Οργάνωση Κόνσουλ

Η Οργάνωση Κονσουλ (O.C.) ήταν υπερ-εθνικιστική παραστρατιωτική δύναμη που λειτουργούσε στη Γερμανία το 1921 και το 1922. Συγκροτήθηκε από μέλη της Marinebrigade Έρχαρτ, μιας μονάδας Φράικορπς, η οποία διαλύθηκε μετά την αποτυχία του Πραξικοπήματος του Kapp να ανατρέψει τη γερμανική Δημοκρατία της Βαϊμάρης. Ήταν υπεύθυνη για τις δολοφονίες του υπουργού Οικονομικών της Δημοκρατίας, Matthias Erzberger, τον Αύγουστο του 1921 και του υπουργού Εξωτερικών Walther Rathenau τον Ιούνιο του 1922. Ο Erzberger στοχοποιήθηκε επειδή είχε υπογράψει την ανακωχή του 1918.

Καταγωγή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η OC δημιουργήθηκε το 1921 από τον πλωτάρχη (γερμανικά: Korvettenkapitän‎‎) Χέρμαν Έρχαρτ και μερικούς από τους οπαδούς του στην Marinebrigade Έρχαρτ. Είχαν κρυφτεί στη Βαυαρία μετά την αναγκαστική διάλυση των οργανώσεων Φράικορπς μετά το Πραξικόπημα του Kapp το 1920. Οι μαχητές του είχαν σχηματίσει το Σύλλογο των Πρώην Αξιωματικών Έρχαρτ που στη συνέχεια έγινε η OC. [1] Οι ιδρυτές χρησιμοποίησαν τις επαφές των Φράικορπς για να προσλάβουν μέλη σε δεκάδες πόλεις και μικρές πόλεις σε όλη τη Γερμανία. Τελικά έφθασε να κατέχει περιοχές περιοχές που περιλάμβαναν μεγάλα τμήματα του έθνους.[2] Ήταν ιδιαίτερα δραστήριοι στο Βερολίνο, όπου πολλά από τα εγκλήματα τους διαπράχθηκαν.

Δήλωση αποστολής

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ένα απόσπασμα:

"Πνευματικοί στόχοι:

Η καλλιέργεια και η διάδοση της εθνικιστικής σκέψης. Πολέμος εναντίον όλων των αντι-εθνικιστών και διεθνιστών. Πόλεμος εναντίον του Εβραϊσμού, της Σοσιαλδημοκρατίας και του αριστερού ριζοσπαστισμού. Εκδήλωση εσωτερικών αναταραχών, προκειμένου να επιτευχθεί η ανατροπή του αντι-εθνικιστικού συντάγματος της Βαϊμάρης. . .

Υλικοί στόχοι:

Η οργάνωση αποφασισμένων, εθνικιστών ανδρών. . . Τοπικές δυνάμεις κρούσης για τη διάλυση συναντήσεων αντι-εθνικιστικής φύσης. Συντήρηση των όπλων και η διατήρηση στρατιωτικών ικανοτήτων · Η εκπαίδευση των νέων στη χρήση όπλων.

Προειδοποίηση:

Μόνο οι άνδρες που έχουν αποφασιστικότητα, που υπακούουν ανεπιφύλακτα και χωρίς ενδοιασμούς . . . θα γίνουν δεκτοί. . . . Η οργάνωση είναι μια μυστική οργάνωση. "[3]

Θύματα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τουλάχιστον 354 άνθρωποι δολοφονήθηκαν για πολιτικούς λόγους, μεταξύ 1919 και 1922.[4] Ορισμένα αξιοσημείωτα θύματα είναι τα εξής:

