Οινοχόη του Διπύλου

Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο.
Το πρότυπο τοποθετήθηκε χωρίς ημερομηνία. Για τη σημερινή ημερομηνία χρησιμοποιήστε: {{χωρίς παραπομπές|15|12|2024}}
Οινοχόη του Διπύλου
 
ΟνομασίαΟινοχόη του Διπύλου
Έτος δημιουργίας740 π.Χ
Είδοςοινοχόη
Διαστάσεις22,5 εκ.
ΜουσείοΕθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο
Αριθμός καταλόγου192
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Η οινοχόη του Διπύλου που φιλοξενείται στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, στην Αθήνα, φέρει την αρχαιότερη ελληνική επιγραφή μετά τις μυκηναϊκές πινακίδες. Βρέθηκε στον αρχαιολογικό χώρο του Διπύλου.

Η οινοχόη είναι διακοσμημένη με αγγειογραφία που εικονίζει μια φόρμιγγα. Αρχίζοντας αριστερά από την λαβή φέρει την εξής επιγραφή:(ΗΟΣΝΥΝΟΡΧΕΣΤΟΝΠΑΝΤΟΝΑΤΑΛΟΤΑΤΑΠΑΙΖΕΙΤΟΤΟΔΕΚΛΜΙΝ - ὃς νῦν | ὀρχη|στῶν πάν|των ἀτα|λώτατα | παίζει τῶ τόδε ...), που σημαίνει σήμερα, ότι «την κανάτα αυτή θα την πάρει ο χορευτής που θα χορέψει πιο χαριτωμένα». Ήταν δηλαδή έπαθλο χορευτικών αγώνων.

Η ανάγνωση και ερμηνεία της επιγραφής απασχολεί επιγραφικούς και φιλολόγους από το 1880.

Το αγγείο χρονολογείται στα 740 π.Χ. Η επιγραφή είναι χαραγμένη λίγο μετά από το ψήσιμο του αγγείου. Είναι ιστορικής σημασίας διότι καινοτομεί ως προς τα γράμματα. Το Χ πρωτοεμφανίζεται στο ελληνικό αλφάβητο, μαζί με το Φ και Ψ που είναι άγνωστα στο φοινικικό αλφάβητο. Το Η και το Ω αποδίδονται ως Ε και Ο.

Πηγές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Άντολφ Φουρτβένγκλερ (1853-1907) (1881). Γερμανικό Αρχαιολογικό Ινστιτούτο Αθηνών, επιμ. Mitteilungen, Τόμος 6. Αθήνα. σελίδες 106-119 και πίνακας ΙΙΙ. 
  • Νικόλαος Καλτσάς (2007). Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο. Αθήνα: ΟΛΚΟΣ, ISBN 978-960-89339-1-0. σελίδες 158. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Δεκεμβρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 21 Νοεμβρίου 2011. 
  • Χρήστος Μπουλιώτης. Η οινοχόη του Διπύλου (PDF). Ανακτήθηκε στις 25 Αυγούστου 2021.