Ντόμπροσλαβ Β΄
| Ντόμπροσλαβ Β΄ της Διόκλειας | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 11ος αιώνας |
| Θάνατος | 1134 |
| Θρησκεία | Χριστιανισμός |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός |
| Οικογένεια | |
| Γονείς | Μιχάιλο Α΄ της Διόκλειας |
| Αδέλφια | Κωνσταντίνος Μπόντιν Βλάντιμιρ Βόισλαβλιεβιτς Πέτρισλαβ της Ράσκας |
| Οικογένεια | Δυναστεία των Βογισλάβλιεβιτς |
Ο Ντόμπροσλαβ Β΄, σερβ. Доброслав (άκμασε 1081-1103) από τον Οίκο του Βόισλαβλιεβιτς ήταν βασιλιάς της Διόκλειας το διάστημα 1101-1102.[1][2]
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η ζωή του είναι γνωστή μόνο από πληροφορίες του Χρονικού του Ιερέα της Διόκλειας, σύμφωνα με το οποίο ο Ντόμπροσλαβ Β΄ ήταν ο πρώτος από τους τέσσερις γιους του Μιχάιλο Α΄ και της δεύτερης, Ελληνίδας συζύγου του.[3] Όταν ο πατέρας του απεβίωσε περί το 1081, ο Ντόμπροσλαβ Β΄ ήταν περίπου 25 ετών. Αν και ήταν ο μεγαλύτερος γιος, ο Μιχάιλο Α΄ είχε διαλέξει τον ευνοούμενό του γιο Κωνσταντίνο Μπόντιν για να τον διαδεχθεί. Οι Βενετοί είχαν σώσει τον Μπόντιν το 1078 από τη Βυζαντινή αιχμαλωσία. Ως το 1085 ο Μπόντιν και οι αδελφοί του είχαν καταστείλει μία εξέγερση των εξαδέλφων τους, γιων τού Ράντοσλαβ, αδελφού τού Μιχάιλο Α΄, στη ζούπα (πριγκιπάτο) της Ζέτα και ο Μπόντιν κυβέρνησε χωρίς άλλες προκλήσεις ως το τέλος του το 1101. Ο Ντόμπροσλαβ Β΄ τον διαδέχθηκε ως τιτουλάριος βασιλιάς των Σλάβων.
Σύμφωνα με το χρονικό της Διόκλειας, ο Ντόμπροσλαβ Β΄ εξελέγη από τον λαό για να γίνει βασιλιάς έπειτα από το τέλος τού Μπόντιν. Ωστόσο η βασιλεία του ήταν σύντομη, καθώς ο Βούκαν μεγάλος πρίγκιπας της Σερβίας, μαζί με τον Κότσαπαρ, διεκδικητή τού θρόνου της Διόκλειας, επιτέθηκε στη Διόκλεια και στη μάχη της Μόρασα νίκησε τον Ντόμπροσλαβ Β΄. Ο Ντόμπροσλαβ Β΄ εκθρονίστηκε και εξορίστηκε στην εσωτερική Σερβία. Εν τω μεταξύ ο στρατός από την εσωτερική Σερβία, μαζί με τον Κόσαπαρ και τον Βούκαν, ανέλαβε τη Διόκλεια. Ο Κόσαπαρ δεν μπορούσε να κρατήσει τη θέση του στη Διόκλεια και έτσι δραπέτευσε στη Ζαχούμλια, όπου απεβίωσε. Ο Βλάντιμιρ Β΄, ανιψιός τού Ντόμπροσλαβ Β΄, ανέλαβε τον θρόνο της Διόκλειας έπειτα από το τέλος τού Κόσαπαρ. Ο Ντόμπροσλαβ Β΄ ελευθερώθηκε έπειτα από τη φυλακή στην εσωτερική Σερβία και επέστρεψε στη Διόκλεια. Ωστόσο με την άφιξή του ο Βλάντιμιρ Β΄ τον φυλάκισε στα Σκόδρα/Σκούταρι, όπου τυφλώθηκε και ευνουχίστηκε με διαταγή της χήρας τού Μπόντιν, της Ζακίντας. Τα τελευταία έτη του τα πέρασε στο μοναστήρι των Αγ. Σεργίου και Βάκχου στον ποταμό Μπόιανα, όπου και τάφηκε.[4] Δεν είχε απογόνους.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Шишић, Фердо, ed. (1928). Летопис Попа Дукљанина (Chronicle of the Priest of Duklja)
- ↑ Кунчер, Драгана (2009). Gesta Regum Sclavorum. Τομ. 1, Београд-Никшић: Историјски институт, Манастир Острог
- ↑ https://books.google.gr/books?id=Y0NBxG9Id58C&pg=PA230&redir_esc=y#v=onepage&q&f=false
- ↑ Prilozi za književnost, jezik, istoriju i folklor. Τομ. 51–52. Državna Štamparija. 1988. σ. 94
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Fine, John Van Antwerp (1991) [1983]. The Early Medieval Balkans: A Critical Survey from the Sixth to the Late Twelfth Century (στα Αγγλικά). Ανν Άρμπορ, Μίσιγκαν: University of Michigan Press. ISBN 0-472-08149-7.
- Кунчер, Драгана (2009). Gesta Regum Sclavorum. 1. Београд-Никшић: Историјски институт, Манастир Острог.
- Живковић, Тибор (2009). Gesta Regum Sclavorum. 2. Београд-Никшић: Историјски институт, Манастир Острог.
- Živković, Tibor (2008). Forging unity: The South Slavs between East and West 550-1150. Belgrade: The Institute of History, Čigoja štampa.