Πατριάρχης Αντώνιος Β΄ ο Καυλέας

Πατριάρχης Αντώνιος Β΄ ο Καυλέας
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση	829 Κωνσταντινούπολη
Θάνατος	12  Φεβρουαρίου 901 Κωνσταντινούπολη
Χώρα πολιτογράφησης	Βυζαντινή Αυτοκρατορία
Θρησκεία	Ανατολικός Ορθόδοξος Χριστιανισμός
Eορτασμός αγίου	12 Φεβρουαρίου
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	ιερέας
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμα	Οικουμενικός Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως
δεδομένα

Ο Αντώνιος Β΄ ο Καυλέας (829 - 12 Φεβρουαρίου 901) ήταν Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως από το 893 έως το 901.

Γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη^[1] το 829 και ανήκε σε επιφανή οικογένεια^[2] με φρυγική καταγωγή^[3]. Ο πατέρας του, μετά τον γάμο του, χειροτονήθηκε ιερέας^[4]. Ο Αντώνιος έλαβε την βασική εκπαίδευση στην Κωνσταντινούπολη και, μετά τον θάνατο της μητέρας του^[5], σε ηλικία 12 ετών, εκάρη μοναχός και μπήκε σε μοναστήρι της Κωνσταντινούπολης^[6]. Εκεί ακολούθησε θεολογικές σπουδές και, αφού χειροτονήθηκε από τον Πατριάρχη Μεθόδιο ή τον Ιγνάτιο^[7], έφτασε να γίνει ηγούμενος^[3].

Ήταν άνθρωπος πράος και ευσεβής και διακρίθηκε για την οσιότητα της ζωής του^[1]. Υπέπεσε στην προσοχή του Στυλιανού Ζαούτζης, του πανίσχυρου υπουργού του Αυτοκράτορα Λέοντα του Σοφού. Υποστήριξε τον Αυτοκράτορα Λέοντα έναντι του Πατριάρχη Φωτίου, αλλά συνέβαλε και στην ειρήνευση της Εκκλησίας, εργαζόμενος για τη συμφιλίωση των οπαδών των Πατριαρχών Φωτίου και Ιγνατίου. Για τους λόγους αυτούς, μόλις πέθανε ο Πατριάρχης Στέφανος Α΄^[8], αδελφός του Λέοντα του Σοφού, ο τελευταίος τον προώθησε στον Οικουμενικό Θρόνο. Εξελέγη στις 3 Αυγούστου του 893^[9].

Ως Πατριάρχης, συνεκάλεσε Σύνοδο, την οποία παρακολούθησαν και απεσταλμένοι της Ρώμης, η οποία θεώρησε ότι το σχίσμα που προκλήθηκε από τον Φώτιο και τον Ιγνάτιο είχε λήξει, χωρίς όμως να καταδικαστεί κανείς εκ των πρωταγωνιστών του^[10]. Όταν ο Αυτοκράτορας Λέων ο Σοφός αποφάσισε να παντρευτεί την Ζωή Ζαούτζαινα, ο Πατριάρχης Αντώνιος αρνήθηκε να ευλογήσει τον νέο γάμο και μάλιστα καθαίρεσε τον ιερέα που τέλεσε το μυστήριο^[11]. Το έτος 900 όμως τέλεσε ο ίδιος τον τρίτο γάμο του Αυτοκράτορα^[12]. Υποστήριξε τον μοναχισμό και θεμελίωσε (ή ανακαίνισε) τη Μονή Καυλέα ή Καλλέως ή Καλλίου^[13].

Πέθανε στις 12 Φεβρουαρίου 901 και ετάφη στη Μονή αυτή. Θεωρείται ότι είχε το χάρισμα της προφητείας^[14] και ότι ήταν θαυματουργός μετά θάνατον^[15]. Ανακηρύχθηκε άγιος και η μνήμη του τιμάται στις 12 Φεβρουαρίου και από την Καθολική και από την Ορθόδοξη Εκκλησία.

Βιογραφία του συνέγραψε ο Νικηφόρος Γρηγοράς^[16] το 1347^[6].

Παραπομπές

1. Γεδεών 1885, σελ. 294.
2. Βασιλειάδης 2013, σελ. 22-23.
3. Catholic Online.
4. Βασιλειάδης 2013, σελ. 23.
5. Burns 1998, σελ. 127.
6. Delouis & Leroy 2004, σελ. 20.
7. Hussey 2010, σελ. 102.
8. Βασιλειάδης 2013, σελ. 8.
9. Antonopoulou 1997, σελ. 6.
10. Runciman 2005, σελ. 98.
11. Βασιλειάδης 2013, σελ. 32.
12. Βασιλειάδης 2013, σελ. 33-34.
13. Βασιλειάδης 2013, σελ. 47.
14. Βασιλειάδης 2013, σελ. 61-62.
15. Βασιλειάδης 2013, σελ. 62-63.
16. Γεδεών 1885, σελ. 295.

Πηγές

• Γεδεών, Μανουήλ (1885). Πατριαρχικοί Πίνακες: Ειδήσεις ιστορικαί βιογραφικαί περί των Πατριαρχών Κωνσταντινουπόλεως: από Ανδρέου του Πρωτοκλήτου μέχρις Ιωακείμ Γ' του από Θεσσαλονίκης, 36-1884. Κωνσταντινούπολη: Lorenz & Keil. 
• «St. Anthony Kauleas» (στα Αγγλικά). Catholic Online. Ανακτήθηκε στις 8 Φεβρουαρίου 2024. 
• Antonopoulou, Theodora (1997). The Homilies of the Emperor Leo VI (στα Αγγλικά). Leiden, New York, Köln: Brill. ISBN 90-04-10814-9. 
• Burns, Paul (1998). Butler's lives of the Saints. 2: February / rev. by Paul Burns (στα Αγγλικά) (1η έκδοση). Tunbridge Wells: Burns & Oates. ISBN 9780860122517. 
• Delouis, Olivier; Leroy, Julien (2004). «Quelques inédits attribués à Antoine III Stoudite». Revue des études byzantines 62: 5-81. https://www.persee.fr/doc/rebyz_0766-5598_2004_num_62_1_2286. Ανακτήθηκε στις 8 Φεβρουαρίου 2024. 
• Hussey, J. M. (2010). The Orthodox Church in the Byzantine Empire (στα Αγγλικά). Oxford: Oxford University Press. ISBN 9780191614880. 
• Runciman, Steven (2005). Η Βυζαντινή Θεοκρατία. Εκδόσεις Δόμος. ISBN 9607217225. 
• Βασιλειάδης, Αναστάσιος (2013). Ο πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Αντώνιος Β’ (893-901) - Διπλωματική εργασία (PDF). Θεσσαλονίκη: Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, Θεολογική Σχολή. 

Περαιτέρω ανάγνωση

• Νικηφόρου τοῦ μακαριωτάτου φιλοσόφου καὶ ῥήτορος ἐπιτάφιος ἤτοι βίος ἐγκωμίῳ συμπεπλεγμένος εἰς τὸν μέγαν ἐν ἀρχιερεῦσιν θεοῦ καὶ θαυμαστὸν ἐν πατριάρχαις Ἀντώνιον (800-901)

τίτλοι της Ορθόδοξης Εκκλησίας
Προκάτοχος Στέφανος Α΄	Οικουμενικός Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως 893-901	Διάδοχος Νικόλαος Α΄