Ο κροατικός πολιτισμός έχει δημιουργηθεί μέσα στους αιώνες και αποτελεί ένα μείγμα διαφορετικών πολιτιστικών σφαιρών.[1] Οι Κροάτες, που έφθασαν στην περιοχή των Βαλκανίων τον μεσαίωνα, έχουν αφομοιώσει σημαντικά πολιτιστικά στοιχεία των Βυζαντινών, των Ενετών, των Οθωμανών και άλλων ομάδων.[2][1][3]
Η πρώτη κροατική πεζογραφία είναι παρόμοια με άλλες ευρωπαϊκές μεσαιωνικές λογοτεχνίες της εποχής. Οι παλαιότερες καταγραφές κροατικής λογοτεχνίας χρονολογούνται στον 11ο και 12ο αιώνα. Το πρώτο βιβλίο τυπωμένο στα κροατικά είναι το «Γλαγολιτικό Ρωμαϊκό Ευχολόγιο» (κροατικά: Misal po zakonu rimskoga dvora).[4][5] Χρονολογείται από το 1483 και είναι αξιοσημείωτο ως το πρώτο τυπωμένο ευχολόγιο, που δεν γράφηκε στα λατινικά στην Ευρώπη.[6][7] Είναι, επίσης, το πρώτο τυπωμένο βιβλίο του νοτιοσλαβικού ιδιώματος.[8]
Οι πολίτες της Κροατίας απολαμβάνουν μία δωρεάν δημόσια εκπαίδευση σε πρωτοβάθμιο και δευτεροβάθμιο επίπεδο και, εν μέρει, δωρεάν πανεπιστημιακή εκπαίδευση.[9] Υπάρχουν πάνω από 800 δημοτικά σχολεία και πάνω από 400 σχολεία δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης στη χώρα.[10] Η τριτοβάθμια εκπαίδευση, επίσης, χρηματοδοτείται από το κράτος και είναι, ως επί το πλείστον, δωρεάν για τους φοιτητές που εγγράφονται σε αυτήν με τα καλύτερα αποτελέσματα κατατακτήριων εξετάσεων. Υπάρχουν τριάντα δύο διαφορετικές πολυτεχνικές σχολές, καθώς και επτά πανεπιστήμια σε επτά μεγάλες πόλεις: Ζάγκρεμπ, Σπλιτ, Ριέκα, Όσιγιεκ, Ζαντάρ, Ντουμπρόβνικ και Πούλα.[11] Κάθε ένα από τα πανεπιστήμια της Κροατίας αποτελείται από πολλές ανεξάρτητες σχολές (fakultet), οι οποίες εστιάζουν σε ειδικούς τομείς κατάρτισης, όπως φυσικές επιστήμες, φιλοσοφία, δίκαιο, μηχανική, οικονομικά, αρχιτεκτονική, ιατρική κλπ.[12][13] Υπάρχει, επίσης, μια σειρά από άλλα εκπαιδευτικά και επιστημονικά ιδρύματα, όπως τα ινστιτούτα (με πιο σημαντικό το «Ινστιτούτο Ρότζερ Μπόσκοβιτς») ή η Κροατική Ακαδημία Επιστημών και Τεχνών, μια κοινότητα προώθησης της γλώσσας, του πολιτισμού και της επιστήμης που λειτουργεί από το 1866.[14] Η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία έπαιξε σημαντικό ρόλο στην ίδρυση πολλών εκπαιδευτικών εγκαταστάσεων στην Κροατία και συνεχίζει να διατηρεί πολλές ιερατικές σχολές θεολογική στη χώρα, καθώς και το Ποντιφικό Κροατικό Κολέγιο του Αγίου Ιερωνύμου για τους Κροάτες φοιτητές στη Ρώμη.[15]
Η μουσική στην Κροατία έχει δύο σημαντικές επιρροές. Η πρώτη αφορά στοιχεία της Κεντρικής Ευρώπης, που υπάρχουν στα κεντρικά και βόρεια τμήματα της χώρας, συμπεριλαμβανομένης της Σλαβονίας, και η δεύτερη αφορά στοιχεία της Μεσογείου, που παρατηρούνται ιδιαίτερα συχνά στις παράκτιες περιοχές της Δαλματίας και της Ίστριας.[1] Στην Κροατία, τόσο η ποπ όσο και η ροκ μουσική είναι ευρύτερα διαδεδομένες, ενώ συχνά ενσωματώνουν παραδοσιακά δαλματικά ή σλαβονικά λαϊκά στοιχεία. Από τα μέσα του 20ου αιώνα, η σλάγκερ και μουσική σανσόν αποτελούν τη ραχοκοκαλιά της κροατικής δημοφιλούς μουσικής.[16]
Τα παλαιότερα σωζόμενα δείγματα της αρχιτεκτονικής στην Κροατία αποτελούν οι εκκλησίες του 9ου αιώνα, με αντιπροσωπευτικό δείγμα αυτών να είναι ο ναός του Αγίου Δονάτου του Ζαντάρ.[17][18] Μερικές από τις πρώτες εκκλησίες που χτίστηκαν από τους Κροάτες ήταν βασιλική ιερά, ενώ οι επιρροές της ρωμαϊκής τέχνης ήταν ισχυρότερες στη Δαλματία, όπου η αστικοποίηση ήταν πιο έντονη και υπήρχε ο μεγαλύτερος αριθμός αυτών των μνημείων.[19] Κατά μήκος της ακτής, η αρχιτεκτονική έχει μεσογειακά χαρακτηριστικά με έντονη την επιρροή της αναγεννησιακής αρχιτεκτονικής στις μεγάλες αστικές περιοχές. Η επιρροή που άσκησε η Αυστροουγγαρία είναι ορατή στους κοινόχρηστους χώρους και τα κτίρια στα βόρεια και στα κεντρικά τμήματα της χώρας.[1] Οι μεγάλες πλατείες που φέρουν τα ονόματα τοπικών ηρώων και ηγετικών προσωπικοτήτων, τα καλλωπισμένα πάρκα και οι χαρακτηριστικοί πεζόδρομοι είναι μερικά από τα χαρακτηριστικά αυτών των εύρυθμων πόλεων, ειδικά όπου πραγματοποιήθηκε μεγάλης κλίμακας μπαρόκ αστικός σχεδιασμός, όπως για παράδειγμα στο Βαραζντίν και το Κάρλοβατς. Η μετέπειτα επιρροή του Κινήματος της Νέας Τέχνης αντανακλάται στη σύγχρονη αρχιτεκτονική.[20][21]