Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Οι Παραστάσεις σύντομοι χρονικαί είναι έργο της βυζαντινής γραμματείας, άγνωστου συγγραφέα ή εκδότη, αφιερωμένο στα αξιοθέατα και τα σπουδαιότερα μνημεία της Κωνσταντινούπολης. Το μοναδικό χειρόγραφο των Παραστάσεων που διασώζεται χρονολογείται στον 11ο αιώνα (Παρίσι, Εθνική Βιβλιοθήκη gr. 1336). Αποτελεί μέρος της συλλογής «Πάτρια Κωνσταντινουπόλεως» και θεωρείται το καλύτερα μελετημένο κείμενό της. Παραδοσιακά η συγγραφή του εντοπίζεται χρονικά περίπου από την περίοδο της αυτοκρατορίας του Λέοντα Γ' (717-41) μέχρι τα μέσα του 9ου αιώνα.
Το κείμενο των Παραστάσεων αποτελείται από πληθώρα θεμάτων, που συχνά επικαλύπτονται ή επαναλαμβάνονται. Ορισμένα τμήματά του είναι παραφθαρμένα και δυσνόητα. Σε συνδυασμό με την έλλειψη θεματικής ενότητας και ομοιογένειας, πιστεύεται ότι αποτελεί ημιτελές συμπίλημα διαφόρων πηγών. Το περιεχόμενο του έργου έχει ερμηνευθεί ως «πολιτικό», ενάντια στη λατρεία του Κωνσταντίνου Α' που αναπτυσσόταν επί εικονομάχων αυτοκρατόρων και διαδόχων τους και προειδοποιούσε για τις επικίνδυνες μαγικές δυνάμεις των παγανιστικών αγαλμάτων.