Πιέτερ Αρμπνόρι

Πιέτερ Αρμπνόρι
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Pjetër Filip Arbnori (Αλβανικά)
Γέννηση18  Ιανουαρίου 1935
Δυρράχιο
Θάνατος8  Ιουλίου 2006
Νάπολη
Αιτία θανάτουκαρδιαγγειακή νόσος
Χώρα πολιτογράφησηςΑλβανία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΑλβανικά
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο των Τιράνων
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός
συγγραφέας
πολιτικός κρατούμενος
μεταφραστής
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαΔημοκρατικό Κόμμα Αλβανίας
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαμέλος του κοινοβουλίου της Αλβανίας
Υπουργός Εξωτερικών της Αλβανίας
Ειδικός Επισκέπτης της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης (1992–1993)[1]
Ειδικός Επισκέπτης της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης (Μαΐου 1993 – Ιουνίου 1993)[1]
εκπρόσωπος της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης (1995–1996)[1]
Πρόεδρος του Κοινοβουλίου της Αλβανίας (1992–1997)[2]
Υπογραφή
δεδομένα

Ο Πιέτερ Φίλιπ Αρμπνόρι[3] (αλβανικά: Pjetër Filip Arbnori‎‎, 18 Ιανουαρίου 1935, Δυρράχιο – 8 Ιουλίου 2006, Νάπολη) ήταν Αλβανός πολιτικός. Κατά τη διάρκεια του σοσιαλιστικού καθεστώτος παρέμεινε 28 χρόνια φυλακισμένος επειδή προσπάθησε να δημιουργήσει ένα αντιπολιτευόμενο κίνημα. Αργότερα ήταν ένας από τους ιδρυτές του Δημοκρατικού Κόμματος της Αλβανίας και πρόεδρος του κοινοβουλίου της Αλβανίας από το 1992 έως το 1997 κατά τη διακυβέρνηση του Σαλί Μπερίσα.[4]

Βιογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Πιέτερ Αρμπνόρι γεννήθηκε στις 18 Ιανουαρίου 1935 στο Δυρράχιο, σε οικογένεια καθολικών πεποιθήσεων. Όταν ήταν επτά χρονών, ο πατέρας του σκοτώθηκε από τους Αλβανούς παρτιζάνους κατά τον εμφύλιο πόλεμο, γεγονός που σηματοδότησε την έναρξη της αντικομμουνιστικής του δράσης με τη διακήρυξη της Λαϊκής Δημοκρατίας της Αλβανίας. Παρά το γεγονός ότι ολοκλήρωσε τις υποχρεωτικές σπουδές με τιμητικές διακρίσεις, οι αρχές του αρνήθηκαν την υποτροφία λόγω του ιστορικού του.[5] Αφού ολοκλήρωσε τη στρατιωτική του θητεία και εργάστηκε ως αγρότης, μπόρεσε να ολοκληρώσει τις εξ αποστάσεως σπουδές του στη φιλολογία από το Πανεπιστήμιο των Τιράνων χρησιμοποιώντας ψεύτικη ταυτότητα.[5]

Το 1960, ενώ ήταν καθηγητής φιλολογίας στην Καβάγια, ήρθε σε επαφή με άλλους διανοούμενους για να δημιουργήσει ένα σοσιαλδημοκρατικό κίνημα, ανεξάρτητο από το Κόμμα Εργασίας της Αλβανίας.[4] Αλλά η μυστική αστυνομία σύντομα ανακάλυψε τα σχέδια του και τον συνέλαβε μαζί με άλλα επτά μέλη, υποβάλλοντάς τον σε βασανιστήρια κατά τη διάρκεια της κράτησής του.[4] Η αλβανική δικαιοσύνη τον είχε καταδικάσει σε θάνατο, παρότι μείωσε τη φυλάκισή του σε 25 χρόνια στη φυλακή του Μπουρέλ, ελπίζοντας ότι έτσι θα μπορούσαν να αποκαλυφούν τα άλλα μέλη της παράνομης αντιπολίτευσης κατά του Ενβέρ Χότζα. Ο Αρμπνόρι όχι μόνο δεν το έπραξε, αλλά έδωσε οδηγίες σε άλλους κρατούμενους για μη βίαιη αντίσταση, γι' αυτό και η κράτησή του παρατάθηκε. Την εποχή της αποφυλάκισής του το 1989 ήταν 54 ετών, από τα οποία ήταν φυλακισμένος τα 28.[6]

