Συντεταγμένες: 48°37′45″N 1°21′3″W / 48.62917°N 1.35083°W
Ποντωμπώ | |
---|---|
Χώρα | Γαλλία |
Διοικητική υπαγωγή | Μανς και διαμέρισμα της Αβράνς |
Ταχυδρομικός κώδικας | 50220[1] |
Κωδικός Κοινότητας | 50408[2] |
Πληθυσμός | 576 (1 Ιανουαρίου 2021)[3] |
Έκταση | 1,94 km²[4] |
Υψόμετρο | 7 μέτρα[5] και 72 μέτρα[5] |
Ζώνη ώρας | UTC+01:00 (επίσημη ώρα) UTC+02:00 (θερινή ώρα) |
48°37′45″N 1°21′3″W | |
Ιστότοπος | http://pontaubault.fr[6] |
Σχετικά πολυμέσα | |
δεδομένα |
Το Ποντωμπώ (γαλλικά: Pontaubault, προφέρεται: [pɔ̃tobo]) είναι γαλλική κοινότητα στο νομό της Μανς, στη διοικητική περιοχή της Νορμανδίας.
Η κωμόπολη βρίσκεται στο κάτω μέρος του κόλπου του Μον Σεν Μισέλ στον οποίο εκβάλλει και ο ποταμός Σελύν (Sélune) που τη διαρρέει. Καταλαμβάνει έκταση 194 εκταρίων και βρίσκεται πολύ κοντά στην πόλη Αβράνς.
Το Ποντωμπώ έγινε γνωστό όταν στις 31 Ιουλίου 1944 τα Συμμαχικά στρατεύματα (το 8ο Σώμα Στρατού υπό τον Τζωρτζ Πάττον), μετά την απόβαση της Νορμανδίας και στα πλαίσια της επιχείρησης "Κόμπρα" κατάφεραν να καταλάβουν τη γέφυρα του Σελύν που βρίσκεται στην κωμόπολη και να ανοίξουν, με αυτό τον τρόπο, δρόμο προς τη Βρετάνη. Ωστόσο λίγο νωρίτερα ο Αλσατός Φρανσουά Μυτσλέρ (François Mutschler), ο οποίος υπηρετούσε στη Βέρμαχτ [7][8] κατάφερε να αποτρέψει σφαγή των κατοίκων της κωμόπολης. Στην αναμνηστική πλάκα που έχει αναρτηθεί στο κέντρο της κωμόπολης μπορεί κανείς να διαβάσει ολόκληρη την ιστορία, η οποία συνοπτικά έχει ως εξής: Στις 3 Φεβρουαρίου 1944 τα γερμανικά στρατεύματα σήκωσαν από του κρεβάτι όλους τους κατοίκους και τους έκλεισαν στην εκκλησία, ύστερα από τρεις αλλεπάλληλους εκτροχιασμούς τραίνων στη γέφυρα του Σελύν, που μετέφεραν πυρομαχικά και στρατεύματα προς ενίσχυση του "Τείχους του Ατλαντικού". Όσοι κάτοικοι έλειπαν θα θεωρούνταν ως οι δολιοφθορείς, οπότε θα εκτελούνταν οι κάτοικοι - όμηροι. Από το "προσκλητήριο" των Γερμανών έλειπαν δεκατρία άτομα. Ο Μυτσλέρ ήταν ο διερμηνέας, που, ωστόσο, είχε γαλλική εθνική συνείδηση. Κατάφερε, διαβάζοντας τα ονόματα των κατοίκων και εκμεταλλευόμενος την άγνοια των συμπολεμιστών του στη γαλλική γλώσσα, να τα "μπερδέψει" τόσο επιδέξια, ώστε στο τέλος να αποδείξει ότι δεν έλειπε κανείς. Οι Γερμανοί υπαναχώρησαν και άφησαν τους κατοίκους να επιστρέψουν στα σπίτια τους χωρίς να τους πειράξουν. Ο Μυτσλέρ, σε επιστολή του που έστειλε στην κοινότητα του Ποντωμπώ στις 25 Σεπτεμβρίου 1945, έγραψε: "Αυτό που έκανα στο χωριό σας ήταν φυσικό επακόλουθο γιατί αν και με είχαν στρατεύσει στη Βέρμαχτ, εγώ εξακολουθούσα να πολεμώ για το μπλε, το λευκό και το κόκκινο[9]. Με τον τρόπο αυτό απέτρεψε ένα ακόμα Οραντούρ-συρ-Γκλαν (Oradour-sur-Glane).[10]
Η σιδηροδρομική γραμμή που διέρχεται από το Ποντωμπώ έχει εγκαταλειφθεί. Η κωμόπολη συνδέεται με την υπόλοιπη Γαλλία μέσω του αυτοκινητοδρόμου Α84, ο οποίος διέρχεται από τις παρυφές της.
Τον Ιούλιο του 1944, ύστερα από πολλαπλούς βομβαρδισμούς, η εκκλησία του Αγίου Ανδρέα κατέρρευσε (σήμερα βρίσκεται υπό ανακατασκευή).
Στην κωμόπολη υπήρχε ένα ιδιωτικό μουσείο για την απόβαση, το οποίο έκλεισε το Νοέμβριο του 2008.
Αυτό το λήμμα σχετικά με τη γεωγραφία της Γαλλίας χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |