Πεντατονική κλίμακα

Ημιτονική πεντατονική κλίμακα ντο· σημειωτέον ότι η επανάληψη του ντο που απέχει μία οκτάβα από το βασικό ντο δεν συνεπάγεται συμπερίληψή του στην κλίμακα

Η πεντατονική κλίμακα είναι μια μουσική κλίμακα που αποτελείται από πέντε νότες ανά οκτάβα, σε αντίθεση με την επτατονική κλίμακα, η οποία έχει επτά νότες ανά οκτάβα (επτατονικές είναι οι μείζονες και οι ελάσσονες κλίμακες).

Ανημιτονική πεντατονική κλίμακα λα (νότα)· ομοίως εδώ, μόνο το βασικό λα συνιστά πάγιο στοιχείο της κλίμακας

Οι πεντατονικές κλίμακες αναπτύχθηκαν ανεξάρτητα από πολλούς αρχαίους πολιτισμούς[1] και εξακολουθούν να χρησιμοποιούνται σε διάφορα μουσικά είδη μέχρι σήμερα. Υπάρχουν δύο τύποι πεντατονικών κλιμάκων, αυτές που περιλαμβάνουν ημιτόνια («ημιτονικές»)[2] και αυτές χωρίς («ανημιτονικές» ή «ανημίτονες»).[3]

Χρήστη πεντατονικής κλίμακας στη σύνθεση του Μωρίς Ραβέλ Ma mère l'Oye III. «Laideronnette, Impératrice des Pagodes», μέτρα 9–13.[4]
Χρήση πεντατονικής κλίμακας στο έργο του Κλωντ Ντεμπυσί Voiles, Preludes, Βιβλίο I, αρ. 2, μέτρα 43–45. [5]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ Powell, John (2010). How Music Works: The Science and Psychology of Beautiful Sounds, from Beethoven to the Beatles and Beyond. New York: Little, Brown and Company. σελ. 121. ISBN 978-0-316-09830-4. 
  2. ↑ «Hemitonic scale | music | Britannica». www.britannica.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2023. 
  3. ↑ «Anhemitonic scale | music | Britannica». www.britannica.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2023. 
  4. ↑ Bruce Benward and Marilyn Nadine Saker (2003), Music: In Theory and Practice (στα αγγλικά), seventh edition (Boston: McGraw Hill), vol. I, pp. 36–37. (ISBN 978-0-07-294262-0).
  5. ↑ Bruce Benward and Marilyn Nadine Saker, Music in Theory and Practice (στα αγγλικά), eighth edition (Boston: McGraw Hill, 2009): vol. II, p. 245. (ISBN 978-0-07-310188-0).

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]