Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Προσωπικές πληροφορίες | |||
---|---|---|---|
Πλήρες όνομα | Νόελ Λάρκιν | ||
Ημερ. γέννησης | 6 Ιανουαρίου 1955 | ||
Τόπος γέννησης | Άθλον, Ιρλανδία | ||
Θέση | Κεντρικός επιθετικός | ||
Επαγγελματική καριέρα* | |||
Περίοδος | Ομάδα | Συμμ.† | (Γκ.)† |
1971-1984 | Άθλον Τάουν | 232 | (48) |
1984-1988 | Σάμροκ Ρόβερς | 95 | (34) |
1988-1989 | Ντέρι Σίτι | 27 | (7) |
Εθνική ομάδα | |||
Περίοδος | Ομάδα | Συμμ.† | (Γκ.)† |
1982-1988 | Πρωτάθλημα Ιρλανδίας ΧΙ | ; | (3) |
* Οι συμμετοχές και τα γκολ στις προηγούμενες ομάδες υπολογίζονται μόνο για τα εγχώρια πρωταθλήματα. † Συμμετοχές (Γκολ). |
Ο Νοέλ Λάρκιν (γεννημένος στις 6 Ιανουαρίου 1955, στο Athlone) είναι ένας Ιρλανδός πρώην ποδοσφαιριστής που έπαιξε για τους Άθλον Τάουν, Σάμροκ Ρόβερς και Ντέρι Σίτι .
Ο Νοέλ έκανε το ντεμπούτο του στο League of Ireland το 1971 στο Τόλκα Παρκ εναντίον της Σέλμπορν ως αριστερό μπακ. Η ευελιξία του ήταν ένα σημαντικό πλεονέκτημα για τον σύλλογο της πόλης του καθώς στα δεκατρία του χρόνια στο Σαιντ Μέλς Παρκ έπαιξε σε κάθε θέση εκτός γηπέδου.
Ο Noel κέρδισε δύο φορές το League of Ireland και τρεις φορές το Κύπελλο Ιρλανδίας με την πατρική του ομάδα. Εκπροσώπησε επίσης τον σύλλογο στο Ευρωπαϊκό Κύπελλο και πιο μνημονιακά στο Κύπελλο ΟΥΕΦΑ εναντίον της Μίλαν το 1975. Ο Νοέλ περιγράφει την εμπειρία του να παίζει στο φημισμένο Σαν Σίρο :
«Ήταν κάποια εμπειρία», είπε ο Νοέλ, ο οποίος ήταν μόλις 19 τότε. «Το Σαν Σίρο ήταν γεμάτο και ήταν πολύ τρομακτικό. Βγήκαμε στον αγωνιστικό χώρο πριν από το παιχνίδι και πολλές φωτοβολίδες άρχισαν να πέφτουν από την κερκίδα. Δεν είχαμε ξανασυναντήσει τέτοιου είδους φανατισμό. Ήταν λίγο τρομακτικό. Είχαμε επίσης δεχτεί πολλή κακή πίεση από τα ιταλικά μέσα ενημέρωσης επειδή ένιωθαν ότι κλωτσήσαμε πολύ δυνατά τους παίκτες τους στο Άθλον. Υπήρχε λοιπόν ένα πολύ άσχημο συναίσθημα απέναντί μας. Το γεγονός ότι οι φανέλες μας είχαν το ίδιο χρώμα με την Ίντερ, τους μεγαλύτερους αντιπάλους της, φάνηκε να τους ενοχλεί ακόμη περισσότερο!
«Παίξαμε εξαιρετικά καλά όμως και τους κρατήσαμε χωρίς σκορ για το μεγαλύτερο μέρος του παιχνιδιού. Νομίζω ότι δεχθήκαμε τρία στα τελευταία 20 λεπτά περίπου. Απλώς υποχωρήσαμε λίγο. Έπαιξα στη μέση της γραμμής εκείνο το βράδυ και σημάδεψα τον Τζιάνι Ριβέρα, ήταν ο αρχηγός της Ιταλίας στο Παγκόσμιο Κύπελλο και έκανε την επιστροφή του στην Μίλαν εκείνο το βράδυ. Γι' αυτό είχε πολύ κόσμο στο γήπεδο. Είναι ένας θρύλος της Μίλαν. Με πλησίασε μετά το παιχνίδι και μου είπε ότι έπαιξα καλά. Ήταν ωραίο και δεν θα το ξεχάσω ποτέ».
