Ομπέρτο Α΄ του Μιλάνου

Ομπέρτο Α΄
μαρκήσιος του Μιλάνου
Περίοδος	951 - 975
Διάδοχος	Ομπέρτο Β΄
Θάνατος	15 Οκτωβρίου 975
Επίγονοι	Ομπέρτο Β΄ Αδαλβέρτος Β΄ του Μιλάνου
Οίκος	Ομπερτίδες
Πατέρας	Αδαλβέρτος του Μάιντς
δεδομένα (π • σ • ε )

Ο Ομπέρτο Α΄, λατινικά Otbertus (απεβ. 15 Οκτωβρίου 975), ο ιδρυτής του Οίκου των Ομπερτιδών, τοποθετήθηκε το 951 μαρκήσιος (margrave) του Μιλάνου, αξίωμα κληρονομικό. Είναι ο προγεννήτορας του Οίκου των Γουέλφων και του Οίκου των Έστε.

Βιογραφικά

Ήταν γιος του Αδαλβέρτου, μαρκήσιου του Μάιντς (Mainz)^[1]. Το 950 ο Βερεγγάριος Β΄ κατάφερε να γίνει βασιλιάς της Ιταλίας. Το επόμενο έτος οργάνωσε τα φέουδα της περιοχής του, που την διέρεε το δυτικό τμήμα του Πάδου: έθεσε τον Αρντουίνο τον φαλακρό (glabrio) μαρκήσιο του Τορίνο, τον Αλεράμο μαρκήσιο του Μομφερράτου (δυτική Λιγουρία) και τον Ομπέρτο Α΄ μαρκήσιο του Μιλάνου (ανατολική Λιγουρία). Η τελευταία περιοχή περιελάμβανε τη Γένουα, την Πάρμα με την Πλακεντία, τη Μόντενα, τη Φερράρα, και άλλα.

Σε 960, αναγκάστηκε να καταφύγει στη Γερμανία. Το επόμενο έτος, ο πάπας Ιωάννης ΙΒ΄ ζήτησε από Όθωνα Α΄ των Οθωνιδών βασιλιά της Γερμανίας να παρέμβει στην Ιταλία για να τον προστατεύσει από τον Βερεγγάριο Β΄. Όταν ο Όθωνας πήρε τον έλεγχο της Ιταλίας, ο Ομπέρτο Α΄ επέστρεψε στις κτήσεις του· ο Όθωνας επιβεβαίωσε την ιδιοκτησία του και τον αναβάθμισε σε παλατινό κόμη (δούκα).

Τον διαδέχθηκε ο γιος του Ομπέρτο Β΄ ως μαρκήσιος του Μιλάνου. Ο εγγονός του Ομπέρτο Β΄, ο Αλβέρτος-Άτσο Β΄ είχε δύο γιούς: αυτός από τον πρώτο του γάμο, ο Γουέλφος Α΄ της Βαυαρίας είναι ο γενάρχης του Οίκου των Γουέλφων και αυτός από τον δεύτερο γάμο του, ο Φούλκων Α΄ του Μιλάνου είναι ο γενάρχης του Οίκου των Έστε.

Οικογένεια

Νυμφεύτηκε τη Ραϊλένδη και είχε τέκνο:

• Ομπέρτο Β΄ απεβ. μετά το 1014, μαρκήσιος του Μιλάνου.
  • Αλβέρτος-Άτσο Α΄ απεβ. 1029, μαρκήσιος του Μιλάνου.
    • Αλβέρτος-Άτσο Β΄ 997/1009-1097, μαρκήσιος του Μιλάνου.

Σημειώσεις

1. Mogontiacum, Μαγεντία (στη Ρηνανία)