Πιέτρο Ναρντίνι
| Πιέτρο Ναρντίνι | |
|---|---|
 | |
| Γέννηση | 12 Απριλίου 1722[1][2][3] Λιβόρνο[2] |
| Θάνατος | 7 Μαΐου 1793[4][1][5] Φλωρεντία[2] |
| Χώρα πολιτογράφησης | Μεγάλο Δουκάτο της Τοσκάνης |
| Ιδιότητα | συνθέτης και βιολίστας[2] |
| Όργανα | βιολί |
| Είδος τέχνης | κλασική μουσική |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Πιέτρο Ναρντίνι (Pietro Nardini, 12 Απριλίου 1722 – 7 Μαΐου 1793) ήταν Ιταλός συνθέτης και βιολιστής.
Βιογραφικά στοιχεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Ναρντίνι γεννήθηκε και σπούδασε μουσική στο Λιβόρνο, ενώ αργότερα έγινε μαθητής του Τζουζέπε Ταρτίνι. Ως πρώην μαθητής του Ταρτίνι, εγκαταστάθηκε στη Γερμανία, όπου το 1762 έγινε μαέστρος στην ορχήστρα του παρεκκλησίου της αυλής της Στουτγκάρδης. Ωστόσο, εγκατέλειψε τα καθήκοντά του εκεί το 1765 για να γίνει Kapellmeister το 1770 στον Μέγα Δούκα της Τοσκάνης, στη Φλωρεντία.
Ως βιολιστής του οποίου η φήμη είχε απλωθεί σε ολόκληρη την Ευρώπη, ο Ναρντίνι κέρδισε τον θαυμασμό του Λέοπολντ Μότσαρτ, ενώ αναφέρεται και από τον Βρετανό συγγραφέα Hester Lynch Piozzi[6] στο έργο του Παρατηρήσεις και σκέψεις από ένα ταξίδι στη Γαλλία, την Ιταλία και τη Γερμανία (Observations and Reflections Made in the Course of a Journey Through France, Italy, and Germany, 1789) ως ο εκτελεστής ενός σόλο σε συναυλία που έδωσε το ζεύγος Piozzi στη Φλωρεντία τον Ιούλιο του 1785.
Ως συνθέτης, ο Ναρντίνι συνέθεσε λίγα έργα, όλα μελωδικά και εύκολα, χρήσιμα για σπουδές τεχνικής. Τα περισσότερο γνωστά είναι η Σονάτα σε Ρε μείζονα και το Κοντσέρτο για βιολί σε Μι ελάσσονα.
Ως φίλος του Λέοπολντ Μότσαρτ, παρευρέθηκε στην άφιξη του γιου του, του Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ, κατά την πρώτη του επίσκεψη στην Ιταλία και τις προσπάθειές του να βρει μία μόνιμη θέση εκεί το 1770-1771. Επίσης, συνάντησε τον Βοημό συνθέτη Βάτσλαβ Πιχλ. Ο Πιέτρο Ναρντίνι πέθανε στη Φλωρεντία, σε ηλικία 71 ετών.
Σχόλιο της εποχής του
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Σχετικά με το παίξιμο και τις συνθέσεις του Ναρντίνι, ο Λέοπολντ Μότσαρτ, εξαιρετικός βιολιστής ο ίδιος, έγραψε:
«Η ομορφιά, η αγνότητα και η τονική ισορροπία, καθώς και η νοστιμιά του παιξίματός του, δεν μπορούν να ξεπεραστούν. Αλλά δεν εκτελεί πολύ δύσκολα κομμάτια. Οι συνθέσεις του χαρακτηρίζονται από ζωντάνια, χάρη και γλυκύτητα, αλλά δεν έχει ούτε το βάθος αισθήματος, το μέγα πάθος, ούτε τη συγκεντρωμένη ενέργεια του δασκάλου του, Ταρτίνι.»
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 125508565. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 Ιστορικό Αρχείο Ρικόρντι. 13042. Ανακτήθηκε στις 3 Δεκεμβρίου 2020.
- ↑ «Grove Music Online» (Αγγλικά) Oxford University Press. 19572.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 4 Μαΐου 2014.
- ↑ (Αγγλικά) SNAC. w6rz0043. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ «Encyclopedia Britannica, "Hester Lynch Piozzi"». Ανακτήθηκε στις 30 Μαρτίου 2014.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Παρτιτούρες του Πιέτρο Ναρντίνι στο International Music Score Library Project