Ο Χριστός σταμάτησε στο Έμπολι | |
---|---|
Κινηματογραφική αφίσα | |
Σκηνοθεσία | Φραντσέσκο Ρόσι[1][2] |
Παραγωγή | Φράνκο Κριστάλντι και Νίκολα Καράρο |
Σενάριο | Τονίνο Γκουέρα, Ραφαέλε Λα Κάπρια, Φραντσέσκο Ρόσι και Κάρλο Λέβι |
Πρωταγωνιστές | Τζιάν Μαρία Βολοντέ, Λέα Μασάρι, Αλαίν Κυνί[2], Ειρήνη Παπά, Πάολο Μπονατσέλι[2], Αντόνιο Αλόκα, Βινσέντσο Βιτάλε, Λουίτζι Ινφαντίνο, Ακούρσιο Ντι Λέο, Φρανσουά Σιμόν και Σταύρος Τορνές[3] |
Μουσική | Πιέρο Πικιόνι |
Φωτογραφία | Πασκουαλίνο Ντε Σάντις[4] |
Μοντάζ | Ρουτζέρο Μαστρογιάννι |
Διανομή | Netflix |
Πρώτη προβολή | 1979 και 20 Μαΐου 1980 (Γερμανία)[5] |
Διάρκεια | 150 λεπτά |
Προέλευση | Γαλλία και Ιταλία[6] |
Γλώσσα | Ιταλικά |
δεδομένα ( ) |
Ο Χριστός σταμάτησε στο Έμπολι (ιταλικά: Cristo si è fermato a Eboli), είναι μια δραματική ιταλική ταινία του 1979 σε σκηνοθεσία του Φραντσέσκο Ρόσι,προσαρμοσμένη από το ομωνύμο βιβλίο του Κάρλο Λέβι. Στον πρωταγωνιστικό ρόλο του Κάρλο Λέβι είναι ο Τζιάν Μαρία Βολοντέ, ένας πολιτικός αντιφρονούντας του Φασισμού, ο οποίος εξορίστηκε στην περιοχή Βασιλικάτα της Νότιας Ιταλίας.
Η ταινία παρουσιάστηκε εκτός ανταγωνισμού στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών το 1979 και ήταν η πρώτη που κέρδισε το βραβείο BAFTA για την καλύτερη ξενόγλωσση ταινία το 1983.
Ο Κάρλο Λέβι που είναι από το Τορίνο είναι ένας ζωγράφος και συγγραφέας. Έχει πτυχίο στην ιατρική αλλά ποτέ δεν το έχει εξασκήσει.Θα συλληφθεί το 1935 από το καθεστώς του Μουσολίνι για αντιφασιστικές δραστηριότητες, όπου στην συνέχεια θα εξοριστεί στο Αλιάνο (Γκαγκλιάνο στο μυθιστόρημα), μία απομακρυσμέν πόλη στην περιοχή της Λουκανία, γνωστή σήμερα ως Βασιλικάτα.
Ενώ το τοπίο είναι όμορφο, η αγροτιά είναι φτωχή και κακοδιαχείρισημη. Οι κάτοικοι είναι προληπτικοί και συντηρητικοί, όπου πολλοί από αυτούς έχουν μεταναστεύσει στις Ηνωμένες Πολιτείες αναζητώντας ένα καλύτερο μέλλον.
Δεδομένου ότι οι ντόπιοι γιατροί δεν ενδιαφέρονται για τη φροντίδα και περιθάλψη των αγροτών, ο Λέβι αρχίζει να εξυπηρετεί την υγεία τους ανταποκρινόμενος στις εκκλήσεις τους, δημιουργώντας μια ισχυρή σχέση με την κοινότητα.
Η ταινία έχει βαθμολογία θετικής έγκρισης 86% στην ιστοσελίδα κριτικών Rotten Tomatoes με 7 κριτικές και μέση βαθμολογία 7,17 / 10.
Η ταινία γυρίστηκε κυρίως στη Βασιλικάτα και στα χωριά Κράκο, Γκουάρντια Περτιάρα, Αλιάνο και Λα Μαρτέλα, κοντά στη Ματέρα. Άλλες σκηνές γυρίστηκαν στο χωριό Γκραβίνα της Πουγκλία και στο Σαντεράμο της Απουλίας.
βραβείο | Κατηγορία | Υποψήφιος | Αποτέλεσμα | Έτος | Πηγή |
---|---|---|---|---|---|
Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Σικάγου | Καλύτερη Ταινία | Φραντσέσκο Ρόσι | Υποψηφιότητα | 1979 | [7] |
Νταβίντ ντι Ντονατέλο | Καλύτερη Ταινία | Νίκη | 1979 | [8] | |
Καλύτερη Σκηνοθεσία | Φραντσέσκο Ρόσι | Νίκη | [8] | ||
Νάστρο ντ' Αρτζέντο | Καλύτερος Β' Γυναικείος Ρόλος | Λέα Μασάρι | Νίκη | 1979 | [9] |
Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Μόσχας | Χρυσό Βραβείο | Φραντσέσκο Ρόσι | Νίκη | 1979 | [10] |
Εθνικό Συμβούλιο Αναθεώρησης (ΗΠΑ) | Κορυφαία Ξένη Ταινία | Νίκη | 1980 | [11] | |
Συνδικάτο Γάλλων Κριτικών | Καλύτερη Ξενόγλωσση Ταινία | Φραντσέσκο Ρόσι | Νίκη | 1981 | [12] |
Βραβεία BAFTA | Βραβείο BAFTA Καλύτερης Μη Αγγλόφωνης Ταινίας | Φραντσέσκο Ρόσι | Νίκη | 1983 |