Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Πέτρος Α΄ Πέτροβιτς-Νιέγκος | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | Απριλίου 1749 Νγιέγκουσι |
Θάνατος | 18 Οκτωβρίου 1830 ή 1830[1][2] Τσέτινιε[3] |
Χώρα πολιτογράφησης | Επισκοπική Ηγεμονία του Μαυροβουνίου |
Θρησκεία | Ανατολικός Ορθόδοξος Χριστιανισμός |
Eορτασμός αγίου | 31 Οκτωβρίου |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | Μαυροβουνιακή γλώσσα |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | ηγεμόνας ιερέας συγγραφέας ιστορικός |
Οικογένεια | |
Γονείς | Marko Petrović-Njegoš[4] και Andjelija Martinović[4] |
Οικογένεια | Οίκος των Πέτροβιτς-Νιέγκος |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Αξίωμα | αββάς |
Θυρεός | |
Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Πέτρος Α΄, σερβικά Петар I (1748 - 31 Οκτωβρίου 1830) από τον Οίκο των Πέτροβιτς-Νιέγκος ήταν ο μητροπολίτης του Τσέτινγιε, έξαρχος (legatus) της Σερβικής Ορθόδοξης Εκκλησίας και πρίγκιπας-επίσκοπος του Μαυροβουνίου.
Ήταν ο πιο λαοφιλής πνευματικός και στρατιωτικός ηγέτης του Οίκου του. Διαδέχθηκε τον εξάδελφο του πατέρα του Μάρκο, τον Αρσένιο Πλάμενατς. Κατά τη μακρά του διακυβέρνηση ενδυνάμωσε τη χώρα με τη συμφιλίωση των διαπληκτιζόμενων φυλών και παγίωσε την εξουσία του στα εδάφη του Μαυροβουνίου. Εισήγαγε τον πρώτο Κώδικα νόμων (Ζakonik Petra I) και ένα πρόγραμμα ελευθέρωσης και ενοποίησης των Σέρβων. Η διοίκησή του προετοίμασε το Μαυροβούνιο για την μετέπειτα εισαγωγή σύγχρονων θεσμών του κράτους: φορολόγησης, σχολείων και μεγάλων επιχειρήσεων. Αγιοποιήθηκε από τη Σερβική Ορθόδοξη Εκκλησία ως άγιος Πέτρος του Τσέτινγιε.
Περιγράφεται ως «μεγάλου αναστήματος, ωραίων χαρακτηριστικών, αξιωσημείωτων δεξιοτήτων και πολύ αξιοσέβαστου χαρακτήρα» από τη συγγραφέα Τερέζα-Αλμπερτίνα-Λουίζα Ρόμπινσον. Τον διαδέχθηκε ο γιος του αδελφού του Θωμά, ο Πέτρος Β΄ ως μητροπολίτης του Τσέτινγιε.