Ούρος Β΄ Πρίμισλαβ | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | 12ος αιώνας |
Θάνατος | 1162 |
Χώρα πολιτογράφησης | Βυζαντινή Αυτοκρατορία[1] Μεγάλο Πριγκιπάτο της Ράσκας |
Θρησκεία | Ορθόδοξη Εκκλησία[1] |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | μονάρχης[2][3] ηγεμόνας[4] |
Οικογένεια | |
Τέκνα | Desa Urošević |
Γονείς | Ούρος Α΄ Βουκάνοβιτς[5][1][3] και Άννα Διογένη[5][1] |
Αδέλφια | Ελένη Βασίλισσα της Ουγγαρίας Μπέλος Βουκάνοβιτς Ντέσα Βουκάνοβιτς |
Οικογένεια | Δυναστεία των Βουκάνοβιτς[5][1][4] |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Αξίωμα | Ζουπάνος[6] μέγας ζουπάνος της Ράσκα[7][3] |
Ο Ούρος Β΄ Πρίμισλαβ (σερβικά : Урош II Примислав) ήταν Σέρβος μεγάλος Ζουπάνος της Ράσκας από περίπου το 1145 έως το 1162, με σύντομες διακοπές ως κυβερνήτης από τον αδελφός του Ντέσα Βουκάνοβιτς που τον ανέτρεπε. Η περίοδος βασιλείας του χαρακτηριζόταν από μια περίοδο πάλης για την εξουσία μεταξύ των αδελφών Βουκάνοβιτς.
Ο Ούρος ήταν γιος και διάδοχος του Ούρος Α΄ και της Άννας Διογενήσσας.
Το 1149 ζήτησε την βοήεθια των Ούγγρων και του ανηψιού βασιλέα Μπέλος εναντίον των Βυζαντινών. Το 1150 ο Ούρος ορκίστηκε πίστη στον αυτοκράτορα και απαίτησε ό αδελφός του Ντέζα που είχε επαναστατήσει και καταλάβει προσωρινά την εξουσία, να μπει στη φυλακή[8]. Τελικά για να ανακτήσει τα εδάφη του ορκίστηκε πίστη στον Ντέζα και αναγνωρίστηκε ως κυβερνήτης της Δαλματίας[8].
Στο 1151 ο Βυζαντινός αυτοκράτορας Μανουήλ Α΄, που εν τω μεταξυ είχε κάνει υποτελείς τον Ούρος και τον Ντέζα, κηρύσσει τον πόλεμο στην Ουγγαρία[9]. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι η Ουγγαρία είχε βοηθήσει τη Σερβία σε εξεγέρσεις εναντίον της βυζαντινής κυριαρχίας[10]. Τα βυζαντινά στρατεύματα αποστέλλονται στο Σύρμιο και σε όλο τον Δούναβη[9]. Οι Βυζαντινοί προκάλεσαν μεγάλες καταστροφές και στη συνέχεια αποσύρθηκαν[9]. Ο Ούγγρος βασιλιάς σύντομα υπέγραψε συνθήκη ειρήνης[9]. Κατά τη διάρκεια των επόμενων 20 ετών έγιναν άλλες 10 εκστρατείες των Βυζαντινών κατά της Ουγγαρίας μέσω της Ράσκας[9].
Το φθινόπωρο του 1154, ο Μανουήλ Α΄ διευθετεί τη διαφορά μεταξύ Ούρος και Ντέζα[8]. Ο αυτοκράτορας αποκατασταθεί τον Ούρος στην θέση του Μεγάλου Ζουπάνου το 1155 ή το 1156, και έδωσε στον έκπτωτο Ντέζα ένα φέουδο κοντά στη Νις[11].
Το 1161 ή 1162 ο Ούρος αντικαθίσταται από τον Μπέλος ο οποίος κυβερνά για λίγο, πριν επιστρέψει στην Ουγγαρία και την Κροατία[12].