Ολοκλήρωσε τη σεζόν 1982/83 ως πρώτος σκόρερ με 18 γκολ στο πρωτάθλημα που του χάρισε το βραβείο Προσωπικότητας της Χρονιάς. [1]
Ο Νοέλ εντάχθηκε στους Ρόβερς τον Νοέμβριο του 1984 έχοντας αποφασίσει να αποσυρθεί λίγες εβδομάδες πριν μόνο για ένα τηλεφώνημα από τον Τζιμ ΜακΛάφλιν (προπονητής ποδοσφαίρου) που του άλλαξε γνώμη. Έκανε το ντεμπούτο του στις 18 Νοεμβρίου σε μια νίκη 2–0 επί της Χόουμ Φαρμ. Δύο εβδομάδες αργότερα σκόραρε στο εντός έδρας ντεμπούτο του στο Μίλταουν σε ένα σφυροκόπημα 4-0 του Σαιντ Πατς. Συνέχισε με 11 γκολ (8 στο πρωτάθλημα και 3 στο Κύπελλο ΦΑΙ) εκείνη τη σεζόν καθώς η Ρόβερς κέρδισε το νταμπλ. Αυτό που θυμάται καλύτερα ήταν το νικητήριο γκολ του στον τελικό του Κυπέλλου εναντίον της Γκάλγουεϊ Γιουνάιτεντ .
Τη σεζόν 1985/86 σκόραρε 13 γκολ σε όλες τις διοργανώσεις καθώς οι Ρόβερς κέρδισε ξανά το νταμπλ με τον Νόελ να σκοράρει μια αξέχαστη κεφαλιά στη νίκη της Ρόβερς με 1–0 επί της Άρσεναλ. Τη σεζόν 1986/87 ο Νόελ σημείωσε συνολικά δεκαεπτά γκολ σε όλες τις διοργανώσεις καθώς οι Ρόβερς ολοκλήρωσε ένα τρεμπλ νταμπλ. Σκόραρε επίσης για το Λιγκ οφ Άιρλαντ σε μια ήττα 2-1 από το Ιρλανδική Λίγκα την Ημέρα του Αγίου Πατρικίου. Το επόμενο βράδυ οι Ρόβερς έπαιξαν με τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και ο Νόελ έπαιξε και σκόραρε με κεφαλιά-ψαράκι, καθώς οι Ρόβερς σημείωσαν τη δεύτερη νίκη τους επί των λαμπερών αντιπάλων τους την ίδια σεζόν. [2]
Και πάλι ο Νόελ σκόραρε στον τελικό του Κυπέλλου με ένα υπέροχο σουτ από τα 18 μέτρα. Παρά το ενδιαφέρον της Μονακό, [3] ο Νόελ έμεινε με την Ρόβερς.
Η επόμενη σεζόν ήταν καταστροφική για τον σύλλογο καθώς το Γκλενμέιλιουρ Παρκ τέθηκε προς πώληση και οι ιδιοκτήτες μετέφεραν τους εντός έδρας αγώνες στο Τόλκα Παρκ. Καθώς οι οπαδοί της Ρόβερς μποϊκόταραν τους «εντός έδρας» αγώνες, η φόρμα του Νόελ φαινόταν να υποφέρει καθώς σημείωσε μόλις 11 γκολ σε όλες τις διοργανώσεις. Ωστόσο, αυτά περιλάμβαναν ένα χατ τρικ με κεφαλιές εναντίον της Μποέμιανς στο Ντέιλιμαουντ Παρκ. Το τελευταίο του παιχνίδι στα πράσινα και λευκά ήταν στις 8 Απριλίου 1988 σε ένα σχεδόν άδειο Τόλκα.
Συνολικά έπαιξε σε έξι ευρωπαϊκά παιχνίδια για τους Χουπς πετυχαίνοντας 34 γκολ στο πρωτάθλημα και 12 στο Κύπελλα ΦΑΙ.
Στη συνέχεια εντάχθηκε στην Ντέρι Σίτι όπου σκόραρε δύο φορές στο ντεμπούτο του και σε μία σεζόν εκεί κέρδισε το εγχώριο τρεμπλ. Κατάλληλα στον τελευταίο του αγώνα στο Πρωτάθλημα της Ιρλανδίας κέρδισε άλλο ένα μετάλλιο στο Κύπελλο για να φέρει το σύνολο της καριέρας του σε 15 τρόπαια, 6 πρωταθλήματα, 4 κύπελλα ΦΑΙ , 4 Λιγκ Καπ και 1 Τάιλερ Ολ Άιρλαντ Καπ καθώς και άλλα δευτερεύοντα μετάλλια όπως Μετάλλια Πρέζιντεντς Καπ και Λέινστερ Σίνιορ Καπ. Έκανε πάνω από 500 εμφανίσεις στο πρωτάθλημα της Ιρλανδίας.
Στη συνέχεια, ο Νόελ μετανάστευσε στην Αυστραλία και έπαιξε για τους Σπίαργουντ Νταλμάτινατς και Στίρλινγκ Μασεντόνια, κερδίζοντας άλλο ένα νταμπλ πρωταθλήματος και κυπέλλου πριν αποσυρθεί στα 38 και στη συνέχεια προπόνησε μέχρι το 1998. Αυτή τη στιγμή κατοικεί στο Μπρίσμπεϊν.
Εκπροσώπησε επίσης την ιρλανδική ολυμπιακή ομάδα 8 φορές στους προκριματικούς των Θερινών Ολυμπιακών Αγώνων του 1988, σκοράροντας στην ισοπαλία 2–2 απέναντι στην Ισπανία και στην ισοπαλία 1–1 απέναντι στην Γαλλία, όπου ηγήθηκε της ομάδας.