Πλατοβούνι
| Πλατοβούνι | |
|---|---|
 | |
 | |
| Ύψος | 1.800 μέτρα |
| Χώρες | Αλβανία |
| wikidata () | |
Το Πλατοβούνι[1] (αλβανικά: Mali i Gjerë) είναι ορεινός όγκος της νότιας Αλβανίας, ο οποίος βρίσκεται μεταξύ των δήμων Αγίων Σαράντα και Αργυροκάστρου, στην Βόρεια Ήπειρο. Αποτελεί το όριο της λεκάνης απορροής του Δέλβινου και της κοιλάδας του Δρίνου καθώς και των υδάτων που εκβάλλουν στην Αδριατική και στο Ιόνιο πέλαγος. Έχει υψόμετρο 1.789 μέτρων.
Το Πλατοβούνι εκτείνεται από την κοιλάδα του Γαρδικίου στα βορειοδυτικά έως το Πέρασμα Μουζίνα 540 μέτρα στα νότια, σε μήκος περίπου 30 χλμ. Ο ορεινός όγκος αποτελείται από μεσοζωικό και παλαιογενή ασβεστόλιθο που σχηματίζουν μια μεγάλη ασύμμετρη αντικλινική δομή με μια λιγότερο απότομη ανατολική πλευρά και μια δυτική πλευρά που χωρίζονται από μια τεκτονική επώθηση. Η κορυφογραμμή της λεκάνης απορροής καθώς και η ευρεία ανατολική πλαγιά έχουν ήπια κλίση (εξ ου και το όνομα), και γεμίζουν με διάφορες μορφές καρστικής διάβρωσης. Τα κύρια ορεινά περάσματα είναι η Μουζίνα, το Σοπότι και η Σκέρφιτσκα.[2][3][4]
Στην αρχαιότητα, η οροσειρά του Πλατοβουνίου χώριζε την επικράτεια της αρχαίας ελληνικής φυλής των Χαονών σε δύο μέρη· το δυτικό τμήμα με κέντρο την Φοινίκη και το ανατολικό γύρω από την Αντιγόνεια.[5]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Giakoumis, Konstantinos (2021). Monastic Financial Management in the Provinces of the Patriarchate of Constantinople (1867–1873) (PDF). Sofia: Centre for Advanced Study Sofia. σελ. 137.
- ↑ Buda, Aleks (1985). Fjalori Enciklopedik Shqiptar. Tiranë: Akademia e Shkencave e RPSSH. σελ. 662.
- ↑ Celet, Paul (2012) [1977]. «The geology of the Adriatic». Στο: Alan Nairn, επιμ. The Ocean Basins and Margins: Volume 4A The Eastern Mediterranean. Springer Science & Business Media. σελ. 226. ISBN 9781468430363.
Stratigraphy. Upper Triassic (Norian)—Lower Triassic dolomites, with intercalated lenticular bituminous horizons in the Iower part, crop out in the center of the Albanian Ionian zone (Mali Gjere Mountains). In Greece, Norian dolomites rest upon black limestones with Cardita gumbeli assigned to the Carnian (I.F.P.—I.G.R.S., 1966).
- ↑ Budina, Dhimosten (1971). «Strukturat gjeologjike». Iliria (Universiteti i Tiranës, Sektori i Arkeologjisë.) (v. 1): 267. https://books.google.com/books?id=HJGHAAAAIAAJ. «Kufirin lindor të kësaj zone e formojnë Mali i Gjerë, Qafa e Muzinës dhe vargu i maleve në jug të saj, deri në Stugare».
- ↑ De Maria, Sandro· Bogdani, Jylian· Giorgi, Enrico (2017). «Ricerca e tutela in un territorio di frontiera. L'Epiro del Nord fra età ellenistica e presenza di Roma». Στο: Gianluca Mastrocinque, επιμ. Paesaggi mediterranei di età romana. Archeologia, tutela, comunicazione. Bibliotheca archaeologica. 47. Edipuglia. σελ. 56. doi:10.4475/835. ISBN 978-88-7228-835-1. ISSN 1724-8523.