Οτίλια Γεντζέιτσακ

Οτίλια Γεντζέιτσακ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Otylia Jędrzejczak (Πολωνικά)
Γέννηση13  Δεκεμβρίου 1983
Ρούντα Σλόνσκα
Χώρα πολιτογράφησηςΠολωνία
Ύψος187 cm Edit this on Wikidata
Βάρος73 kg Edit this on Wikidata
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΠολωνικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητακολυμβήτρια
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςΤάγμα του Χαμόγελου
Ιππότης του Τάγματος της Αναγέννησης της Πολωνίας
Αθλητική Προσωπικότητα της Χρονιάς της Πολωνίας (2006)
Αθλητική Προσωπικότητα της Χρονιάς της Πολωνίας (2005)
Αθλητική Προσωπικότητα της Χρονιάς της Πολωνίας (2004)
Commons page Σχετικά πολυμέσα
Αντίγραφο του μεταλλίου και του αυτόγραφου της Οτίλια Γεντζέιτσακ στη Λεωφόρο Αθλητών Αστέρων στο Ντζίβνουφ

Η Οτίλια Γεντζέιτσακ (πολωνικά: Otylia Jędrzejczak, γενν. 13 Δεκεμβρίου 1983) είναι Πολωνή πρώην αθλήτρια της κολύμβησης. Ήταν ολυμπιονίκης στους Θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004 στην Αθήνα, στα 200 μέτρα πεταλούδα. Τερμάτισε 4η σε αυτό το αγώνισμα στους Θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του 2008 στο Πεκίνο και επίσης κολύμπησε στους Θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του 2000 στο Σίδνεϊ. Στην Αθήνα το 2004 κέρδισε το αργυρό μετάλλιο στα 400 μ. ελεύθερο και στα 100 μ. πεταλούδα. Έσπασε τρεις φορές το παγκόσμιο ρεκόρ στα 200 μ. πεταλούδα γυναικών (μία φορά στην πισίνα των 25 μέτρων).

Η Γεντζέιτσακ γεννήθηκε στη Ρούντα Σλόνσκα, στο Βοεβοδάτο Σιλεσίας της Πολωνίας. Ξεκίνησε το κολύμπι σε ηλικία 6 ετών ως μέτρο για να διορθώσει μια ελαφρά καμπυλότητα της σπονδυλικής στήλης. Στην αρχή μισούσε το άθλημα. Η στάση της απέναντί του άλλαξε αφού είχε κερδίσει το πρώτο της βραβείο σε διαγωνισμό στη Γερμανία σε ηλικία 8 ετών. Η Γεντζέιτσακ ασχολήθηκε σοβαρά με την κολύμβηση στο γυμνάσιο. Με επικεφαλής την προπονήτρια Μάρια Γιακόμπικ, κέρδισε τους πρώτους της τίτλους στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Νέων το 1999. Τα μετάλλια στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ανηλίκων το 1999 και το 2000 άνοιξαν τον δρόμο για την πρώτη της Ολυμπιακή εμφάνιση.

Η Γεντζέιτσακ σπούδασε στην Ακαδημία Φυσικής Αγωγής της Βαρσοβίας (Akademia Wychowania Fizycznego w Warszawie). Προπονητής της είναι ο Πάβεου Σουομίνσκι. Έχει ύψος 187 εκ. και φοράει παπούτσι νούμερο 47 (EΕ)/14 (ΗΠΑ).

Για τα αθλητικά της επιτεύγματα, έλαβε τον Σταυρό του Ιππότη του Τάγματος της Αναγέννησης της Πολωνίας (5η Τάξη) το 2004.

Δημοπρασία χρυσού μεταλλίου Ολυμπιακών Αγώνων

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Γεντζέιτσακ οφείλει την επιτυχία της στο χρυσό Ολυμπιακό μετάλλιο σε έναν λαμπρό τερματισμό στο τελευταίο τέταρτο της απόστασης των 200 μέτρων, που της επέτρεψε να προσπεράσει την Αυστραλή Πετρία Τόμας, η οποία ηγήθηκε του αγώνα για πάνω από 150 μέτρα.

