Η Πολίνα Βλαντιμίροβνα Γκέλμαν (ρωσικά: Поли́на Влади́мировна Ге́льман, ουκρανικά: Полі́на Володи́мирівна Ге́льман 24 Οκτωβρίου 1919 – 25 Νοεμβρίου 2005) ήταν Σοβιετική αεροπόρος στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Υπηρέτησε ως πλοηγός στο 46ο Αεροπορικό Σύνταγμα Νυχτερινών Βομβαρδιστικών της Φρουράς, που ήταν στελεχωμένο με γυναικεία πληρώματα και πραγματοποίησε 857 αποστολές κατά τη διάρκεια του πολέμου. Το 1946 τιμήθηκε για την δράση της με την ύψιστη διάκριση της Ηρωίδας της Σοβιετικής Ένωσης.
Ήταν τέκνο εβραϊκής οικογένειας και γεννήθηκε το 1919 στην ουκρανική πόλη Μπερντίτσιφ. Έπειτα από τον θάνατο του πατέρα της έζησε στο Γόμελ με την μητέρα της. Το 1938 ολοκλήρωσε τη δέκατη τάξη του σχολείου και ολοκλήρωσε την φοίτησή της και στη σχολή ανεμοπορίας της πόλης. Έγινε δεκτή στο Τμήμα Ιστορίας του Κρατικού Πανεπιστημίου της Μόσχας και ξεκίνησε την φοίτησή της εκεί, που διακόπηκε όμως πρόωρα εξαιτίας του πολέμου.[16][17]
Όταν ξέσπασε ο πόλεμος, την Γκέλμαν στρατολόγησε η Μαρίνα Ράσκοβα που είχε αναλάβει τότε την συγκρότηση αεροπορικών συνταγμάτων που θα ήταν στελεχωμένα από γυναίκες. Αφού ολοκλήρωσε την εκπαίδευσή της στην Σχολή της Σοβιετικής Αεροπορίας «Ένγκελς» η Γκέλμαν στάλθηκε στο μέτωπο με το 588ο Αεροπορικό Σύνταγμα Νυχτερινών Βομβαρδιστικών, που αργότερα μετονομάστηκε σε 46ο Αεροπορικό Σύνταγμα της Φρουράς. Από τον Σεπτέμβριο του 1943 έγινε πλοηγός της Ραΐσα Αρόνοβα, που επίσης έγινε Ηρωίδα της Σοβιετικής Ένωσης. Στο τέλος της σύρραξης η Γκέλμαν είχε πραγματοποιήσει 857 πολεμικές αποστολές και είχε ρίξει 113 τόνους βομβών. Έλαβε μέρος σε επιχειρήσεις στον Βόρειο Καύκασο, τη Σταυρούπολη, το Κουμπάν, το Νοβοροσίσκ, το Κερτς, τη Λευκορωσία, την Πολωνία και την ίδια τη Γερμανία. Πολέμησε με το Νότιο Μέτωπο, το Μέτωπο της Τρανσκαυκασίας, του Βόρειου Καυκάσου, καθώς και το 4ο Ουκρανικό και το 2ο Λευκορωσικό Μέτωπο. Έλαβε τον τίτλο της Ηρωίδας της Σοβιετικής Ένωσης στις 15 Μαΐου 1946.[18]
Μετά το τέλος του πολέμου η Γκέλμαν παρέμεινε στις τάξεις των ενόπλων δυνάμεων και ανέλαβε καθήκοντα μεταφράστριας, ολοκληρώνοντας την φοίτησή της στο Στρατιωτικό Ινστιτούτο Ξένων Γλωσσών το 1951.[19]
Αποστρατεύτηκε το 1957 έχοντας τον βαθμό του ταγματάρχη και εγκαταστάθηκε στη Μόσχα όπου εργάστηκε στο Ινστιτούτο Κοινωνικών Επιστημών στο οποίο και δίδασκε πολιτική οικονομία μέχρι την συνταξιοδότησή της το 1990. Ως έφεδρη αξιωματικός έφτασε στον βαθμό του αντισυνταγματάρχη. Ήταν μέλος του ΚΚΣΕ από το 1942 και στάλθηκε ως σύμβουλος και μεταφράστρια στην Κούβα.[20] Απεβίωσε στις 25 Νοεμβρίου 2005 στη Μόσχα.[21][22]
Πηγή:[21]