  • Hans Paasche - Συνταξιούχος Αξιωματικός Του Ναυτικού, Ειρηνιστής. Πυροβολήθηκε μπροστά στα παιδιά του στο κτήμα του στο Waldfrieden, 21 Μαΐου 1920 [5]
  • Matthias Erzberger – Πολιτικός. Δολοφονήθηκε από τον Χάινριχ Σουλτς και τον Χάινριχ Tillessen, 26 Αυγούστου 1921 [6]
  • Karl Gareis – Πολιτικός στο Ανεξάρτητο Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα της Γερμανίας. Δολοφονήθηκε.[7]
  • Φίλιπ Σάιντεμαν – Πολιτικός. Δέχθηκε επίθεση με υδροκυανικό οξύ στα μάτια, αλλά διέφυγε ως επί το πλείστον σώος και αβλαβής.
  • Marie Sandmayr – Υπάλληλος, η οποία κατήγγειλε μια παράνομη θήκη όπλων. Δολοφονήθηκε από τον Schweighart και άλλους.[8]
  • Βάλτερ Ράτεναου – Πολιτικός. Δολοφονήθηκε από τον Ernst Werner Techow, Erwin Kern, και Hermann Fischer. 24 Ιουνίου 1922 [9]

Το τέλος

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μετά τη δολοφονία του Ράτεναου , η OC έγινε η Viking League. Σχετικά με αυτό ήταν η Ολυμπιακή Αθλητική Ένωση (Sportverein Olympia) [10]

Η Viking League τελικά συσχετίστηκε με τα Ναζιστικά SA (τάγματα εφόδου), αλλά φαινομενικώς από το 1923, ο Χέρμαν Γκαίρινγκ γράφει ότι η Viking League είχε «κηρύξει πόλεμο εναντίον του κόμματος και των SA». [11] Το 1934, ο Έρχαρτ βρισκόταν στον κατάλογο των ανθρώπων που επρόκειτο να σκοτωθούν από το ναζιστικό κόμμα κατά τη διάρκεια της εκκαθράρισης τη Νύχτα των Μεγάλων Μαχαιριών, αλλά δραπέτευσε και αργότερα προσκλήθηκε πίσω στη ναζιστική Γερμανία.[12]

Διάφορα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι δολοφονίες της OC συχνά πήραν τη μορφή ενός "Feme" – ένα μυστικό δικαστήριο που εξέδιδε θανατικές ποινές σε αυτούς που θεωρούσε εχθρούς. Ονομάστηκε έτσι από τα Femgericht δικαστήρια της Μεσαιωνικής Γερμανίας.[13]

Η OC διέθετε μια μετωπική εταιρεία, τη Βαυαρική Εταιρεία Προϊόντων Ξύλου, με έδρα στο Μόναχο

Ο Ernst Pöhner ήταν μια μεγάλη βοήθεια για την OC. Ήταν ο επικεφαλής της βαυαρικής αστυνομίας, οπότε θα μπορούσε να κάνει πράγματα όπως κατάχρηση χρημάτων για να στηρίξει την OC και πλαστογράφηση διαβατηρίων ώστε τα μέλη να ξεφύγουν από τη δίκη.[14]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ Waite, pp. 203, 213
  2. ↑ Waite, p. 215, quoting Friedrich Wilhelm Heinz, Sprengstoff, Berlin, 1930
  3. ↑ Waite, Vanguard of Nazism, 1969, p. 214, quoting, among other sources, Fried, Guilt of the Germany Army, 197, who in turn is quoting the Münchener Post, Dec 27, 1922
  4. ↑ Waite, p. 216
  5. ↑ Lange, p.250
  6. ↑ Waite, p. 217
  7. ↑ Waite, p. 218
  8. ↑ Waite, p. 222
  9. ↑ Waite, p. 219
  10. ↑ Waite, pp. 203–204
  11. ↑ Waite, p. 256
  12. ↑ Waite, pp. 279–280
  13. ↑ Waite, pp. 212–213
  14. ↑ Waite, p. 213

Βιβλιογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Waite, Robert G. L. (1969). Vanguard of Nazism The Free Corps Movement In Post-War Germany 1918-1923. New York:. W. W. Norton and Company. . 356 σελίδες. ISBN 978-0-393-00181-5