Παύλος Κούπερς

Το θέμα του παρόντος λήμματος μπορεί να μην ικανοποιεί τα κριτήρια της εγκυκλοπαιδικότητας σύμφωνα με τις οδηγίες της Βικιπαίδειας.
Η αιτία που δόθηκε είναι: βλ. Συζήτηση
Αν θέλετε, μπορείτε να επεξεργαστείτε το λήμμα έτσι ώστε να είναι κατανοητό ότι ανταποκρίνεται στα κριτήρια. Σε διαφορετική περίπτωση, είναι πιθανόν να γίνει ανακατεύθυνση, να συγχωνευθεί ή να διαγραφεί βάσει των κριτηρίων περί μη εγκυκλοπαιδικότητας.
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. Μπορείτε να βοηθήσετε προσθέτοντας την κατάλληλη τεκμηρίωση. Υλικό που είναι ατεκμηρίωτο μπορεί να αμφισβητηθεί και να αφαιρεθεί.
Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 8/07/2022.
Παύλος Κούπερς
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση4  Σεπτεμβρίου 1939
Elst
Θάνατος9  Σεπτεμβρίου 1971
Ιεράπετρα
Αιτία θανάτουτροχαίο ατύχημα
Συνθήκες θανάτουθανατηφόρο δυστύχημα
Χώρα πολιτογράφησηςΒασίλειο των Κάτω Χωρών
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταγεωργός
δεδομένα

Ο Παύλος Κούπερς (Paul Herman Felix Kuypers, 4 Σεπτεμβρίου 1939 - 9 Σεπτεμβρίου 1971) ήταν Ολλανδός γεωπόνος, πρωτοπόρος των θερμοκηπίων στην Ελλάδα.[εκκρεμεί παραπομπή] Ήταν ευρύτερα γνωστός στην Ιεράπετρα της Κρήτης ως ο "Ολλανδός".

Βιογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στο Ελστ του Χέλντερλαντ. Αρχικά πειραματίστηκε με κηπευτικά στη Σύρο, όπου έφτασε το 1963 έπειτα από παρέμβαση της καθολικής εκκλησίας.[1] Στη συνέχεια, πήγε στην Ιεράπετρα, όπου και εγκαταστάθηκε με τη σύζυγό του. Προσέφερε τα μέγιστα στην αγροτική ανάπτυξη της Ιεράπετρας, όπου ανέπτυξε τα θερμοκήπια. Απέκτησε 2 κόρες, εκ των οποίων η μία γεννήθηκε μετά τον αδόκητο θάνατό του. Ο Κούπερ σκοτώθηκε σε τροχαίο δυστύχημα με μοτοσυκλέτα στην περιοχή της Ιεράπετρας Κρήτης (στο Στόμιο, όπου βρίσκεται σήμερα η προτομή του, έργο του Φρίξου Θεοδοσάκη), στις 9 Σεπτεμβρίου 1971, σε ηλικία 32 ετών. Ο δήμος της Ιεράπετρας έδωσε το όνομα του Κούπερ (ή Κούπερς) σε έναν κεντρικό δρόμο.

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ «Πάγος Σύρος». Σύρος - Ταξιδιωτικός οδηγός... Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Ιουνίου 2012. 

Βιβλιογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Ελένη Παπαδοπούλου-Κοντοπόδη, Από τους ανεμοφράκτες στα θερμοκήπια: Η συμβολή του Παύλου Κούπερς