Πανδίων Β΄

Πανδίων Β΄
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Πανδίων (Αρχαία Ελληνικά)
Τόπος ταφήςTomb of Pandion II at Rock of Athena Aithyia[1] και Pandion hero shrine in Megara[2]
Πληροφορίες ασχολίας
Οικογένεια
ΣύζυγοςΠυλία
ΤέκναΑιγέας[3][4][5]
Λύκος[3][6][4]
Νίσος[3][4]
Πάλλαντας (γιος του Πανδίων Β΄)[3][4]
ΓονείςΚέκροπας ο νεότερος[3][4] και Metiadusa[4]
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαβασιλιάς των Αθηνών
δεδομένα

Στην Αρχαία ελληνική μυθολογία ο Πανδίων Β΄ ήταν θρυλικός βασιλιάς στην Αρχαία Αθήνα γιος και διάδοχος του βασιλιά Κέκροπα Β΄ και της συζύγου του Μητιάδουσας, κόρης του Ευπαλάμου.[7] Η σύζυγος του ήταν η Πυλία κόρη του Πύλα βασιλιά στα Μέγαρα, μαζί της απέκτησε :[8][9]

Στην παραδοσιακή σειρά διαδοχής ο Πανδίων Β΄ ήταν ο όγδοος βασιλιάς της Αθήνας, τις πληροφορίες δίνουν το Πάριο Χρονικό τον 3ο αιώνα π.Χ., ο χρονικογράφος Κάστωρ ο Ρόδιος τον 1ο αιώνα μ.Χ. βασισμένος στον Ερατοσθένη που έζησε τον 3ο αιώνα π.Χ. και η Βιβλιοθήκη Απολλοδώρου.[10] Οι προκάτοχοι του ήταν : Κέκροπας, Κραναός, Αμφικτύονας, Εριχθόνιος, Πανδίων Α΄ και Ερεχθέας, στην Αθήνα τον διαδέχθηκαν ο γιος του Αιγέας και ο εγγονός του Θησέας. Ο Κάστωρ ο Ρόδιος καταγράφει τις χρονολογίες που βασίλευσε ο Πανδίων Β΄ (1387 π.Χ. - 1281 π.Χ.).[11] Αρχικά βρισκόταν ανάμεσα στους βασιλείς ένας Πανδίων, οι χρονικογράφει αργότερα τοποθέτησαν δύο Πανδίωνες, τον Πανδίων Α΄ και Πανδίων Β΄ για να καλύψουν το μεγάλο χρονικό κενό.[12] Ο Παυσανίας γράφει ότι η Πρόκνη και η Φιλομήλη θεωρούνται κόρες του Πανδίων Α΄.[13] Ο Πανδίων Β΄ εξορίστηκε από την Αθήνα από τους γιους του θείου του Μητίονα που ήθελαν να ανεβάσουν στον θρόνο τον πατέρα τους, δραπέτευσε στα Μέγαρα και παντρεύτηκε την Πυλία κόρη του τοπικού βασιλιά Πύλα. Ο Πύλας εξορίστηκε αργότερα στην Μεσσήνη για τον φόνο του θείου του Βία και ο Πανδίων Β΄ διαδέχθηκε τον πεθερό του στον θρόνο των Μεγάρων. Η Πυλία του γέννησε 4 γιους, από αυτούς ο Νίσος παρέμεινε βασιλιάς των Μεγάρων, οι υπόλοιποι τρεις πήγαν στην Αθήνα, ανέτρεψαν τους γιους του Μητίονα και τοποθετήθηκε στον θρόνο ο Αιγέας. Ένας από τους δύο Πανδίωνες βασιλείς ο Α΄ ή ο Β΄ είναι πιθανότατα ο τοπικός ήρωας των Αθηναίων Πανδίων.

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 Παυσανίας: (Αρχαία ελληνικά) Ελλάδος περιήγησις.
  2. ↑ 2,0 2,1 Παυσανίας: (Αρχαία ελληνικά) Ελλάδος περιήγησις.
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 Timothy Gantz: «Mythes de la Grèce archaïque» (Γαλλικά) Éditions Belin. Παρίσι. 2004. σελ. 1387. ISBN-13 978-2-7011-3067-5. ISBN-10 2-7011-3067-0.
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 4,6 4,7 «Pandion» (Ρωσικά)
  5. ↑ «Aegeus» (Ρωσικά)
  6. ↑ «Лик» (Ρωσικά)
  7. ↑ Βιβλιοθήκη Απολλοδώρου, 3.15.5
  8. ↑ Harding, pp. 48–50; Gantz, pp. 247–248; Smith, "Pandion 5."
  9. ↑ Παυσανίας, 1.39.6
  10. ↑ Harding, σσ. 14, 42–50; Gantz, σσ. 234–235, 247, Βιβλιοθήκη Απολλοδώρου, 3.14.5–3.15.5
  11. ↑ Harding, σ. 48
  12. ↑ Kearns, σ. 192, Gantz, σ. 235. Harding, σ. 42
  13. ↑ Παυσανίας, 1.5.4

Πηγές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Apollodorus, The Library with an English Translation by Sir James George Frazer, F.B.A., F.R.S. in 2 Volumes, Cambridge, MA, Harvard University Press; London, William Heinemann Ltd. 1921.
  • Gantz, Timothy, Early Greek Myth: A Guide to Literary and Artistic Sources, Johns Hopkins University Press, 1996, Two volumes:
  • Graves, R (1955). "The Sons of Pandion". The Greek Myths. London: Penguin. pp. 320–23.
  • Harding, Phillip, The Story of Athens: The Fragments of the Local Chronicles of Attika, Routledge, 2007.
  • Herodotus; Histories, A. D. Godley (translator), Cambridge: Harvard University Press, 1920.
  • Kearns, Emily, The Heroes of Attica (Bulletin Supplement 57), University of London Institute of Classical Studies 1989.
  • Pausanias, Description of Greece with an English Translation by W.H.S. Jones, Litt.D., and H.A. Ormerod, M.A., in 4 Volumes. Cambridge, MA, Harvard University Press; London, William *Heinemann Ltd. 1918.
  • Pausanias, Graeciae Descriptio. 3 vols. Leipzig, Teubner. 1903. Greek text available at the Perseus Digital Library.
  • Smith, William; A Dictionary of Greek and Roman Antiquities. William Smith, LLD. William Wayte. G. E. Marindin. Albemarle Street, London. John Murray. 1890. Online version at the Perseus Digital Library.
  • Strabo, The Geography of Strabo. Edition by H.L. Jones. Cambridge, Mass.: Harvard University Press; London: William Heinemann, Ltd. 1924. Online version at the Perseus Digital Library.
  • Strabo, Geographica edited by A. Meineke. Leipzig: Teubner. 1877. Greek text available at the Perseus Digital Library.