Πεπερόνι

Συσκευασμένο πεπερόνι

Το πεπερόνι είναι αμερικανική ποικιλία πικάντικου σαλαμιού, φτιαγμένο από μείγμα χοιρινού και βοείου κρέατος που έχει καρυκευθεί με πάπρικα ή άλλο πιπέρι τσίλι.[1][2]

Το πεπερόνι είναι χαρακτηριστικά απαλό, ελαφρώς καπνιστό και έχει έντονο κόκκινο χρώμα.[2] Οι λεπτές φέτες πεπερόνι είναι δημοφιλής προσθήκη στην πίτσα στην αμερικανική πιτσαρία.[3]

Ετυμολογία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο όρος «πεπερόνι» είναι ο δάνειο της λέξης peperoni, ο πληθυντικός της peperone, η ιταλική λέξη για την πιπεριά. Η πρώτη χρήση του "πεπερόνι" που αναφέρεται σε λουκάνικο χρονολογείται από το 1919.[2] Στα ιταλικά, η λέξη peperoncino αναφέρεται για καυτές και πικάντικες πιπεριές.

Ιστορία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το πεπερόνι, μια ιταλο-αμερικανική δημιουργία,[2] είναι αλατισμένο ξηρό λουκάνικο, με ομοιότητες με τα πικάντικα σαλάμια της νότιας Ιταλίας, όπως το salsiccia Napoletana Piccante, ένα πικάντικο ξηρό λουκάνικο από τη Νάπολη,[4] ή το soppressata από την Καλαβρία.[5] Οι κύριες διαφορές είναι ότι το πεπερόνι έχει λεπτότερο κόκκο (παρόμοιο με το μη πικάντικο σαλάμι από το Μιλάνο), είναι συνήθως πιο μαλακό και συνήθως παράγεται με τη χρήση ενός τεχνητού περιβλήματος. Το πεπερόνι παράγεται μαζικά για να καλύψει τη ζήτηση για λουκάνικα.

Παραγωγή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το πεπερόνι παρασκευάζεται συνήθως από μείγμα χοιρινού κρέατος και βοείου κρέατος.[1] Το κρέας γαλοπούλας χρησιμοποιείται επίσης συνήθως ως υποκατάστατο, αλλά η χρήση πουλερικών σε πεπερόνι πρέπει να επισημαίνεται κατάλληλα στις Ηνωμένες Πολιτείες.[6]

Η επεξεργασία με νιτρικά ή νιτρώδη άλατα (συνήθως χρησιμοποιείται σε σύγχρονους παράγοντες επεξεργασίας για την προστασία από αλλαντίαση και άλλες μορφές μικροβιολογικής αποσύνθεσης) συμβάλλει επίσης στο κοκκινωπό χρώμα του πεπερόνι, αντιδρώντας με την αίμη στη μυοσφαιρίνη των πρωτεϊνούχων συστατικών του κρέατος.[7]

Σερβίρισμα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σύμφωνα με την Washington Post, οι Αμερικανοί καταναλώνουν 251,7 εκατομμύρια λίβρες (114 εκατομμύρια κιλά) πεπερόνι ετησίως, στο 36% όλων των πιτσών που παράγονται σε εθνικό επίπεδο.[8] Το πεπερόνι έχει την τάση να κυρτώνεται από τις άκρες στη ζέστη ενός φούρνου πίτσας. Μερικά πεπερόνι παράγονται σε παχύτερες φέτες, έτσι ώστε οι άκρες να κυρτώνουν σκόπιμα.[9]

Το πεπερόνι χρησιμοποιείται επίσης ως γέμιση του ρολού πεπερόνι, ένα δημοφιλές τοπικό σνακ στη Δυτική Βιρτζίνια και τις γειτονικές περιοχές.[10]

Στην καναδική επαρχία της Νέας Σκωτίας, το τηγανητό πεπερόνι που σερβίρεται από μόνο του (συνήθως με σάλτσα από μουστάρδα μελιού ) είναι κοινό συνοδευτικό στις παμπ.[11][12]

  • Πεπερόνι σε πίτσα.
    Πεπερόνι σε πίτσα.
  • Ψημένη πίτσα με πεπερόνι που δείχνει χαρακτηριστική καμπύλωση.
    Ψημένη πίτσα με πεπερόνι που δείχνει χαρακτηριστική καμπύλωση.

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 «Pepperoni is Raw Meat?». HOW FOOD WORKS.com. Φεβρουαρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουνίου 2017. 
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 Moskin, Julia (February 1, 2011). «Pepperoni: America's Favorite Topping». The New York Times. https://www.nytimes.com/2011/02/02/dining/02pepperoni.html. Ανακτήθηκε στις April 22, 2013. 
  3. ↑ «America's Most Popular Pizza Toppings». Huffington Post. October 5, 2011. http://www.huffingtonpost.com/2011/10/05/top-10-pizza-toppings_n_996388.html. Ανακτήθηκε στις April 22, 2013. «According to a survey done by Technomic’s MenuMonitor from July to September 2011 based on 235 different pizza places in America pepperoni and plain cheese were the #1 and #2 most popular pizzas ordered.» 
  4. ↑ «Salumi tipici italiani: Salsiccia - Salsiccia Napoletano - Salsiccia Siena - Salsiccia Toscana». Agraria.org. Ανακτήθηκε στις 4 Φεβρουαρίου 2016. 
  5. ↑ «Soppressata calabrese». Ricette di Calabria. Ανακτήθηκε στις 4 Φεβρουαρίου 2016. 
  6. ↑ Food Standards and Labelling Policy Book, USDA, pp. 133–134.
  7. ↑ Flippone, Peggy Trowbridge. «A Recipe to Make Authentic Homemade Pepperoni». The Spruce. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Νοεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 12 Δεκεμβρίου 2017. 
  8. ↑ Bernstein, Lenny (20 January 2015). «We eat 100 acres of pizza a day in the U.S.». The Washington Post. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2024-07-02. https://web.archive.org/web/20240702170957/https://www.washingtonpost.com/news/to-your-health/wp/2015/01/20/we-eat-100-acres-of-pizza-a-day-in-the-u-s/. Ανακτήθηκε στις 27 September 2024. 
  9. ↑ López-Alt, J. Kenji (Δεκεμβρίου 2012). «The Food Lab: Why Does Pepperoni Curl?». Serious Eats (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 22 Απριλίου 2013. 
  10. ↑ Edge, John T. (September 29, 2009). «United Tastes - Pepperoni Rolls, a Piece of West Virginia Culinary History: Fast Food Even Before Fast Food». The New York Times (New York, NY): Style Section: Dining & Wine. https://www.nytimes.com/2009/09/30/dining/30unit.html. Ανακτήθηκε στις November 3, 2010. 
  11. ↑ Eat This Town (1 Φεβρουαρίου 2016). «Nova Scotia Food Profiles: Pepperoni». Eat This Town. Ανακτήθηκε στις 7 Ιανουαρίου 2018. 
  12. ↑ Brown, Lola (2 Απριλίου 2013). «You Must Try: Delicious Deep Fried Pepperoni in Halifax, Nova Scotia». Travel Mindset. Ανακτήθηκε στις 7 Ιανουαρίου 2018.