Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Παναγιώτης Μελτέμης | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Παναγιώτης Μελτέμης (Ελληνικά) |
Όνομα γεννήσεως | Παναγιώτη Κ. Παπαδόπουλου |
Γέννηση | 1918 Κοπανάκι Μεσσηνίας |
Θάνατος | 1978 |
Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | νέα ελληνική γλώσσα |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | ποιητής συγγραφέας |
Ο Παναγιώτης Κ. Παπαδόπουλος (1918-1978), περισσότερο γνωστός υπό το λογοτεχνικό ψευδώνυμό του ως Παναγιώτης Μελτέμης, ήταν Μεσσήνιος ποιητής και πεζογράφος.
Γεννήθηκε στο Κοπανάκι Μεσσηνίας το 1918. Μαθήτευσε στο Ημιγυμνάσιο Αετού, στο Γυμνάσιο Κυπαρισσίας και στο Γυμνάσιο Μελιγαλά. Σπούδασε στη Νομική σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και σταδιοδρόμησε ως διοικητικός υπάλληλος του Ι.Κ.Α. Έλαβε μέρος στην Εθνική Αντίσταση.
Στα ελληνικά γράμματα εμφανίστηκε πριν από τον πόλεμο, δημοσιεύοντας πεζά και ποιήματά του στις εφημερίδες «Θάρρος» της Καλαμάτας και «Μακεδονία» της Θεσσαλονίκης. Ήταν μέλος της συντακτικής επιτροπής της εφημερίδας "Ελεύθερη Μεσσηνία". Συνεργάστηκε με εκδοτικούς οίκους ως μεταφραστής. Έργα του διακρίθηκαν σε λογοτεχνικούς διαγωνισμούς: το διήγημά του «Η Μηλίτσα» απέσπασε το πρώτο βραβείο στον διαγωνισμό διηγήματος της Εργατικής Εστίας (1948), ενώ στον ποιητικό διαγωνισμό του περιοδικού «Εκλογή», με θέμα τη μετάφραση του σονέτου του Philippe Desportes, "Icare chut ici", η μετάφρασή του κατέλαβε την δεύτερη θέση (1949). Έγραψε ποιήματα, διηγήματα, μυθιστόρημα και μετέφρασε πεζά και θεατρικά έργα από τα γαλλικά, ιταλικά και αγγλικά. Το πρώτο του βιβλίο με διηγήματα «Η Μηλίτσα και άλλα διηγήματα» το εξέδωσε το 1950. Ακολούθησε η ποιητική συλλογή «Τα Χωριάτικα» (1957) και το μυθιστόρημα «Έρημα Σημάδια» (1963).
Συνεργάστηκε με διάφορες εφημερίδες και περιοδικά, όπως το περιοδικό «Ο Λογοτέχνης», οι εφημερίδες «Μεσσηνιακή Αναγέννηση» και «Ηχώ της Μεσσηνίας» , στις οποίες διατηρούσε μόνιμες στήλες ευθυμογραφήματος με τίτλους, αντιστοίχως : «Οι κουβέντες του Μητσιοτάση» και «Τζιαναμπέτικα», καθώς και με άλλα έντυπα.