Ντύτρυκ

Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο.
Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 14/02/2020.


Ντύτρυκ
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση10ος αιώνας
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΠολωνικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητααριστοκράτης
Οικογένεια
ΓονείςΣβιεντόπελκ Μιεσκόβιτς, Μιέσκο Μιεσκόβιτς και Λάμμπερτ Μιεσκόβιτς
ΟικογένειαΟίκος των Πιάστ
δεδομένα

Ο Ντύτρυκ (Τεοντέρικ), πολων. Dytryk (μετά το 992 - μετά το 1032) από τον Οίκο των Πιαστ ήταν πρίγκιπας των Πολωνών.

Βιογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ήταν γιος τού Μιέσκο ή τού αδελφού του Λάμμπερτ πριγκίπων των Πολωνών.

Ο πατέρας του ήταν γιος τού Μιέσκο Α΄ δούκα της Πολωνίας και της δεύτερης συζύγου του Όντας τού Χάλντενσλέμπεν, κόρης τού Ντήτριχ μαργράβου τού Νόρντμαρκ. Ο Μιέσκο Α΄ έκανε το έγγραφο Dagome iudex, με το οποίο άφηνε την Πολωνία στον Μιέσκο και τον Λάμμπερτ, αλλά όταν το 992 απεβίωσε, ο πρωτότοκος γιος του Μπολέσλαφ Α΄ ο Γενναίος, γιος τού Μιέσκο Α΄ από την πρώτη σύζυγό του Ντουμπράβκα, κατάφερε να λάβει τον έλεγχο των επαρχιών της Πολωνίας και να εκδιώξει τη μητριά του και τους γιους της.

Ο Μπολέσλαφ Α΄ είχε επίσης δύο συζύγους: από την Γιούντιτ των Αρπάντ είχε γιο τον Μπέζπρυμ και από την Εμνίλντα της Λουσατίας είχε τους Μιέσκο Β΄ Λάμπερτ και Όθωνα. Ο Μπολέσλαφ Α΄ απέκλεισε τον Μπέζπρυμ από τη διαδοχή και έτσι τον διαδέχθηκε ο Μιέσκο Β΄, που έδιωξε τον πρωτότοκο αδελφό του. Όμως ο Μπέζπρυμ επέστρεψε με Γερμανικό στρατό, που εκτόπισε τον Μιέσκο Β΄ το 1032: ο Κορράδος Β΄ της Γερμανίας μοίρασε την Πολωνία στους Μπέζπρυμ, Όθωνα και τον εξάδελφό τους Ντύτρυκ. Δεν γνωρίζουμε ποιες περιοχές έλαβε ο καθένας. Το επόμενο έτος επέστρεψε ο Μιέσκο Β΄, που τους έδιωξε και επανένωσε την Πολωνία. Έτσι η εξουσία τού Ντύτρικ ήταν σύντομη.

Πηγές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Balzer O., Genealogia Piastów, Kraków 1895.
  • Jasiński K., Rodowód pierwszych Piastów, Poznań 2004, s. 126–127.
  • Labuda G., Pierwsze państwo polskie, Kraków 1989, ISBN 83-03-02969-X, s. 54.
  • Rymar E., Rodowód książąt pomorskich, Szczecin 2005, ISBN 83-87879-50-9.
  • Szczur S., Historia Polski. Średniowiecze, Kraków 2002, ISBN 83-08-03272-9.