Νταρ ελ-Μαχζέν (Ραμπάτ)

Συντεταγμένες: 34°0′0″N 6°49′48″W / 34.00000°N 6.83000°W / 34.00000; -6.83000

Νταρ ελ-Μαχζέν
Χάρτης
Είδοςβασιλική κατοικία
Αρχιτεκτονικήισλαμική αρχιτεκτονική
Γεωγραφικές συντεταγμένες34°0′11″N 6°50′3″W
Διοικητική υπαγωγήΡαμπάτ
ΧώραΜαρόκο
Έναρξη κατασκευής1864
Ολοκλήρωση1864
ΙδιοκτήτηςΜοχάμετ ΣΤ΄ του Μαρόκου
ΧρηματοδότηςΜοχάμεντ μπεν Αμπντάλα
ΠροστασίαΠολιτισμική κληρονομιά του Μαρόκου
Commons page Πολυμέσα
δεδομένα (π)

Το Νταρ ελ-Μαχζέν (αραβικά: دار المخزن‎, κ. γρ. Οικία των Μαχζέν‎, Βερβερικά: ⵜⴰⴷⴰⵔⵜ ⵏ ⵎⴿⵣⵏ) είναι η κύρια και επίσημη κατοικία του βασιλιά του Μαρόκου. Βρίσκεται στην κοινότητα Τουάργκα του Ραμπάτ, της πρωτεύουσας του Μαρόκου. Η επίσημη ονομασία του είναι El Mechouar Essaid Palace, που σημαίνει «Ο χώρος του Παλατιού της Ευτυχίας». 

Ιστορία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι αλαουίτες σουλτάνοι και οι βασιλιάδες διατηρούν ένα παλάτι στο Ραμπάτ από τον 18ο αιώνα, που βασιλεύει ο σουλτάνος Μοχάμεντ μπεν Αμπντάλα, ο οποίος χρησιμοποίησε το Ραμπάτ ως μια από τις αυτοκρατορικές του κατοικίες και ανακαίνισε βασιλικά ανάκτορα σε άλλες πόλεις. [1] [2] Το σημερινό κτήριο χτίστηκε το 1864 από τον Μωάμεθ Δ', για να αντικαταστήσει το παλαιότερο παλάτι. [2]

Όταν το μεγαλύτερο μέρος του Μαρόκου τέθηκε υπό γαλλικό έλεγχο το 1912, η αποικιακή διοίκηση ήθελε ο σουλτάνος να τοποθετηθεί σε μεγάλο βαθμό σε ένα μέρος, κοντά στο δικό του διοικητικό αρχηγείο, προκειμένου να δείξει την αποδοχή του στο νέο καθεστώς.  Αν και οι βασιλιάδες είχαν πολλές κατοικίες στη διάθεσή τους, όταν ανακηρύχθηκε η ανεξαρτησία το 1955, επέλεξαν να διατηρήσουν το παλάτι Νταρ ελ-Μαχζέν ως το κύριο παλάτι του μονάρχη. [3] [4]

Μερικοί μονάρχες, ιδιαίτερα ο Μωάμεθ Ε ', προτιμούσαν το μικρότερο και σχετικά απομονωμένο παλάτι του Νταρ ες-Σαλάαμ, πιο έξω από το κέντρο της πόλης, διατηρώντας το Νταρ ελ-Μαχζέν ως επίσημη και διοικητική κατοικία τους. [3]

Πολλά σημαντικά γεγονότα στη ζωή αρκετών Μαροκινών βασιλιάδων έχουν λάβει χώρα στο παλάτι, συμπεριλαμβανομένης της γέννησης του Χασάν Β' το 1929 [5] και της τελετής γάμου του Μωάμεθ ΣΤ' και της Σαλμά Μπενάνι το 2002. [6]

Σχεδιασμός και κατασκευή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το μπροστινό μέρος του παλατιού, που βλέπει στο mechouar

Το παλάτι βρίσκεται στο τέλος του mechouar, ενός μεγάλου χώρου παρελάσεων που περιέχει επίσης ένα μικρό τζαμί. Το mechouar χρησιμοποιείται για μεγάλες δημόσιες συνελεύσεις, όπως η επιστροφή από την εξορία του Μωάμεθ Ε' το 1955.

Εκτός από χώρο διαβίωσης για τον βασιλιά και τη βασιλική οικογένεια, υπάρχει κατάλυμα για τη Μαροκινή Βασιλική Φρουρά. Το συγκρότημα του παλατιού περιέχει επίσης το Collège Royal, ένα σχολείο για ανώτερα μέλη της βασιλικής οικογένειας, [7] ένα σχολείο μαγειρικής,[2] και μια βιβλιοθήκη στο ισόγειο, που χτίστηκε, για να περιέχει τη συλλογή χειρογράφων του Χασάν Β'. [8]

Υπάρχουν εκτεταμένοι κήποι γύρω από το παλάτι, ο σχεδιασμός των οποίων επηρεάστηκε από τη γαλλική επισημότητα, τα παραδοσιακά αραβικά μοτίβα και την τοπική κηπουρική. [9]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ Mouline, Saïd (2008). «Rabat. Salé – Holy Cities of the Two Banks». The City in the Islamic World. 1. Brill. σελίδες 643–662. ISBN 9789004171688. 
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 Honnor, Julius (2012). Morocco Footprint Handbook. Footprint Travel Guides. σελ. 276. 
  3. ↑ 3,0 3,1 Searight, Susan (1999). Maverick Guide to Morocco. Pelican Publishing Company, Inc. σελίδες 169. 
  4. ↑ Davies, Ethel (2009). North Africa: The Roman Coast. Bucks, UK: Bradt Travel Guides Ltd. σελ. 145. 
  5. ↑ Reich, Bernard (1990). Political Leaders of the Contemporary Middle East and North Africa: a biographical dictionary. Westport, CT, USA: Greenwood Press, inc. σελ. 221. 
  6. ↑ Howe, Marvine (2005). Morocco: The Islamist Awakening and Other Challenges. Oxford, UK: Oxford University Press. σελίδες 21. 
  7. ↑ «أسرار المدرسة المولوية». Nichane. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 December 2013. https://web.archive.org/web/20131227061601/http://panorama.nadorcity.com/%D8%A3%D8%B3%D8%B1%D8%A7%D8%B1-%D8%A7%D9%84%D9%85%D8%AF%D8%B1%D8%B3%D8%A9-%D8%A7%D9%84%D9%85%D9%88%D9%84%D9%88%D9%8A%D8%A9_a2501.html. Ανακτήθηκε στις 25 December 2013. 
  8. ↑ Pinault, David (1992). Story Telling Techniques in the Arabian Nights. Leiden, Netherlands: E. J. Brill. σελίδες 139. 
  9. ↑ Wright, Gwendolyn (1991). The Politics of Design in French Colonial Urbanism. Chicago, USA: The University of Chicago Press. σελίδες 95. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]