Όσον αφορά την πακιστανική διασπορά, σημαντικό μέρος τους ζει στη Μέση Ανατολή, όπου υπάρχουν περίπου 4.700.000 Πακιστανοί.[23] Η επόμενη μεγάλη πακιστανική διασπορά βρίσκεται Ευρώπη, όπου υπολογίζεται ότι ζουν περίπου 2.400.000 Πακιστανοί εκεί, εκ των οποίων οι μισοί ζουν στο Ηνωμένο Βασίλειο.[24]
Το Πακιστάν έχει ένα από τους ταχύτερα αναπτυσσόμενους πληθυσμούς παγκοσμίως. Βρίσκεται στη Νότια Ασία. Τα έθνη του Πακιστάν ανήκουν σε διάφορες υποομάδες και κυρίως στην ινδοϊρανική ομάδα.[25]
Το Πακιστάν έχει πλούσιο πολιτισμό και οι επαρχίες της χώρας έχουν διαφορετικές μεταξύ τους ιδιοτροπίες. Ωστόσο το Ισλάμ έχει επιδράσει σημαντικά στη διαμόρφωση των αξιών και παραδόσεων πολλών Πακιστανών. Η εθνική ενδυμασία του Πακιστάν είναι το σαλβάρ καμίζ.
Τα ούρντου είναι η κύρια γλώσσα του Πακιστάν. Τα ούρντου (ινδουστανικά με πολλές επιρροές από τα αραβικά και τα περσικά) επελέγη ως τεκμήριο ενότητας και ως λίνγκουα φράνκα για να μην δίνεται προτίμηση σε μια ντόπια πακιστανική γλώσσα έναντι μιας άλλης. Διδάσκεται ως επί το πλείστον ως δεύτερη γλώσσα, καθώς το 93% του πληθυσμού του Πακιστάν μιλά κάποια άλλη μητρική γλώσσα από τα Ούρντου. Τα Ούρντου είναι είτε μητρική, δεύτερη ή και τρίτη γλώσσα για τους περισσότερους Πακιστανούς.
Στο Πακιστάν ομιλούνται πολλές περιφερειακές και επαρχιακές γλώσσες από τις δεκάδες εθνότητες της χώρας, με το 45% των κατοίκων της χώρας να έχουν τα παντζάμπι ως μητρική γλώσσα. Τα αγγλικά είναι συνεπίσημη γλώσσα, κατάλοιπο της αποικιοκρατίας. Αρκετές γλώσσες έχουν πάνω από 1 εκατομμύριο ομιλητές, μεταξύ άλλων οι πάστο, σίντι, σαράικι, μπαλότσι, μπραχούι και χίντκο. Υπάρχουν περίπου 60 πρόσθετες γλώσσες που ομιλούνται στη χώρα.
Η αθρησκεία και ο αθεϊσμός είναι περιορισμένη και παρούσα κυρίως στη νεολαία του Πακιστάν.[28][29][30] Το 2005, το 1% όσων συμμετείχαν σε μια σχετικού περιεχομένου δημοσκόπηση δήλωσαν άθεοι. Το 2012, αυτό το ποσοστό αυξήθηκε σε 2% σε δημοσκόπηση του Ινστιτούτου Γκάλοπ. Σε μια δημοσκόπηση με δείγμα 2.700 ατόμων 54 δήλωσαν ότι δεν είχαν καμία θρησκευτική πίστη.
Στην Ελλάδα οι πρώτοι μετανάστες από το Πακιστάν ήρθαν στις αρχές της δεκαετίας του 70. Αυτοί ήταν ήρθαν κυρίως με το σύστημα της μετάκλησης και σχεδόν όλοι ήταν νόμιμοι ως προς την μετακίνηση τους. Ήδη από την αρχή της δεκαετίας του 80 ο αριθμός των Πακιστανών αυξήθηκε, με την ΕΣΥΕ να καταγράφει 1.829 άτομα εκ των οποίων τα 1.349 ήταν παράνομοι μετανάστες. Κατά την δεκαετία του 90 και ιδιαίτερα τις τελευταίες δυο δεκαετίες (2000 και 2010) υπήρξε ραγδαία αύξηση του πληθυσμού. Σύμφωνα με την επίσημη απογραφή του 2011 οι Πακιστανοί στην Ελλάδα ανήλθαν σε 11.130 άτομα, ωστόσο ο πραγματικός τους πληθυσμός είναι κατά πολύ μεγαλύτερος, εκτιμήσεις κάνουν λόγο για έναν αριθμό περί τους 50.000 με αυξητικές τάσεις.
↑«Year Book 2017-18»(PDF). Ministry of Overseas Pakistanis and Human Resource Development. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο(PDF) στις 29 Αυγούστου 2019. Ανακτήθηκε στις 18 Μαρτίου 2020.
Abbasi, Nadia Mushtaq. "The Pakistani diaspora in Europe and its impact on democracy building in Pakistan." International Institute for Democracy and Electoral Assistance (2010).
Awan, Shehzadi Zamurrad. "Relevance of Education for Women's Empowerment in Punjab, Pakistan." Journal of International Women's Studies 18.1 (2016): 208+ online
Bolognani, Marta, and Stephen Lyon, eds. Pakistan and its diaspora: multidisciplinary approaches (Springer, 2011).
Eglar, Zekiya. A Punjabi Village in Pakistan: Perspectives on Community, Land, and Economy (Oxford UP, 2010).