Ντουϊγκού Ασένα | |
---|---|
Γέννηση | 19 Απριλίου 1946[1][2] Κωνσταντινούπολη |
Θάνατος | 30 Ιουλίου 2006[3][1][2] Κωνσταντινούπολη |
Αιτία θανάτου | καρκίνος του εγκεφάλου |
Συνθήκες θανάτου | φυσικά αίτια |
Τόπος ταφής | Κοιμητήριο του Ζιντζιρλικουγιού |
Χώρα πολιτογράφησης | Τουρκία |
Σπουδές | Πανεπιστήμιο της Κωνσταντινούπολης |
Ιδιότητα | συγγραφέας, δημοσιογράφος, ηθοποιός[4], ακτιβιστής, παιδαγωγός και παρουσιαστής |
Σημαντικά έργα | Kadının Adı Yok και d:Q124527137 |
Σχετικά πολυμέσα | |
Η Ντουϊγκού Ασένα (19 Απριλίου 1946, Κωνσταντινούπολη - 30 Ιουλίου 2006, Κωνσταντινούπολη)[5] ήταν Τουρκάλα δημοσιογράφος, συγγραφέας best-seller και ακτιβίστρια για τα δικαιώματα των γυναικών.[6]
Γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 1946. Ο παππούς της ήταν προσωπικός γραμματέας του Ατατούρκ.[7] Αφού τελείωσε το Ιδιωτικό Κολλέγιο Θηλέων της Χαλκηδόνας, απόφοιτησε από το Πανεπιστήμιο της Κωνσταντινούπολης με πτυχίο στα παιδαγωγικά. Στη συνέχεια εργάστηκε για δύο χρόνια στην παιδιατρική κλινική του Νοσοκομείου Χασέκι και στον παιδικό σταθμό του Πανεπιστημίου Κωνσταντινούπολης ως παιδαγωγός.
Η Ντουϊγκού Ασένα ξεκίνησε να γράφει το 1972, εκδίδοντας την πρώτη στήλη της στην εφημερίδα "Hürriyet". Ανάμεσα στο 1976-1978 εργάστηκε ως copywriter σε διαφημιστική εταιρεία. Το 1978 έγινε αρχισυντάκτρια εκδοτικού οίκου και σε αυτή τη θέση ήταν υπεύθυνη για τη δημιουργία μιας σειράς γυναικείων περιοδικών, όπως τα "Kadınca", "Onyedi", "Ev Kadını", "Bella", "Kim" και "Negatif".[6]
Από τη δεκαετία του 1980 και έπειτα, η Ντουϊγκού Ασένα ηγήθηκε ενός κινήματος για τα δικαιώματα και τη θέση της γυναίκας στην Τουρκία, μέσω των εκδόσεών της στα μέσα. Έγραψε για τον γάμο, την ανισότητα και τη βία εναντίον των γυναικών. Νωρίτερα, είχε χάσει τη δουλειά της γιατί ερωτεύτηκε έναν συνάδελφο της σε μια συνδεδεμένη εφημερίδα. Μ' αυτό τον τρόπο, συνειδητοποίησε ότι ένας Τούρκος άνδρας δε θα έχανε ποτέ την εργασία του για τους ίδιους λόγους.[6]
Το πρώτο της βιβλίο “Kadının Adı Yok” ("Η Γυναίκα δεν έχει Όνομα"), το οποίο ασκούσε έντονη κριτική στην καταπίεση των γυναικών και στον γάμο χωρίς αγάπη, εκδόθηκε το 1987 και έγινε top seller. Ωστόσο, το βιβλίο απαγορεύτηκε κατά την 40η έκδοση του το 1998 από την Κυβέρνηση, καθώς κρίθηκε ανήθικο, επικίνδυνο για τα παιδιά, καθώς και ότι υπονόμευε τον γάμο. Έπειτα από δύο χρόνια αγωγών, έγινε άρση της απαγόρευσης και το βιβλίο έγινε την ίδια χρονιά ταινία από τον σκηνοθέτη Ατίφ Γιλμάζ και πρωταγωνίστρια την Χάλε Σόιγκαζι. Μεταφράσεις του βιβλίου της δημοσιεύτηκαν στη Γερμανία και την Ολλανδία.[6] Έγινε best-seller και στην Ελλάδα. Το δεύτερο βιβλίο της “Aslında Aşk da Yok”, το οποίο μπορεί να θεωρηθεί συνέχεια του πρώτου, μεταφράστηκε επίσης σε άλλες γλώσσες και εκδόθηκε στο εξωτερικό. Όλα τα βιβλία της που ακολούθησαν έγιναν best-sellers.
Μεταξύ του 1992 και 1997 παρουσίασε ένα τηλεοπτικό πρόγραμμα στο κρατικό κανάλι TRT 2. Επαγγελματικά ως συγγραφέας στήλης ξεκίνησε στην εφημερίδα Milliyet και έπειτα συνέχισε στην Cumhuriyet και στη Yarın. Η Ντουϊγκού Ασένα έπαιξε επίσης σε τρεις ταινίες "Umut Yarıda Kaldı" ("Η Ελπίδα Έσπασε"), "Yarın Cumartesi" ("Αύριο είναι Σάββατο") και "Bay E" ("Ο Κύριος Ε").
Η Ντουϊγκού Ασένα πέθανε από καρκίνο του εγκεφάλου, με τον οποίο πάλευε για δύο χρόνια στο Αμερικανικό Νοσοκομείο της Κωνσταντινούπολης. Η ταφή της έγινε στο Νοσοκομείο Ζιντζιρλίκουγιου.[5]