Όταν αποφυλακίστηκε, ο Αρμπνόρι μετακόμισε στην Σκόδρα, άρχισε να εργάζεται σε ξυλουργείο και έκανε οικογένεια. Το 1990 συμμετείχε στις πρώτες αντικομμουνιστικές συγκεντρώσεις στη χώρα που διοργανώθηκαν στην πόλη του. Όταν προκηρύχθηκαν πολυκομματικές εκλογές ήταν ένας από τους υποστηρικτές του Δημοκρατικού Κόμματος της Αλβανίας, που ιδρύθηκε τον Δεκέμβριο του ίδιου έτους.[5] Αφού ο Σαλί Μπερίσα κέρδισε τις εθνικές εκλογές του 1992, ο Αρμπνόρι έγινε πρόεδρος του αλβανικού κοινοβουλίου από το 1992 έως το 1997.[4]

Ο Μπερίσα αναγκάστηκε να παραιτηθεί μετά την εξέγερση του 1997 στην Αλβανία, η οποία προκλήθηκε από μια απάτη της κυβέρνησής του.[7] Τα γεγονότα αυτά είχαν ως συνέπεια την προκήρυξη εκλογών στις οποίες επικράτησε το Σοσιαλιστικό Κόμμα της Αλβανίας, υπό την ηγεσία του Ρετζέπ Μεϊντάνι (πρόεδρος) και του Φάτος Νάνο (πρωθυπουργός). Έτσι ο Αρμπνόρι έγινε ένας από τους αρχηγούς της αντιπολίτευσης. Σε ένα κλίμα που χαρακτηρίστηκε από πόλωση, ο Αρμπνόρι κατέφυγε σε απεργία πείνας μετά την άρνηση της δημόσιας τηλεόρασης να του πάρει συνέντευξη. Μετά από αυτή τη διαμαρτυρία, οι Σοσιαλιστές και οι Δημοκρατικοί διαπραγματεύθηκαν έναν νόμο για την εγγύηση της ελευθερίας του τύπου.[8]

Στις 8 Ιουλίου 2006, ο Πιέτερ Αρμπνόρι πέθανε στη Νάπολη της Ιταλίας μετα από εγκεφαλική αιμορραγία. Το σώμα του έχει ταφεί στη Σκόδρα. Εκτός από πολιτικός, ο Αρμπνόρι υπήρξε και συγγραφέας δημοσιεύοντας και μερικά λογοτεχνικά έργα.[9]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 «Members A-Z since 1949». Parliamentary Assembly Members A-Z since 1949. Κοινοβουλευτική Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης.
  2. ↑ Ανακτήθηκε στις 11  Νοεμβρίου 2021.
  3. ↑ «Ανασκόπηση 1996 - Σεπτέμβριος». www.hri.org. Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2019. 
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 Dega, Hamdi (1992-04-10). «El líder del Partido Democrático, nuevo presidente de Albania» (στα ισπανικά). El País. http://elpais.com/diario/1992/04/10/internacional/702856810_850215.html. Ανακτήθηκε στις 2019-08-10. 
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 Cook, Bernard A. (2014). Europe Since 1945: An Encyclopedia. I. London: Routledge. σελ. 41-42. ISBN 9781135179328. 
  6. ↑ «Pjetër Arbnori (1935 – 2006)» (στα αλβανικά). Shkoder.net. 2006-11-06. https://shkoder.net/pjeter_arbnori/. Ανακτήθηκε στις 2020-06-25. 
  7. ↑ «Dimite el presidente de Albania, Salí Berisha» (στα ισπανικά). El País. 1997-07-24. http://elpais.com/diario/1997/07/24/internacional/869695213_850215.html. Ανακτήθηκε στις 2019-08-10. 
  8. ↑ «PD-PS, prishet konsensusi për ligjin e medias». www.panorama.com.al (στα Αλβανικά). 22 Νοεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2019. 
  9. ↑ Elsie, Robert (2010). Historical Dictionary of Albania. Lanham: Scarecrow Press. σελ. 19-20. ISBN 9780810873803.