Ξινόμαυρο
Η ποικιλία ξινόμαυρο, μαζί με την ποικιλία Αγιωργίτικο θεωρούνται οι ευγενέστερες ερυθρές ελληνικές ποικιλίες. Είναι εξαιρετικά πολύτιμη για την οινοποιία της Βόρειας Ελλάδας. Έχει έντονο χρώμα, υψηλή οξύτητα και πλούσιο άρωμα. Τα χαρακτηριστικά των κρασιών που δίνει το ξινόμαυρο βελτιώνονται με την πάροδο του χρόνου, επιδέχονται δηλαδή παλαίωσης.
Προέλευση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Συνώνυμα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Μαύρο Νάουσας, Μαύρο Ναουστινό, Ποπόλκα, Μαύρο Γουμένισσας.
Περιοχές καλλιέργειας
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Καλλιεργείται στη Βόρεια Ελλάδα, με καλλιεργητικά κέντρα τις περιοχές Νάουσας, Αμυνταίου, Γουμένισσας και Ραψάνης.
Παραγωγή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Από το ξινόμαυρο παράγονται οι οίνοι Ο.Π.Α.Π. Νάουσσα και Αμύνταιο, ενώ η ποικιλία συμμετέχει και τους οίνους Ο.Π.Α.Π. Γουμένισσα (ξινόμαυρο και νεγκόσκα) και Ραψάνη (ξινόμαυρο, κρασάτο και σταυρωτό). Συμμετέχει επίσης στην ποικιλιακή σύνθεση πολλών τοπικών επιτραπέζιων οίνων της Βόρειας Ελλάδας[1].
Αμπελογραφικά χαρακτηριστικά
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το Ξινόμαυρο είναι μια ποικιλία ζωηρή και παραγωγική. Η διαμόρφωση γινόταν παλαιότερα σε χαμηλόκορμα σχήματα. Τα τελευταία χρόνια άρχισε να διαμορφώνεται σε αμφίπλευρα γραμμοειδή.
Εξωτερικοί Σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Τσακίρης, Αργύρης (2003). Ελληνική οινογνωσία. Αθήνα: Εκδόσεις Ψυχαλού. ISBN 960-8336-08-2.
 |
Αυτό το λήμμα σχετικά με ένα ποτό χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |