBALL TITLE SINCE 1954». Ανακτήθηκε στις 15 Σεπτεμβρίου 2021. 
  5. ↑ 5,0 5,1 «IOC : Dream Team 1992 - Where are they now?». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Φεβρουαρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 28 Φεβρουαρίου 2022. 
  6. ↑ «Top 10 Rookie Seasons In NBA History». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Δεκεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 21 Δεκεμβρίου 2022. 
  7. ↑ «The Last 40 Blocks Leaders: Hakeem Olajuwon And Mark Eaton Are Legendary Shot Blockers». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Δεκεμβρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 20 Δεκεμβρίου 2023. 
  8. ↑ «The Most PPG By The Defensive Player Of The Year: Michael Jordan Averaged 35 Points Per Game And Was The Best Defender In The League». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Ιουνίου 2024. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουνίου 2024. 
  9. ↑ «1992 Dream Team: The Greatest Team Ever Assembled». Ανακτήθηκε στις 8 Ιανουαρίου 2021. 
  10. ↑ «Dream Team: Οταν πρωτοεμφανίστηκε η ομάδα-όνειρο!». Ανακτήθηκε στις 30 Αυγούστου 2021. 
  11. ↑ «NBA Players Who Scored The Most Points In A Single Game». Ανακτήθηκε στις 14 Μαρτίου 2023. 
  12. ↑ «NBA: Όταν ο συγκλονιστικός Ντέιβιντ Ρόμπινσον "έγραψε" ιστορία με 71 πόντους!». Ανακτήθηκε στις 13 Σεπτεμβρίου 2021. 
  13. ↑ «Most Points Scored By One Player Against Every NBA Team: Wilt Chamberlain 100-Point Game Will Never Be Broken». Ανακτήθηκε στις 19 Ιανουαρίου 2022. 
  14. ↑ «The Last 40 Scoring Champions: Michael Jordan Is The Best Scorer In NBA History». Ανακτήθηκε στις 19 Δεκεμβρίου 2021. 
  15. ↑ «Η βραδιά που ο Ντέιβιντ Ρόμπινσον σημείωσε quadruple double!». Ανακτήθηκε στις 13 Σεπτεμβρίου 2021. 
  16. ↑ «The 4 NBA players who have achieved a quadruple-double». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Ιανουαρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 13 Σεπτεμβρίου 2021. 
  17. ↑ 17,0 17,1 «Legends profile: David Robinson». Ανακτήθηκε στις 12 Σεπτεμβρίου 2021. 
  18. ↑ «1996 MVP Race: Michael Jordan Won The Award With 1,114 MVP Points, 540 Points More Than David Robinson». Ανακτήθηκε στις 29 Ιουλίου 2022. 
  19. ↑ «'He put on a clinic': When Hakeem Olajuwon upstaged David Robinson». Ανακτήθηκε στις 13 Σεπτεμβρίου 2021. 
  20. ↑ «Head-to-Head: Games Played Between Hakeem Olajuwon and David Robinson». Ανακτήθηκε στις 13 Σεπτεμβρίου 2021. 
  21. ↑ «FIBA : 1996 Olympic Games - Tournament for Men: USA vs YUGOSLAVIA». Ανακτήθηκε στις 25 Ιουλίου 2022. 
  22. ↑ «Top Moments: Twin Towers ride off to sunset with another title». Ανακτήθηκε στις 13 Σεπτεμβρίου 2021. 
  23. ↑ «The Spirit of '99». Ανακτήθηκε στις 13 Σεπτεμβρίου 2021. 
  24. ↑ 24,0 24,1 «10 Best NBA Players Who Won Two Championship Rings». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Δεκεμβρίου 2023. 
  25. ↑ «The 2003 San Antonio Spurs End The Shaq-Kobe Era». Ανακτήθηκε στις 13 Σεπτεμβρίου 2021. 
  26. ↑ «David Robinson». Ανακτήθηκε στις 13 Σεπτεμβρίου 2021. 
  27. ↑ «The 10 Greatest NBA Centers Of The 1990s». Ανακτήθηκε στις 21 Μαρτίου 2022. 
  28. ↑ «David Robinson». Ανακτήθηκε στις 12 Σεπτεμβρίου 2021. 
  29. ↑ «ΝΒΑ: Αυτοί είναι οι 75+1 παίκτες όλων των εποχών!». Ανακτήθηκε στις 23 Οκτωβρίου 2021. 
  30. ↑ «NBA 75TH ANNIVERSARY TEAM ANNOUNCED». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Οκτωβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 20 Οκτωβρίου 2022. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]