Ντούσκο Ιβάνοβιτς | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Душко Ивановић (Serbian (Cyrillic script)) και Duško Ivanović (Serbian (Latin script)) |
Γέννηση | 1 Σεπτεμβρίου 1957 Μπιέλο Πόλιε |
Χώρα πολιτογράφησης | Μαυροβούνιο |
Ύψος | 196 cm |
Βάρος | 95 kg |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | καλαθοσφαιριστής[1] προπονητής καλαθοσφαίρισης[2] |
Περίοδος ακμής | 1980 - 1994 |
Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Ντούσκο Ιβάνοβιτς (Κυριλλικά : Душко Ивановић, γεννήθηκε Μπιέλο Πόλιε, 1 Σεπτεμβρίου 1957) είναι Μαυροβούνιος πρώην καλαθοσφαιριστής και νυν προπονητής καλαθοσφαίρισης στην ιταλική Βίρτους Μπολόνια.
Ως παίκτης ξεκίνησε την καριέρα του στην Γέντινστβο της γενέτειράς του. Στη συνέχεια αγωνίστηκε για την Μπούντουτσνοστ, με την οποία ήταν ο πρώτος σκόρερ του εθνικού πρωταθλήματος για το 1983, την Γιουγκοπλάστικα Σπλιτ, την ισπανική Γιρόνα, τη γαλλική Λιμόζ, καθώς και την ελβετική Ολιμπίκ Φριμπούργκ. Με τον κροατικό σύλλογο της ΚΚ Γιουγκοπλάστικα κατέκτησε δύο συνεχόμενες χρονιές το τρόπαιο της Ευρωλίγκα το 1989 και το 1990.
Η προπονητική του καριέρα ξεκίνησε στην ελβετική Ολιμπίκ Φριμπούργκ τη σεζόν 1993-94, όπου υπήρξε ταυτόχρονα και παίκτης και βοηθός προπονητή. Τη σεζόν 1994-95 υπήρξε βοηθός προπονητή στην Ισπανία με τον σύλλογο της Γιρόνα. Έπειτα έχει υπάρξει προπονητής της ελβετικής Ολιμπίκ Φριμπούργκ (1995-1999) με την οποία κατέκτησε τρία ελβετικά Πρωταθλήματα (1996-97, 1997-98, 1998-99) και δύο ελβετικά Κύπελλα (1997-98, 1998-99) και της Εθνικής ομάδας της Ελβετίας (1997-2000). Βρέθηκε στην Λιμόζ τη σεζόν 1999-00, κατακτώντας το Κύπελλο Κόρατς καθώς και ένα γαλλικό Κύπελλο και ένα γαλλικό Πρωτάθλημα (1999-00).
Την επόμενη πενταετία ήταν προπονητής της Ταού Κεράμικα (2000-2005) με την οποία ήταν δύο φορές φιναλίστ Ευρωλίγκα το 2001 και το 2005. ενώ την τριετία (2005-2008) της Μπαρτσελόνα, από την οποία παραιτήθηκε στις 14 Φεβρουαρίου του 2008.
Από τη σεζόν 2008-09 ήταν πίσω στη Βιτόρια προπονώντας ξανά την Κάχα Λαμποράλ μέχρι το Νοέμβριο του 2012, όταν και απολύθηκε.[3]
Τον Ιανουάριο του 2014 ανέλαβε την τεχνική ηγεσία της Εθνικής Βοσνίας και Ερζεγοβίνης.[4] Τον Μάιο του 2016 αποχώρησε από την ομάδα και αντικαταστάθηκε από τον Νταμίρ Μουαλομέροβιτς.[5]
Στις 10 Ιουνίου του 2014, ο Ιβάνοβιτς υπέγραψε συμβόλαιο δύο ετών με τον Παναθηναϊκό.[6] Στις 5 Απριλίου του 2015 κατέκτησε το Κύπελλο Ελλάδος με τον Παναθηναϊκό.[7] Στις 3 Μαΐου του 2015, μετά την εντός έδρας ήττα με 66-77 από τον Ολυμπιακό για το ελληνικό πρωτάθλημα, απολύθηκε.[8]
Στις 15 Μαρτίου του 2016, ο Ιβάνοβιτς προσλήφθηκε ως προπονητής της ρωσικής Χίμκι.[9] Στις 29 Ιουνίου του 2017 η συνεργασία του με την ρωσική ομάδα λύθηκε.[10]
Στις 20 Αυγούστου του 2018, ανέλαβε προπονητής στην τουρκική Μπεσίκτας.[11]
Στις 24 Δεκεμβρίου του 2019, ανέλαβε την Μπασκόνια στην τρίτη του θητεία με την ισπανική ομάδα.[12] Στις 30 Ιουνίου 2020, κατέκτησε το πρωτάθλημα Ισπανίας με την Μπασκόνια. Μάλιστα ήταν το πρώτο πρωτάθλημα της ομάδας μετά από 10 χρόνια, πάλι με τον Ιβάνοβιτς προπονητή.[13] Μετά την επιτυχία του τίτλου, ανανέωσε το συμβόλαιό του για ακόμα ένα χρόνο.[14] Στις 15 Νοεμβρίου 2021, αποχώρησε από την τεχνική ηγεσία της Μπασκόνια μετά το άσχημο ξεκίνημα της ομάδας σε Ευρωλίγκα (3 νίκες -6 ήττες) και Πρωτάθλημα Ισπανίας (4 νίκες-10 ήττες).[15]
Στις 14 Νοεμβρίου 2022, ανακοινώθηκε επίσημα από τον Ερυθρό Αστέρα Βελιγραδίου, για τις επόμενες δύο σεζόν.[16] Στις 18 Φεβρουαρίου 2023, κατέκτησε το Κύπελλο Σερβίας, αφού ο Ερυθρός Αστέρας νίκησε στον τελικό με 96-79 τη Μέγκα Μπάσκετ.[17] Στις 11 Ιουνίου 2023, κατέκτησε το Πρωτάθλημα Σερβίας κόντρα στην FMP με 2-0 νίκες.[18] Στις 21 Οκτωβρίου 2023, ανακοινώθηκε η απομάκρυνσή του από την σέρβικη ομάδα, μετά από σχεδόν ένα χρόνο παρουσίας.[19]
Στις 30 Οκτωβρίου 2023, συμφώνησε να επιστρέψει στην Μπασκόνια μετά από δύο χρόνια.[20] Στις 7 Μαΐου 2024, αποτέλεσε επίσημα παρελθόν από την Μπασκόνια.[21]
Στις 5 Δεκεμβρίου 2024, ανέλαβε την ιταλική Βίρτους Μπολόνια μέχρι το τέλος της σεζόν 2024-25.[22]
|website=
(βοήθεια)