Πιναρχισάρ

Πιναρχισάρ
Τοποθεσία στο χάρτη
Τοποθεσία στο χάρτη
Πιναρχισάρ
41°37′28″N 27°31′5″E
ΧώραΤουρκία
Διοικητική υπαγωγήΕπαρχία Σαράντα Εκκλησιών
Υψόμετρο189 μέτρα
Πληθυσμός18.375 (2018)
Ταχ. κωδ.39300
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Το Πιναρχισάρ (τουρκικά: Pınarhisar· βουλγαρικά: Бунархисар), η αρχαία Βρύσις, είναι μεγάλη κωμόπολη και συνοικία της επαρχίας Κιρκλαρελί. Βρίσκεται στην Ανατολική Θράκη, στην περιοχή Μαρμαρά της Τουρκίας. Δήμαρχος είναι ο Μουσταφά Τζινγκιόζ (CHP). Ο πληθυσμός είναι 10.463 κάτοικοι από το 2010. Η κωμόπολη ήταν μέρος της αμυντικής γραμμής Λιουλεμπουργκάζ - Καρααγάτς - Μπουναρχισάρ κατά τη διάρκεια του Α' Βαλκανικού Πολέμου. Ο προηγούμενος τρόπος γραφής του ονόματός του ήταν Μπουναρχισάρ (Bunarhisar). Ο οικισμός καταλήφθηκε από τους Βούλγαρους στον Α' Βαλκανικό Πόλεμο αλλά καταλήφθηκε πίσω από την Οθωμανική Αυτοκρατορία κατά τη διάρκεια του Β' Βαλκανικού Πολέμου.

Σύμφωνα με πηγές της τουρκικής κυβέρνησης, το Πιναρχισάρ ιδρύθηκε κατά τη βασιλεία του Θεοδοσίου Β', περί το 425, με το όνομα «Βρύσις». Το φρούριο της πόλεως χτίστηκε κατά τη βυζαντινή εποχή. Το 1190, η πόλη υπέστη σημαντικές ζημιές από την κατοχή των Σταυροφόρων. Δέχτηκε επίθεση από Τατάρους το 1264.[1][2]

Η πόλη κατελήφθη από τους Οθωμανούς το 1368, από τις δυνάμεις υπό τη διοίκηση του Μιχαήλ Κοσέ, ως μέρος μιας εκστρατείας υπό τον Μουράτ Α΄.[1]

Χριστιανική επισκοπή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η πρώτη αναφορά της αρχιεπισκοπής της Βρύσεως είναι σε ένα Notitia Episcopatuum των αρχών του 10ου αιώνα που σχετίζεται με τον Αυτοκράτορα Λέοντα ΣΤ' τον Σοφό. Σωζόμενα έγγραφα καταγράφουν τα ονόματα τριών αρχαίων αρχιεπισκόπων της: ο Ιωάννης έλαβε μέρος στη Β' Σύνοδο της Νίκαιας το 787. Ο Νικήτας ήταν στη Φωτιακή Σύνοδο της Κωνσταντινουπόλεως το 879· Ο Λέων ήταν από τους υπογράφοντες ενός διατάγματος του Πατριάρχη Αλεξίου του Στουδίτη το 1027.[3][4][5]

Κατά την Δ΄ Σταυροφορία η Βρύσις έγινε λατινική εκκλησιαστική αρχιεπισκοπή με το όνομα Βηρίσσα (Θράκης).[6]

Δεν αποτελεί πλέον οικιστική επισκοπή, η Βρύσις καταγράφεται σήμερα από την Καθολική Εκκλησία ως τιμητική έδρα.[7]

  1. 1,0 1,1 «Tarihi Yapı». Pınarhisar Governorate. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Μαΐου 2016. Ανακτήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2016. 
  2. http://www.thesis.bilkent.edu.tr/0008101.pdf Αρχειοθετήθηκε 2022-10-06 στο Wayback Machine. Πρότυπο:Bare URL PDF
  3. Pius Bonifacius Gams, Series episcoporum Ecclesiae Catholicae, Leipzig 1931, p. 428
  4. Michel Lequien, Oriens christianus in quatuor Patriarchatus digestus, Paris 1740, Vol. I, coll. 1187-1188
  5. Gaetano Moroni, Dizionario di erudizione storico-ecclesiastica, vol. 6, p. 151 e vol. 93, p. 322
  6. Raymond Janin, La hiérarchie ecclésiastique dans le diocèse de Thrace, in Revue des études byzantines, tome 17, 1959. pp. 136-149, in particolare p. 143; e Darrouzès Jean (recensione di): Giorgio Fedalto, La Chiesa latina in Oriente. II. Hierarchia latina Orientis, in Revue des études byzantines, 1977, vol. 35, n° 1, pp. 302-303, in particolare p. 303.
  7. Annuario Pontificio 2013 (Libreria Editrice Vaticana 2013 (ISBN 978-88-209-9070-1)), p. 853