Παλάτι Μπρανίτσκι (Βαρσοβία)

Συντεταγμένες: 52°14′49″N 21°0′41″E / 52.24694°N 21.01139°E / 52.24694; 21.01139

Παλάτι Μπρανίτσκι στη Βαρσοβία
Χάρτης
Είδοςκτήριο και ανάκτορο[1]
ΔιεύθυνσηMiodowa 6, Podwale 3, 5[1]
Γεωγραφικές συντεταγμένες52°14′49″N 21°0′41″E
Διοικητική υπαγωγήΒαρσοβία και Σρουντμιέστσιε[1]
ΧώραΠολωνία
Έναρξη κατασκευής1740
ΑρχιτέκτοναςΓιαν Ζίγκμουντ Ντέιμπελ
ΧρηματοδότηςΓιαν Κλέμενς Μπρανίτσκι
Προστασίααμετακίνητο μνημείο
Commons page Πολυμέσα
δεδομένα (π)

Το Παλάτι Μπρανίτσκι (πολωνικά: Pałac Branickich‎‎) είναι έπαυλη μεγιστάνα του 18ου αιώνα στη Βαρσοβία της Πολωνίας. Βρίσκεται στη συμβολή των οδών Ποντβάλε (Podwale) και Μιοντόβα (Miodowa).

Ιστορία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το παλάτι είναι ένα από τα τρία με το ίδιο όνομα στη Βαρσοβία. Το συγκεκριμένο Παλάτι Μπρανίτσκι βρίσκεται στην Οδό Μιοντόβα (τα άλλα βρίσκονται στην Οδό Νόβι Σφιατ και στη Λεωφόρο Να Σκάρπιε).

Η Κοντέσα Ιζαμπέλα Πονιατόφσκα

Το αρχικό κτίριο που βρισκόταν εκεί που βρίσκεται τώρα το παλάτι ήταν μια έπαυλη του 17ου αιώνα της οικογένειας Σαπιέχα, η οποία πωλήθηκε στις αρχές του 18ου αιώνα στον Στέφαν Μικόουαϊ Μπρανίτσκι.[2] Αυτό οδήγησε στο σημερινό παλάτι, που χτίστηκε το 1740 από τον Γιόχαν Σίγκμουντ Ντέιμπελ για τον Χετμάνο του Μεγάλου Στέμματος, Γιαν Κλέμενς Μπρανίτσκι. Στην κατασκευή συμμετείχαν επίσης οι Γιαν Χένρικ Κλεμ (1743), Γιάκουμπ Φοντάνα (1750) και ο γλύπτης Γιαν Χρισόστομ Ρέντλερ.

Το πλέον ροκοκό παλάτι ήταν εμπνευσμένο από τα γαλλικά παλάτια.[3] Η διάταξη είχε σχήμα πετάλου, με κεντρικό τμήμα corps de logis και δύο πλευρικά φτερά. Το κτήριο απομακρύνθηκε από το δρόμο από μία Cour d'honneur (αυλή των τιμών), μια συμμετρική αυλή που διαχωρίστηκε με αυτόν τον τρόπο, στην οποία έφτασαν οι τιμημένοι επισκέπτες. Οι προσόψεις ήταν ισορροπημένες με αξιοθαύμαστη διακόσμηση ροκοκό και παράθυρα στον τελευταίο όροφο.[3] Η κύρια είσοδος ήταν διακοσμημένη με στοά τεσσάρων κιόνων με γλυπτά στην κορυφή. Οι εσωτερικοί χώροι διακοσμήθηκαν σε στυλ ροκοκό από τους Γιόχαν Σίγκμουντ Ντέιμπελ και Γιάκουμπ Φοντάνα. Αργότερα, ένα κιόσκι με το όνομα «Buduar» προστέθηκε στη νότια πτέρυγα στο πίσω μέρος.[4]

