Οξύ στεφανιαίο σύνδρομο

Οξύ στεφανιαίο σύνδρομο
Απόφραξη στεφανιαίας αρτηρίας
ΕιδικότηταΚαρδιολογία
Διαγνωστική μέθοδοςΗλεκτροκαρδιογράφημα
ΘεραπείαΑγγειοπλαστική, θρομβόλυση
Ταξινόμηση

Το οξύ στεφανιαίο σύνδρομο (ΟΣΣ) ή οξύ σύνδρομο στεφανιαίας (ΟΣΣ) είναι ένα σύνδρομο που χαρακτηρίζεται από μειωμένη ροής αίματος στις στεφανιαίες αρτηρίες, έτσι ώστε μέρος του καρδιακού μυός να μην μπορεί να λειτουργήσει σωστά και να υποστεί μεγάλη ζημιά.[1] Το πιο συνηθισμένο σύμπτωμα είναι η στηθάγχη - τυπικό προκάρδιο άλγος, που αντανακλά συχνά στον αριστερό ώμο[2] ή στη σιαγόνα και μπορεί να συνοδεύεται από ναυτία και εφίδρωση . Πολλοί άνθρωποι με οξεία στεφανιαία σύνδρομα (ΟΣΣ) εμφανίζουν συμπτώματα άλλα από τον θωρακικό πόνο, ιδιαίτερα γυναίκες, ηλικιωμένους ασθενείς και ασθενείς με σακχαρώδη διαβήτη.[3]

Το οξύ στεφανιαίο σύνδρομο (ΟΣΣ) συσχετίζεται συνήθως με τρεις κλινικές εκδηλώσεις, οι οποίες ονομάζονται σύμφωνα με την εμφάνιση του ηλεκτροκαρδιογραφήματος (ΗΚΓ): [4] Έμφραγμα μυοκαρδίου με ανάσπαση του ST (STEMI, 30%), έμφραγμα μυοκαρδίου χωρίς ανάσπαση του ST (NSTEMI, 25% ή ασταθή στηθάγχη (38%).[5] Μπορεί να υπάρξει κάποια παραλλαγή ως προς τις μορφές εμφράγματος του μυοκαρδίου (MI) που ταξινομούνται κάτω από οξύ στεφανιαίο σύνδρομο.[6]

Το ΟΣΣ θα πρέπει να διαφοροδιαγιγνώσκεται από την σταθερή στηθάγχη, η οποία εμφανίζεται κυρίως κατά τη διάρκεια της σωματικής δραστηριότητας ή του στρες και παύει σε ηρεμία. Σε αντίθεση με τη σταθερή στηθάγχη, η ασταθή εμφανίζεται ξαφνικά, συχνά σε ηρεμία ή με ελάχιστη άσκηση, ή σε μικρότερο βαθμό άσκησης από την προηγούμενη στηθάγχη του ατόμου («στηθάγχη crescendo»). Η νεοεμφανιζόμενη στηθάγχη θεωρείται επίσης είδος ασταθούς στηθάγχης, καθώς υποδηλώνει πιθανή ρήξη πλάκας σε μια από τις στεφανιαίες αρτηρίες.

Συμπτώματα ΟΣΣ

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το βασικό σύμπτωμα της σοβαρής μείωσης της ροής αίματος προς την καρδιά είναι ο θωρακικός άλγος που εμφανίζεται ως σφίξιμο στο στήθος και συχνά (αλλά όχι πάντα) αντανακλά στον αριστερό βραχίονα και στην αριστερή γωνία της γνάθου. Αυτό μπορεί να συνοδεύεται με εφίδρωση, ναυτία και έμετο, καθώς και δύσπνοια. Σε πολλές περιπτώσεις, η αίσθηση είναι "άτυπη", με πόνο που παρουσιάζεται με διαφορετικούς τρόπους ή ακόμα δίχως καθόλου πόνου (που είναι πιο πιθανό σε γυναίκες και σε διαβητικούς ). Κάποιοι μπορεί να αναφέρουν αίσθημα παλμών, άγχος, αδυναμία . Η περιγραφή της δυσφορίας του θώρακα ως πίεσης έχει μικρή χρησιμότητα στην υποβοήθηση μιας διάγνωσης, καθώς δεν ειδικό σημείο για τον ΟΣΣ.[7]

Αν και το ΟΣΣ συνήθως σχετίζεται με την στεφανιαία θρόμβωση μετά από ρήξη αθηροσκληρωτικής πλάκας, μπορεί επίσης να συσχετιστεί και με τη χρήση ουσιών όπως η κοκαΐνη. Η στηθάγχη μπορεί επίσης να είναι εξαιτίας δευτεροπαθούς παράγοντες όπως για παράδειγμα: αναιμία, βραδυκαρδία ή ταχυκαρδία, αρτηριακή υπόταση ή αρτηριακή υπέρταση, σοβαρή στένωση αορτικής βαλβίδας, πνευμονική αρτηριακή υπέρταση και μια σειρά άλλων καταστάσεων.

