Ομοαξονικό καλώδιο

Τομή σε ομοαξονικό καλώδιο όπου φαίνεται η δομή του.

Το ομοαξονικό (coaxial cable) είναι ένα είδος ηλεκτρικού καλωδίου που έχει έναν εσωτερικό αγωγό, περιβαλλόμενο από ένα εύκαμπτο, σωληνοειδές μονωτικό στρώμα πλαστικού, το οποίο με τη σειρά του περιβάλλεται από ένα σωληνωτό συρμάτινο πλέγμα. Το τελευταίο ενδέχεται να περιβάλλεται απο μια μόνωση φύλλου αλουμινίου (aluminium shield). Η όλη διάταξη καλύπτεται απο ένα εξωτερικό μονωτικό περίβλημα ή μανδύα, το οποίο είναι ένα πλαστικό κυλινδρικό φύλλο.

Ο όρος ομοαξονικός προέρχεται από το γεγονός ότι ο εσωτερικός αγωγός και το εξωτερικό συρμάτινο πλέγμα διαθέτουν τον ίδιο γεωμετρικό άξονα. Το ομοαξονικό καλώδιο εφευρέθηκε από τον Άγγλο μηχανικό και μαθηματικό Oliver Heaviside, ο οποίος δημιούργησε το σχέδιο το 1880.

Το ομοαξονικό καλώδιο διαφέρει από τα άλλα θωρακισμένα καλώδια επειδή οι διαστάσεις του ελέγχονται για να δώσουν ένα ακριβές, σταθερό διάστημα αγωγών που απαιτείται για να λειτουργήσει αποτελεσματικά ως γραμμή μεταφοράς. Χρησιμοποιείται για τη διέλευση ηλεκτρικών σημάτων μεγάλου εύρους συχνοτήτων. Για παράδειγμα μπορεί να μεταφέρει ηχητικά σήματα απο ένα ακουστικό ενισχυτή μέχρι και ηλεκτρικά σήματα πολλών Mega Hertz (βλ. σήμα τηλεοπτικό, δορυφορικό κ.α.)

  • 1880 — Ομοαξονικό καλώδιο στην Αγγλία από τον Oliver Heaviside, patent no. 1,407
  • 1884 — Ομοαξονικό καλώδιο στη Γερμανία από τους Siemens & Halske (Patent No. 28,978, 27 March 1884)
  • 1894 — Νίκολα Τέσλα (U.S. Patent 514,167)
  • 1929 — Πρώτο σύγχρονο ομοαξονικό καλώδιο από τους Lloyd Espenschied και Herman Affel στα Εργαστήρια AT&T's Bell Telephone
  • 1936 — Πρώτη κλειστού τύπου μετάδοση τηλεοπτικών εικόνων μέσω ομοαξονικού καλωδίου, στους Θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του 1936, από το Βερολίνο στο Λέιπνιτζ
  • 1936 — Το πρώτο παγκοσμίως υποβρύχιο ομοαξονικό καλώδιο που εγκαθίσταται στον χώρο μεταξύ της Μελβούρνης της Αυστραλίας και του Στάνλεϋ της Ταζμανίας. Των 300 χλμ. καλώδιο μπορεί να μεταφέρει ένα κανάλι αναμετάδοσης 8.5-kHz και επτά τηλεφωνικά κανάλια
  • 1936 — Το AT&T εγκαθιστά ένα πειραματικό ομοαξονικό τηλεφωνικό και τηλεοπτικό καλώδιο μεταξύ της Νέας Υόρκης και της Φιλαδέλφεια, με αυτόματους σταθμούς κάθε δέκα μίλια. Ολοκληρωμένο τον Δεκέμβριο, μπορεί να μεταδώσει ταυτόχρονα 240 τηλεφωνικές κλήσεις
  • 1936 — Ομοαξονικό καλώδιο εισάγεται μεταξύ Λονδίνου και Μπίρμινγχαμ, παρέχοντας 40 τηλεφωνικές κλήσεις
  • 1941 — Πρώτη εμπορική χρήση στις ΗΠΑ από τους AT&T, ανάμεσα στη Μινεάπολη της Μινεσότα και το Στήβενς Πόιντ του Ουισκόνσιν. L1 system με δυνατότητα ενός καναλιού τηλεόρασης ή 480 τηλεφωνικές κλήσεις
  • 1949 — Στις 11 Ιανουαρίου, οκτώ σταθμοί στην Ανατολική Ακτή των ΗΠΑ και επτά Δυτικοί σταθμοί συνδέονται μέσω ενός μεγάλου μήκους ομοαξονικού καλωδίου
  • 1956 — Εισαγωγή πρώτου υπερατλαντικού ομοαξονικού καλωδίου, TAT-1.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τεχνολογία δικτύων επικοινωνιών, Εκδ. Ο.Ε.Δ.Β.