Μετά τον αγώνα, η Γεντζέιτσακ αποκάλυψε ότι κατά τη διάρκεια των προολυμπιακών δοκιμών στην Αθήνα τον Ιούνιο είχε δηλώσει ότι αν κέρδιζε ένα χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες, θα το δημοπρατούσε και θα παρέδιδε τα έσοδα σε μια φιλανθρωπική οργάνωση που βοηθάει παιδιά που πάσχουν από λευχαιμία.

Τα αποτελέσματα της διαδικτυακής δημοπρασίας ανακοινώθηκαν στις 19 Δεκεμβρίου 2004, με την Victoria Cymes, μια πολωνική εταιρεία τροφίμων, να αποδεικνύεται η υψηλότερη προσφορά με 257.550 ζλότι (περίπου 82.437 δολάρια ΗΠΑ). Τα χρήματα παραδόθηκαν στην Ογκολογική και Αιματολογική Κλινική του Νοσοκομείου Παίδων του Βρότσλαβ.

Την 1η Οκτωβρίου 2005, τραυματίστηκε σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα, στο οποίο σκοτώθηκε ο 19χρονος αδελφός της, Σίμον. Το Chrysler 300C HEMI του 2005 το οποίο οδηγούσε τράκαρε μετωπικά σε ένα δέντρο, μετά από μια αποτυχημένη προσπάθεια να προσπεράσει πολλά φορτηγά με υπερβολική ταχύτητα κατά τη διάρκεια κακών καιρικών συνθηκών.[1]

Δικάστηκε για ατύχημα με αποτέλεσμα τον θάνατο του επιβάτη. Οι εισαγγελείς πρότειναν αρχικά στην Γεντζέιτσακ μια συμφωνία που θα οδηγούσε σε ποινή φυλάκισης 2 ετών σε αναστολή. Η Γεντζέιτσακ αρνήθηκε τη συμφωνία και πίεσε έντονα για αθώωση, δηλώνοντας ότι είχε ήδη τιμωρηθεί αρκετά από τον θάνατο του αδελφού της. Η δίκη της ξεκίνησε τον Φεβρουάριο του 2007 ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου στο Πουόνσκ, κοντά στον τόπο του ατυχήματος. Καταδικάστηκε σε 9 μήνες φυλάκιση κατά την οποία έπρεπε να κάνει 30 ώρες κοινωφελούς εργασίας το μήνα. Έχασε και την άδεια οδήγησης για 1 χρόνο. Τόσο η εισαγγελία όσο και ο Γεντζέιτσακ άσκησαν έφεση στο Περιφερειακό Δικαστήριο στο Πουότσκ, το οποίο επικύρωσε την απόφαση.

Κατά τη διάρκεια της δίκης, η κατηγορούσα αρχή τόνισε το γεγονός ότι η Γεντζέιτσακ ήταν άπειρη οδηγός και η οδήγησή της τη στιγμή του θανατηφόρου ατυχήματος ήταν απερίσκεπτη.[2] Η υπεράσπιση πρότεινε αποκλίσεις στις καταθέσεις των μαρτύρων του ατυχήματος και επέκρινε τις απόψεις των ειδικών που αξιολογούσαν τα αίτια του ατυχήματος.[2]

Σε σχέση με όποιον ήταν υπεύθυνος για το συμβούλιο ατυχημάτων, ο Ταντέους Βολφόβιτς δήλωσε ότι η πελάτης της (Γεντζέιτσακ) δεν αισθάνεται ένοχη για την πρόκληση του ατυχήματος, ενώ ο άλλος δικηγόρος της, Γιάκουμπ Βέντε, ισχυρίστηκε ότι «το γεγονός και μόνο ότι συνέβη ένα ατύχημα δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι έφταιγε ο πελάτης μου».[2]

Το ατύχημα, η δίκη και τα επακόλουθά τους άρχισαν να παίρνουν το βάρος τους. Η στάση της κατά τη διάρκεια της δίκης είχε ως αποτέλεσμα την αποξένωση πολλών από τους θαυμαστές της και την πτώση της δημοτικότητάς της.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]