Η παθοφυσιολογία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σε ασθενείς με ΟΣΣ, η ρήξη αθηρωματικής πλάκας είναι το συχνότερα αίτιο σε σύγκριση με τη διάβρωση της, προκαλώντας έτσι τον αιφνίδιο σχηματισμό θρόμβου που εμποδίζει τη ροή αίματος μέσα στις στεφανιαίες αρτηρίες. Η ρήξη της πλάκας είναι υπεύθυνη για το 60% του εμφράγματος του μυοκαρδίου με ανάσπαση του ST (STEMI), ενώ η διάβρωση της πλάκας είναι υπεύθυνη για το 30% του λεγόμενο έμφραγμα του μυοκαρδίου χωρίς ανάσπαση του ST - (NSTEMI).

Διάγνωση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ταξινόμηση των οξέων στεφανιαίων συνδρόμων.

Ηλεκτροκαρδιογράφημα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σε περίπτωση ΟΣΣ το ηλεκτροκαρδιογράφημα είναι η πρώτο σημαντικό εργαλείο - εξέταση που πραγματοποιείται που βοηθάει να ξεχωρίζεται το STEMI από το NSTEMI. [8] Το ΗΚΓ πρέπει να γίνεται όσο το δυνατόν γρήγορα, και ακόμα στο ασθενοφόρο.[9] Εάν υποδηλώνει στοιχεία STEMI ή στοιχεία ισοδύναμο STEMI, η θεραπεία εκλογής είναι η αγγειοπλαστική ή η θρομβόλυσης εάν δεν είναι δυνατόν η πραγματοποίηση της αγγειοπλαστικής εντός του κατάλληλου χρονικού διαστήματος για την επιτυχή διάσωση του μυοκαρδίου.

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


Στεφανιαία καρδιακή νόσος

  1. ↑ Amsterdam, E. A.; Wenger, N. K.; Brindis, R. G.; Casey, D. E.; Ganiats, T. G.; Holmes, D. R.; Jaffe, A. S.; Jneid, H. και άλλοι. (23 September 2014). «2014 AHA/ACC Guideline for the Management of Patients With Non-ST-Elevation Acute Coronary Syndromes: A Report of the American College of Cardiology/American Heart Association Task Force on Practice Guidelines». Circulation 130 (25): e344–e426. doi:10.1161/CIR.0000000000000134. PMID 25249585. 
  2. ↑ «Clinical diagnosis of acute coronary syndrome in patients with chest pain and a normal or non-diagnostic electrocardiogram». Emergency Medicine Journal 26 (12): 866–870. November 2009. doi:10.1136/emj.2008.064428. PMID 19934131. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2017-04-05. https://web.archive.org/web/20170405172642/http://emj.bmj.com/content/26/12/866.long. 
  3. ↑ «Prevalence, Clinical Characteristics, and Mortality among Patients with Acute Myocardial Infarction Presenting Without Chest Pain». JAMA 283 (24): 3223–3229, vi. June 2000. doi:10.1001/jama.283.24.3223. PMID 10866870. 
  4. ↑ «Acute coronary syndrome: unstable angina and non-ST segment elevation myocardial infarction». BMJ 326 (7401): 1259–61. June 2003. doi:10.1136/bmj.326.7401.1259. PMID 12791748. PMC 1126130. http://bmj.com/cgi/pmidlookup?view=long&pmid=12791748. 
  5. ↑ «Evaluation of the acutely dyspneic elderly patient». Clin. Geriatr. Med. 23 (2): 307–25, vi. May 2007. doi:10.1016/j.cger.2007.01.007. PMID 17462519. https://archive.org/details/sim_clinics-in-geriatric-medicine_2007-05_23_2/page/307. 
  6. ↑ «Dorlands Medical Dictionary:acute coronary syndrome». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Σεπτεμβρίου 2009. 
  7. ↑ «High-risk chief complaints I: chest pain--the big three». Emerg. Med. Clin. North Am. 27 (4): 685–712, x. November 2009. doi:10.1016/j.emc.2009.07.007. PMID 19932401. https://archive.org/details/sim_emergency-medicine-clinics-of-north-america_2009-11_27_4/page/685. 
  8. ↑ «Bedside diagnosis of coronary artery disease: a systematic review». Am. J. Med. 117 (5): 334–43. 2004. doi:10.1016/j.amjmed.2004.03.021. PMID 15336583. 
  9. ↑ Neumar, RW; Shuster, M; Callaway, CW; Gent, LM; Atkins, DL; Bhanji, F; Brooks, SC; de Caen, AR και άλλοι. (3 November 2015). «Part 1: Executive Summary: 2015 American Heart Association Guidelines Update for Cardiopulmonary Resuscitation and Emergency Cardiovascular Care.». Circulation 132 (18 Suppl 2): S315–67. doi:10.1161/cir.0000000000000252. PMID 26472989.