Πίλωρος

Η Πίλωρος ήταν αρχαία ελληνική παράλια πόλη στη χερσόνησο της Χαλκιδικής.

Βρισκόταν επί της παραλίας της προς τον Σιγγιτικό κόλπο της κεντρικής χερσονήσου της Σιθωνίας. Κατά τον Ηρόδοτο (Ζ΄ 122) η Πϊλωρος μαζί με τις παρακείμενες πόλεις Άσσα, Σίγγος και Σάρτη είχαν υποταχθεί στον Ξέρξη την περίοδο που διάνοιξε την διώρυγα του Άθω για να διέλθει ο στρατός και ο στόλος του[1].

Κατά τον Πελοποννησιακό πόλεμο μετά τη Νικίειο ειρήνη του 422 π.Χ. υπαγόταν ως φόρου υποτελής στην Αθηναϊκή συμμαχία. Υπό του αρχαιολόγου Λυκ η θέση της πόλης αυτής προσδιορίστηκε στη παραλία του σημερινού όρμου Πόρτο Δημήτρι ή Βουρβουρού.

  1. ὁ μέν νυν ναυτικὸς στρατὸς ὡς ἀπείθη ὑπὸ Ξέρξεω καὶ διεξέπλωσε τὴν διώρυχα τὴν ἐν τῷ Ἄθῳ γενομένην, διέχουσαν δὲ ἐς κόλπον ἐν τῷ Ἄσσα τε πόλις καὶ Πίλωρος καὶ Σίγγος καὶ Σάρτη οἴκηνται, ἐνθεῦτεν, ὡς καὶ ἐκ τουτέων τῶν πολίων στρατιὴν παρέλαβε, ἔπλεε ἀπιέμενος ἐς τὸν Θερμαῖον κόλπον, κάμπτων δὲ Ἄμπελον τὴν Τορωναίην ἄκρην παραμείβετο Ἑλληνίδας γε τάσδε πόλις, ἐκ τῶν νέας τε καὶ στρατιὴν παρελάμβανε, Τορώνην Γαληψὸν Σερμύλην Μηκύβερναν Ὄλυνθον (Ηροδότου, 'Πολύμνια, 122)
  • Νεώτερον Εγκυκλοπαιδικόν Λεξικόν Ηλίου" τομ.15ος, σελ.892.