Συντεταγμένες: 41°53′56.78″N 12°29′14.83″E / 41.8991056°N 12.4874528°E
Παλάτσο ντελα Κονσούλτα | |
---|---|
Είδος | αστικό ανάκτορο[1] |
Αρχιτεκτονική | μπαρόκ αρχιτεκτονική |
Διεύθυνση | Piazza del Quirinale, 41 - Roma[2] |
Γεωγραφικές συντεταγμένες | 41°53′57″N 12°29′15″E |
Διοικητική υπαγωγή | Μόντι[3] και Ρώμη[2] |
Χώρα | Ιταλία[4][2] |
Έναρξη κατασκευής | 1735 |
Ιδιοκτήτης | Ιταλία |
Αρχιτέκτονας | Φερντινάντο Φούγκα |
Χρηματοδότης | Πάπας Κλήμης ΙΒ΄ |
Προστασία | ιταλικό πολιτισμικό αγαθό[2] |
Πολυμέσα | |
δεδομένα (π) |
Το Παλάτσο ντελα Κονσούλτα (ιταλ.: Palazzo della Consulta) είναι παλάτι του ύστερου μπαρόκ στην κεντρική Ρώμη της Ιταλίας. Κτίστηκε την περίοδο 1732-37. Από το 1955 στεγάζει το Συνταγματικό Δικαστήριο της Ιταλικής Δημοκρατίας. Βρίσκεται απέναντι από την πιάτσα ντελ Κουιρινάλε από την επίσημη κατοικία του Προέδρου της Ιταλικής Δημοκρατίας, το Παλάτσο Κουιρινάλε.
Πριν από τον 17ο αι. είχε ανεγερθεί ένα παλάτι για τον καρδινάλιο Φερέρο κατά τη διάρκεια της αρχιερατείας του πάπα Σίξτου Ε΄. Ο πάπας Κλήμης ΙΒ΄ (Κορσίνι) ανέθεσε το σημερινό παλάτι στον Φερντινάντο Φούγκα, και αυτό ολοκληρώθηκε το 1737 για να στεγάσει τη γραμματεία της Ιεράς Συνέλευσης του Συμβουλίου (Sacra Congregazione della Consulta), η οποία χρησίμευε ως το κύριο κρατικό συμβούλιο των παπικών κρατών και ως δικαστήριο, καθώς και τη Segnatura dei Brevi, καθώς και δύο σώματα μονάδων της παπικής Φρουράς. Από το 1798 έως το 1814 το παλάτι χρησιμοποιήθηκε για τη νομαρχία της Ρώμης. Το 1849, κατά τη διάρκεια της Ρωμαϊκής Δημοκρατίας, ήταν η πατρίδα της κυβερνώσας Τριανδρίας (Triumvirate). Μετά την προσάρτηση των Παπικών Κρατών στο Βασίλειο της Ιταλίας, από το 1871 έως το 1874, ο πρίγκιπας Ουμβέρτος Α' και η σύζυγός του Μαργαρίτα της Σαβοΐας έζησαν εδώ. Από το 1874 έως το 1922 στέγασε το Υπουργείο Εξωτερικών, και από το 1924 έως το 1953 το Υπουργείο Αποικιών. Το 1955 έγινε η έδρα του Συνταγματικού Δικαστηρίου της Ιταλίας.
Ο Φούγκα κατασκεύασε τη διώροφη πρόσοψη με έναν όροφο των ευγενών (pianο nobile), του οποίου τα παράθυρα έχουν χαμηλές τοξωτές κεφαλές τοποθετημένες σε πίνακες πεδίου, επάνω από ένα ισόγειο με χαμηλό ημιώροφο. Στον κάτω όροφο τα πλαίσια έχουν διοχετεύσει rustication και rusticated quoins στις γωνίες. Οι παραστάδες εφαρμόζονται μόνο στο κεντρικό μπλοκ τριών κόλπων, που μόλις προεξέχει, και στις γωνίες. Η γραμμή οροφής της πρόσοψης καλύπτεται από ένα μεγάλο οικόσημο των Κορσίνι και είναι παρόμοιο με αυτό της Φοντάνα ντι Τρέβι. Πιο κάτω, στην είσοδο, ένας βασιλιάς της Ιταλίας τοποθέτησε το οικόσημό του.
Οι εσωτερικοί χώροι έχουν υποστεί μια σειρά από τοιχογραφίες κατά τη διάρκεια των αιώνων. Οι αρχικές τοιχογραφίες του 18ου αι. των Aντόνιο Μπιτσιεράι και Τζιοβάννι Ντομένικο Πιαστρίνι έχουν σχεδόν εξαφανιστεί, εκτός από μερικές αλληγορικές μορφές στα διαμερίσματα των καρδιναλίων. Το 1787, ο νέος καρδινάλιος ντέι Μπρέβι, ο καρδινάλιος Ρομοάλντο Μπράσκι-Ονέστι, αναθεώρησε το ανάκτορο από τον Μπερναντίνο Νόρκι, το οποίο επίσης είχε σχεδόν χαθεί εκτός από τις τοιχογραφίες του μύθου της Περσεφόνης στο "Πομπηιανό Σαλόνι" και τη διακόσμηση στην οροφή του Γραφείου των Δικαστών (Studio dei Giudici), που απεικονίζει τη φιλανθρωπία και τις τέσσερις αρετές. Η μοναρχία της Σαβοΐας έκανε τοιχογραφίες από τους Ντομένικο Μπρούσκι, Κέκροπε Μπαρίλι και Aνίμπαλε Μπρουνιόλι.