Ο ζητιάνος φοιτητής
|
Ο ζητιάνος φοιτητής σε γκραβούρα εποχής
|
Πρωτότυπος τίτλος
|
Der Bettelstudent
|
Γλώσσα πρωτοτύπου
|
Γερμανικά
|
Είδος
|
Οπερέτα
|
Μουσική
|
Καρλ Μιλλαίκερ
|
Λιμπρέτο
|
Καμίλλο Βάλτσελ & Ρίχαρντ Ζενέ
|
Πράξεις
|
3
|
Περίοδος σύνθεσης
|
1882
|
Πρεμιέρα
|
6 Δεκεμβρίου 1882
|
Το έργο Ο ζητιάνος φοιτητής (γερμανικά: Der Bettelstudent) είναι μια τρίπρακτη οπερέτα του Καρλ Μιλλαίκερ σε γερμανικό λιμπρέτο των Καμίλλο Βάλτσελ (παρουσιάστηκε με το ψευδώνυμο Φρήντριχ Τσέλ) και Ρίχαρντ Ζενέ, που άντλησαν έμπνευση από ένα έργο του γάλλου θεατρικού συγγραφέα Βικτοριέν Σαρντού και ένα του άγγλου συγγραφέα Έντουαρντ Μπούλβερ-Λύττον.[1][2] Η οπερέτα έκανε πρεμιέρα στη Βιέννη, στις 6 Δεκεμβρίου του 1882 και υπήρξε το πλέον επιτυχημένο οπερατικό έργο του Μιλλαίκερ,[3] ενώ σήμερα είναι η πλέον γνωστή οπερέτα του.[1]
Ρόλος[4]
|
Τύπος φωνής
|
Σιμόν Ριμάνοβιτς, ο ζητιάνος φοιτητής
|
τενόρος
|
Παλματίκα Νοβάλσκα, κόμισσα
|
μεσόφωνος
|
Λάουρα Νοβάλσκα, κόρη της Παλματίκα
|
υψίφωνος
|
Συνταγματάρχης Όλλεντορφ, διοικητής της Κρακοβίας
|
βαθύφωνος
|
Μπρονισλάβα, κόρη της Παλματίκα
|
υψίφωνος
|
Ριχτόφεν
|
τενόρος
|
Ονούφριος, υπηρέτης της Παλματίκα
|
βαθύφωνος
|
Υπολοχαγός φον Σβάιντς
|
βαθύφωνος
|
Ταγματάρχης φον Βαγχεχάιμ
|
τενόρος
|
Λοχαγός Χενρίτσι
|
βαθύφωνος
|
Έντεριχ, δεσμοφύλακας
|
βαρύτονος
|