Πιναρχισάρ | |
---|---|
41°37′28″N 27°31′5″E | |
Χώρα | Τουρκία |
Διοικητική υπαγωγή | Επαρχία Σαράντα Εκκλησιών |
Υψόμετρο | 189 μέτρα |
Πληθυσμός | 18.375 (2018) |
Ταχ. κωδ. | 39300 |
Σχετικά πολυμέσα | |
Το Πιναρχισάρ (τουρκικά: Pınarhisar· βουλγαρικά: Бунархисар), η αρχαία Βρύσις, είναι μεγάλη κωμόπολη και συνοικία της επαρχίας Κιρκλαρελί. Βρίσκεται στην Ανατολική Θράκη, στην περιοχή Μαρμαρά της Τουρκίας. Δήμαρχος είναι ο Μουσταφά Τζινγκιόζ (CHP). Ο πληθυσμός είναι 10.463 κάτοικοι από το 2010. Η κωμόπολη ήταν μέρος της αμυντικής γραμμής Λιουλεμπουργκάζ - Καρααγάτς - Μπουναρχισάρ κατά τη διάρκεια του Α' Βαλκανικού Πολέμου. Ο προηγούμενος τρόπος γραφής του ονόματός του ήταν Μπουναρχισάρ (Bunarhisar). Ο οικισμός καταλήφθηκε από τους Βούλγαρους στον Α' Βαλκανικό Πόλεμο αλλά καταλήφθηκε πίσω από την Οθωμανική Αυτοκρατορία κατά τη διάρκεια του Β' Βαλκανικού Πολέμου.
Σύμφωνα με πηγές της τουρκικής κυβέρνησης, το Πιναρχισάρ ιδρύθηκε κατά τη βασιλεία του Θεοδοσίου Β', περί το 425, με το όνομα «Βρύσις». Το φρούριο της πόλεως χτίστηκε κατά τη βυζαντινή εποχή. Το 1190, η πόλη υπέστη σημαντικές ζημιές από την κατοχή των Σταυροφόρων. Δέχτηκε επίθεση από Τατάρους το 1264.[1][2]
Η πόλη κατελήφθη από τους Οθωμανούς το 1368, από τις δυνάμεις υπό τη διοίκηση του Μιχαήλ Κοσέ, ως μέρος μιας εκστρατείας υπό τον Μουράτ Α΄.[1]
Η πρώτη αναφορά της αρχιεπισκοπής της Βρύσεως είναι σε ένα Notitia Episcopatuum των αρχών του 10ου αιώνα που σχετίζεται με τον Αυτοκράτορα Λέοντα ΣΤ' τον Σοφό. Σωζόμενα έγγραφα καταγράφουν τα ονόματα τριών αρχαίων αρχιεπισκόπων της: ο Ιωάννης έλαβε μέρος στη Β' Σύνοδο της Νίκαιας το 787. Ο Νικήτας ήταν στη Φωτιακή Σύνοδο της Κωνσταντινουπόλεως το 879· Ο Λέων ήταν από τους υπογράφοντες ενός διατάγματος του Πατριάρχη Αλεξίου του Στουδίτη το 1027.[3][4][5]
Κατά την Δ΄ Σταυροφορία η Βρύσις έγινε λατινική εκκλησιαστική αρχιεπισκοπή με το όνομα Βηρίσσα (Θράκης).[6]
Δεν αποτελεί πλέον οικιστική επισκοπή, η Βρύσις καταγράφεται σήμερα από την Καθολική Εκκλησία ως τιμητική έδρα.[7]