Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Ντράγκουτιν Ντιμιτρίεβιτς | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Драгутин Димитријевић (Σερβικά) |
Γέννηση | 17 Αυγούστου 1876[1][2][3] Βελιγράδι[4] |
Θάνατος | 24 Ιουνίου 1917 Θεσσαλονίκη[5] |
Αιτία θανάτου | τραύμα από πυροβολισμό |
Συνθήκες θανάτου | θανατική ποινή |
Παρατσούκλι | Апис |
Χώρα πολιτογράφησης | Πριγκιπάτο της Σερβίας Βασίλειο της Σερβίας |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | Σερβικά[6] |
Σπουδές | First Belgrade Gymnasium |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | στρατιωτικός αξιωματικός[7] |
Στρατιωτική σταδιοδρομία | |
Βαθμός/στρατός | συνταγματάρχης και στρατιώτης/Σερβικός Στρατός Ξηράς |
Πόλεμοι/μάχες | Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Βραβεύσεις | Τάγμα του Λευκού Αετού (Σερβία) |
Υπογραφή | |
Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Ντράγκουτιν Ντιμιτρίεβιτς ή Άπις (Σερβικά: Драгутин Димитријевић "Апис"), 17 Αυγούστου 1876 - 26 Ιουνίου 1917) (ν. ημερ), ήταν Σέρβος αξιωματικός, περιώνυμος συνωμότης[εκκρεμεί παραπομπή]. Το όνομά του συνδέθηκε με τις μεγαλύτερες συνωμοσίες και δολοφονίες της εποχής του. Υπήρξε φανατικός εθνικιστής και ήταν ο ιδρυτής της εθνικιστικής οργάνωσης «Ένωση ή Θάνατος» που ονομαζόταν και «Μαύρο Χέρι» (Μαύρη Χειρ).
Στην αρχή με τον βαθμό του λοχαγού πρωτοστάτησε σε συνωμοσία που οργανώθηκε για τη δολοφονία του Βασιλέως Αλέξανδρου Ομπρένοβιτς και της μοργανατικής συζύγου του Δράγας Μάσιν, προκαλώντας πραξικόπημα και εισβάλλοντας ο ίδιος με την ομάδα του στο ανάκτορο προέβη στη δολοφονία τους (11 Ιουνίου 1903). Το 1911 οργάνωσε συνωμοσία για τη δολοφονία του Αυτοκράτορα της Αυστροουγγαρίας Φραγκίσκου Ιωσήφ. Τρία χρόνια μετά, τον Φεβρουάριο του 1914, οργάνωσε έτερη συνωμοσία για τη δολοφονία του Βασιλέως της Βουλγαρίας Φερδινάνδου και τον ίδιο χρόνο οργάνωσε τη συνωμοσία της οποίας θύμα ήταν στις 28 Ιουνίου 1914 το διαδοχικό ζεύγος της Αυστροουγγαρίας. Η τελευταία αυτή συνωμοσία του ήταν και η αφορμή της κήρυξης του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου.
Παρά ταύτα ο Ντιμιτρίεβιτς συνέχισε τις συνωμοτικές του δράσεις ακόμα και μέσα στην Ελλάδα, όπου και είχε καταφύγει. Το 1916 οργάνωσε συνωμοσία στη Θεσσαλονίκη για τη δολοφονία του Βασιλέως Κωνσταντίνου Α΄. Οι περίεργες κινήσεις του όμως και των ομοϊδεατών συντρόφων του προκάλεσαν την υποψία των ελληνικών Αρχών. Μετά από παρακολούθηση Έλληνες στρατιωτικοί εισέβαλαν τη νύκτα στις 12 Δεκεμβρίου του 1916 στο χώρο που διέμενε όπου και συνελήφθη μαζί με τους κυριότερους οπαδούς του, Σέρβους στρατιωτικούς. Κατά την ανάκριση διαπιστώθηκε εκτός των παραπάνω ο παράλληλος σχεδιασμός της παράδοσης όλου του σερβικού μετώπου στον εχθρό καθώς επίσης διατυπώθηκε εναντίον του και η κατηγορία της πρόθεσης δολοφονίας του τότε διαδόχου και μετέπειτα Βασιλέως της Σερβίας Αλέξανδρου Καραγιώργεβιτς και του Σέρβου Πρωθυπουργού Πάσιτς, που κατά τον ίδιον έτρεφαν αντιγαλλικά αισθήματα.
Τέλος ο Ντιμιτρίεβιτς καταδικάστηκε σε θάνατο και εκτελέστηκε στη Θεσσαλονίκη στις 13 Ιουνίου/26 Ιουνίου(*) του 1917 από εκτελεστικό απόσπασμα.