Πέτασος
Ο πέτασος ήταν είδος καπέλου στην αρχαία Ελλάδα.[1] Πρωτοπαρουσιάστηκε στη Θεσσαλία, και έγινε δημοφιλές αξεσουάρ ένδυσης σε όλη την Ελλάδα. Μαζί με τη χλαμύδα, αποτελούσε τη χαρακτηριστική ενδυμασία των εφήβων.
Ο πέτασος κατασκευάζονταν από δέρμα, πίλημα ή άχυρο και είχε φαρδύ στρογγυλό πλατύγυρο, ενίοτε με τέσσερις εγκοπές, από τις οποίες περνούσε λουράκι που δενόταν κάτω από το σαγόνι με παραγναθίδες.[2] Ο γυναικείος πέτασος ήταν πιο ψηλός από τον ανδρικό.[1]
Στην τέχνη συναντάται πολύ συχνά ως καπέλο εφήβων, ιππέων και ως φτερωτό καπέλο του Ερμή.[1] Οι αρχαίοι Έλληνες φορούσαν καπέλο μόνο στην εξοχή και σε οδοιπορία,[2] ενώ στην πόλη φορούσαν καπέλο στο θέατρο και όταν είχε πολλή ζέστη και ήλιο.
Δείτε επίσης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 Encyclopedia Britannica petasos
- ↑ 2,0 2,1 Greekenacademic.com Πέτασος
