Ο Πέτερ Σόλτσε (γερμανικά: Peter Scholze, γεννήθηκε στις 11 Δεκεμβρίου 1987[12]) είναι Γερμανός μαθηματικός, γνωστός για το έργο του στην αριθμητική γεωμετρία. Είναι καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Βόννης από το 2012 και διευθυντής στο Ινστιτούτο Μαξ Πλανκ για τα Μαθηματικά από το 2018. Έχει χαρακτηριστεί ως ένας από τους κορυφαίους μαθηματικούς στον κόσμο[13][14][15][16]Το 2018 κέρδισε το Μετάλλιο Φιλντς, το οποίο θεωρείται η υψηλότερη τιμή στα μαθηματικά[17][18][19]
.
Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο της Βόννης και ολοκλήρωσε το πτυχίο του σε τρία εξάμηνα και το μεταπτυχιακό του σε δύο ακόμη εξάμηνα[24]. Το 2012 έλαβε το διδακτορικό του υπό την επίβλεψη του Μάικλ Ράπορτ[25].
Από τον Ιούλιο του 2011 έως το 2016, ο Σόλτσε ήταν ερευνητής του Ινστιτούτου Μαθηματικών Clay στο Νιου Χαμσάιρ[26]. Το 2012, λίγο μετά την ολοκλήρωση του διδακτορικού του, έγινε τακτικός καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Βόννης, και έγινε σε ηλικία 24 ετών ο νεότερος τακτικός καθηγητής στη Γερμανία[13][24][27][28] .
Το έργο του Σόλτσε επικεντρώθηκε σε καθαρά τοπικές πτυχές της αριθμητικής γεωμετρίας, όπως η p-adic γεωμετρία και οι εφαρμογές της. Παρουσίασε σε πιο συμπαγή μορφή ορισμένες από τις προηγούμενες θεμελιώδεις θεωρίες που είχαν πρωτοπορήσει οι Γκερντ Φάλτινγκς, Ζαν-Μαρκ Φοντέν και αργότερα ο Κιράν Κεντλάγια. Η διδακτορική του διατριβή σχετικά με τους τέλειους χώρους[32] δίνει τη λύση σε μια ειδική περίπτωση της εικασίας της μονοδρομίας βάρους[33].
Ο Σόλτσε και ο Μπάργκαβ Μπάτ ανέπτυξαν μια θεωρία της πρισματικής συνομολογίας, η οποία έχει περιγραφεί ως πρόοδος προς την κίνητη συνομολογία με την ενοποίηση της μοναδικής συνομολογίας, της συνομολογίας de Rham, της ℓ-adic συνομολογίας και της κρυσταλλικής συνομολογίας[34][35].
Ο Σόλτσε και ο Ντάστιν Κλάουσεν πρότειναν ένα πρόγραμμα για τα συμπυκνωμένα μαθηματικά - ένα σχέδιο για την ενοποίηση διαφόρων μαθηματικών υποπεδίων, συμπεριλαμβανομένης της τοπολογίας, της γεωμετρίας, της συναρτησιακής ανάλυσης και της θεωρίας αριθμών.
Το 2012, του απονεμήθηκε το βραβείο και Cours Peccot[36].Το 2013, του απονεμήθηκε το βραβείο SASTRA Ραμανουτζάν [37].Το 2014, έλαβε το βραβείο Clay Research [38]. Το 2015, του απονεμήθηκε το βραβείο Φρανκ Νέλσον Κόουλ στην Άλγεβρα[39] και το βραβείο Ostrowski[40][41].
Του απονεμήθηκε το Βραβείο Φερμά 2015 από το Μαθηματικό Ινστιτούτο της Τουλούζης[42]. Το 2016, του απονεμήθηκε το Βραβείο Λάιμπνιτς και από το Γερμανικό Ίδρυμα Ερευνών.[43] Αρνήθηκε το Βραβείο "Νέοι Ορίζοντες στα Μαθηματικά" ύψους 100.000 δολαρίων των Βραβείων Breakthrough 2016[44]. Η απόρριψη του βραβείου έτυχε μικρής προσοχής από τα μέσα ενημέρωσης[45].
Το 2017 έγινε μέλος της Γερμανικής Ακαδημίας Επιστημών Λεοπολντίνα[46].
Το 2018, σε ηλικία τριάντα ετών, ο Σόλτσε, ο οποίος εκείνη την εποχή υπηρετούσε ως καθηγητής μαθηματικών στο Πανεπιστήμιο της Βόννης, έγινε ένας από τους νεότερους μαθηματικούς που τιμήθηκαν ποτέ με το μετάλλιο Φιλντς[47][48] για "τον μετασχηματισμό της αριθμητικής αλγεβρικής γεωμετρίας πάνω από p-adic τομείς μέσω της εισαγωγής του στους τέλειους χώρους (Perfectoid spaces), με εφαρμογή στις παραστάσεις Γκαλουά, και για την ανάπτυξη νέων θεωριών συνομολογίας"[49].
Το 2019, ο Σόλτσε τιμήθηκε με τον Μεγάλο Σταυρό του Τάγματος Αξίας της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας[50][51][52].
Το 2022 έγινε ξένο μέλος της Βασιλικής Εταιρείας[53] και του απονεμήθηκε το μετάλλιο Pius XI από την Ποντιφική Ακαδημία Επιστημών[54].
↑«Fields Medal». School of Mathematics and Statistics – University of St Andrews, Scotland. Ανακτήθηκε στις 29 Μαρτίου 2018.
↑«Fields Medal» (στα Αγγλικά). The University of Chicago. Ανακτήθηκε στις 29 Μαρτίου 2018.
↑«Zwei Forscher der Uni Bonn erhalten den Leibniz-Preis» (στα Γερμανικά). Rheinische Friedrich-Wilhelms-Universität Bonn. 10 Δεκεμβρίου 2015. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Δεκεμβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 1 Αυγούστου 2018. Peter Scholze wurde 1987 in Dresden geboren und wuchs auf in Berlin.
↑Woit, Peter (9 Νοεμβρίου 2015). «2016 Breakthrough Prizes». Not Even Wrong. Department of Mathematics at Columbia University. Ανακτήθηκε στις 3 Αυγούστου 2018.
↑«Peter Scholze». German Academy of Sciences Leopoldina. Ανακτήθηκε στις 26 Μαΐου 2021.