Το Παλάτι Μπρανίτσκι προηγουμένως ονομαζόταν το Παλάτι της Κυρίας Κρακόφσκα, επειδή μετά το θάνατο του Μπρανίτσκι το ακίνητο κληρονόμησε η όμορφη σύζυγός του, Ιζαμπέλα Πονιατόφσκα (1771), αδελφή του βασιλιά Στανίσουαφ Αύγουστου Πονιατόφσκι (η Ιζαμπέλα ήταν κόρη του Στανίσουαφ Πονιατόφσκι, Καστελάνου της Κρακοβίας). Διοργάνωνε ένα σουαρέ στο παλάτι και έγινε γνωστή ως προστάτιδα και συλλέκτρια καλλιτεχνών, διανοουμένων και πολιτικών στην εποχή του Διαφωτισμού στην Πολωνία.[2]

Λίγο αργότερα, το 1804, το Παλάτι Μπρανίτσκι πουλήθηκε στον Στρατηγό Γιούζεφ Νιεμογέφσκι. Ο νέος ιδιοκτήτης βελτίωσε το παλάτι - δύο πλευρικά βοηθητικά κτίρια προστέθηκαν στο συγκρότημα του παλατιού το 1804-1808 από τον αρχιτέκτονα Φριντέρικ Άλμπερτ Λέσελ.[2] Από το 1817 το παλάτι κατοικήθηκε από τον Στανίσουαφ Σόουτικ.

Κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, το κτήμα υπέστη σοβαρές ζημιές (κάηκε το 1939 και κατεδαφίστηκε από τους Γερμανούς κατά τη διάρκεια της Κατοχής της Πολωνίας),[2] αλλά μετά τον πόλεμο αποκαταστάθηκε πλήρως. Ξαναχτίστηκε το 1967, βασισμένο σε πίνακες του Μπερνάρντο Μπελλόττο[5][6] και τώρα στεγάζει το Δημαρχείο της Βαρσοβίας.

Εικόνες

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Οδός Μιοντόβα, του Μπερνάρντο Μπελλόττο
    Οδός Μιοντόβα, του Μπερνάρντο Μπελλόττο
  • Ερείπια του Παλατιού Μπρανίτσκι στη Βαρσοβία, 1945
    Ερείπια του Παλατιού Μπρανίτσκι στη Βαρσοβία, 1945
  • Η ανατολική πτέρυγα του παλατιού
    Η ανατολική πτέρυγα του παλατιού
  • Η δυτική πτέρυγα του παλατιού
    Η δυτική πτέρυγα του παλατιού
  • Το υψόμετρο του παλατιού
    Το υψόμετρο του παλατιού
  • Η πύλη του παλατιού
    Η πύλη του παλατιού
  • Αρχιτεκτονικές λεπτομέρειες του παλατιού
    Αρχιτεκτονικές λεπτομέρειες του παλατιού

Δείτε επίσης

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 Ανακτήθηκε στις 8  Μαρτίου 2017.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 «Pałac Branickich». naszemiasto.pl (στα Πολωνικά). Ανακτήθηκε στις 17 Φεβρουαρίου 2008. [νεκρός σύνδεσμος]
  3. ↑ 3,0 3,1 Stefan Kieniewicz, επιμ. (1984). Warszawa w latach 1526-1795 (στα Πολωνικά). Βαρσοβία. ISBN 83-01-03323-1. 
  4. ↑ «Skarby rokokowej Warszawy». swiadectwo (στα Πολωνικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Απριλίου 2016. Ανακτήθηκε στις 17 Φεβρουαρίου 2008. 
  5. ↑ Penelope Fitzgerald (1989-10-29). «How an Artist's Vision Became Ours». The New York Times. https://www.nytimes.com/1989/10/29/arts/how-a-artist-s-vision-became-ours.html?pagewanted=4. Ανακτήθηκε στις 2008-02-17. 
  6. ↑ «Pałac Branickich na ulicy Podwale». ewarszawa.com (στα Πολωνικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Μαρτίου 2008. Ανακτήθηκε στις 17 Φεβρουαρίου 2008.