Οτόγια Γιαμαγκούτσι
| Οτόγια Γιαμαγκούτσι | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | 山口二矢 (Ιαπωνικά) |
| Γέννηση | 22 Φεβρουαρίου 1943 Τόκιο |
| Θάνατος | 2 Νοεμβρίου 1960 Τόκιο |
| Αιτία θανάτου | απαγχονισμός |
| Συνθήκες θανάτου | αυτοκτονία |
| Τόπος ταφής | Aoyama Cemetery |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ιαπωνία Ιαπωνική Αυτοκρατορία (έως 1947) |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ιαπωνικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | φοιτητής ακτιβιστής |
| Πολιτική τοποθέτηση | |
| Πολιτικό κόμμα/Κίνημα | Great Japan Patriotic Party |
| Συγγενείς | Murakami Namiroku |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Οτόγια Γιαμαγκούτσι (ιαπωνικά: 山口 二矢, 22 Φεβρουαρίου 1943 - 2 Νοεμβρίου 1960) ήταν Ιάπωνας ακροδεξιός και υπερθνικιστής, γνωστός για τη δολοφονία του Ινετζίρο Ασανούμα, του τότε προέδρου το Ιαπωνικού Σοσιαλιστικού Κόμματος, στις 12 Οκτωβρίου το 1960. Η δολοφονία έγινε σε ζωντανό τηλεοπτικό χρόνο κι ενώ πραγματοποιούταν ντιμπέιτ, στο Hibiya Public Hall, στο Τόκιο, για τις επερχόμενες εκλογές. Ο Γιαμαγκούτσι όρμησε επάνω στη σκηνή και μαχαίρωσε θανάσιμα με τύπου γιακιζάσι ξίφος τον Ασανούμα. Ο Γιαμαγκούτσι, τότε ήταν 17 ετών. Ένα χρόνο πριν υπήρξε και μέλος του ακροδεξιού κόμματος του Μπιν Ακάο, Μεγάλο Πατριωτικό Ιαπωνικό Κόμμα, από το οποίο, ο ίδιος είχε αποχωρήσει.[1] Σχεδόν δύο εβδομάδες αργότερα της σύλληψής του κι ενώ ακόμα γίνονταν ανακρίσεις, διέπραξε αυτοκτονία.
Ο Γιαμαγκούτσι, με την πράξη του αυτή, αλλά και την αυτοκτονία, έγινε ήρωας και μάρτυρας του ιαπωνικού ακροδεξιού κινήματος και μέχρι και σήμερα τον τιμούν. Οι πράξεις του, δημιούργησαν προηγούμενο, με αρκετούς να τις αντιγράφουν, όπως το περιστατικό της Σιμανάκα, το 1961. Εμπνευσμένο είναι επίσης και το βραβευμένο με Νόμπελ λογοτέχνημα του Κενζαμπούρο Όε, Seventeen and Death of a Political Youth.[2][3] Από το ντιμπέιτ αυτό, έμεινε επίσης γνωστή και η φωτογραφία, του Γιασούσι Ναγκάο, που απαθανατίζει τον Γιαμαγκούτσι να μαχαιρώνει τον Ασανούμα, η οποία κέρδισε το 1960 βραβείο στο World Press Photo of the Year και το 1961 το Βραβείο Πούλιτζερ.[4][5] Βέβαια, υπάρχει και κινηματογραφικό υλικό από αυτό το ντιμπέιτ.
Ο Γιαμαγκούτσι, γεννήθηκε στο Τόκιο, γόνος σχετικά εύπορης οικογένειας. Ο πατέρας του εργαζόταν στις Ιαπωνικές Δυνάμεις Αυτοάμυνας, όπου είχε φτάσει υψηλό βαθμό, ενώ ήταν κι εγγόνι του Μουρακάμι Ναμιρόκου, ο οποίος ήταν γνωστός για τις νουβέλες του που αφορούσαν τη Γιακούζα.[6] Από τις αρχές όμως τις εφηβείας του, ο αδελφός του τον προσηλύτισε στον ακροδεξιό χώρο και το Μεγάλο Πατριωτικό Κόμμα του Ακάο, ο οποίος ήταν σφοδρός αντικομμουνιστής και υπέρμαχος της πολιτικής των ΗΠΑ. Στα 16 του χρόνια ο Γιαμαγκούτσι ωστόσο έφυγε από το κόμμα, γιατί πίστευε πως ο Ακάο δεν ήταν αρκετά δραστικός.[7] Έτσι, έγινε πιο «αποφασιστικός» και προχώρησε στη δολοφονία. Στις απολογίες του είπε ότι δεν τον κατεύθυνε κανείς. Με μια οδοντόκρεμα έγραψε στον τοίχο της φυλακής του «Ζήτω ο Αυτοκράτωρ!», καθώς κι το γνωστό ρητό του σαμουράι Κουσουνόκι Μασασίγκε: «Αν είχα εφτά ζωές, θα τις θυσίασα όλες για τη χώρα μου».[8] Κατόπιν, έφτιαξε μια θηλιά με τα κλινοσκεπάσματά του, κρεμάστηκε με αυτά, και πέθανε.[9] Σήμερα, οι στάχτες του Γιαμαγκάτσι, βρίσκονται στο νεκροταφείο Αογιάμα.[10]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Kapur, Nick (2018). Japan at the Crossroads: Conflict and Compromise after Anpo. Cambridge, Massachusetts: Harvard University Press. σελίδες 252–53. ISBN 9780674988484.
- ↑ Kapur, Nick (2018). Japan at the Crossroads: Conflict and Compromise after Anpo. Cambridge, Massachusetts: Harvard University Press. σελ. 257. ISBN 9780674988484.
- ↑ Weston, Mark (1999). Giants of Japan: The Lives of Japan's Most Influential Men and Women
. New York: Kodansha International. σελ. 295. ISBN 1-568362862.
- ↑ «The 1961 Pulitzer Prize Winner in Photography». The Pulitzer Prizes. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουνίου 2021.
- ↑ «1961 Photo Contest, World Press Photo of the Year». World Press Photo. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουνίου 2021.
- ↑ Kapur, Nick (2018). Japan at the Crossroads: Conflict and Compromise after Anpo. Cambridge, Massachusetts: Harvard University Press. σελ. 252. ISBN 9780674988484.
- ↑ Kapur, Nick (2018). Japan at the Crossroads: Conflict and Compromise after Anpo. Cambridge, Massachusetts: Harvard University Press. σελίδες 253–54. ISBN 9780674988484.
- ↑ Kapur, Nick (2018). Japan at the Crossroads: Conflict and Compromise after Anpo. Cambridge, Massachusetts: Harvard University Press. σελ. 254. ISBN 9780674988484.
- ↑ «JAPAN: Assassin's Apologies». TIME Magazine (Time Inc.). 14 November 1960. http://content.time.com/time/magazine/article/0,9171,711952,00.html. Ανακτήθηκε στις 11 June 2010.
- ↑ «四月廿九日 山口二矢及び筆保泰禎兩氏之墓參 於港區南青山「梅窓院」». Douketusya (στα Ιαπωνικά). 3 Μαΐου 2013. Ανακτήθηκε στις 2 Ιουλίου 2018.
Βιβλιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Kapur, Nick (2018). Japan at the Crossroads: Conflict and Compromise after Anpo. Κέμιμπριτζ, ΜΑ: Harvard University Press. ISBN 978-0674984424.
