Πουί Μαρί

Πουί Μαρί
Χάρτης
Ύψος1.783 μέτρα
ΟροσειράΌρη του Καντάλ στο Μασίφ Σαντράλ
ΉπειροςΕυρώπη
ΧώρεςΓαλλία
Συντεταγμένες45°06′34″N 2°40′34″E / 45.109444°N 2.676111°E / 45.109444; 2.676111°,°
Τύποςκορυφή ηφαιστείου
wikidata (π • σ • ε )

Το Πουί Μαρί (γαλλικά: Puy Mary) είναι μία κορυφή  του ηφαιστειακού ορεινού όγκου του Καντάλ, στο νομό Καντάλ της περιοχής Ωβέρνη-Ρον-Αλπ. Το ύψος του είναι 1.783 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας.

Η περιοχή χαρακτηρίστηκε «Μεγάλο αξιοθέατο της Γαλλίας» με την ονομασία «Πουί Μαρί, ηφαίστειο του Καντάλ» στις 18 Δεκεμβρίου 2012.

Συγκεντρώνει περισσότερους από 500.000 επισκέπτες κάθε χρόνο και είναι μια από τις περισσότερο επισκέψιμες περιοχές της Ωβέρνης.

Τοπωνυμία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το όνομα «puy Mary» προέρχεται

  • από τον όρο puy, που αναφέρεται σε ένα ηφαιστειογενές βουνό με στρογγυλεμένη κορυφή και
  • από τον Μάριο, μαθητή του αγίου Ωστρεμουάν και πρώτου ιεραπόστολου της Άνω Ωβέρνης, [1]ο οποίος έζησε τον 3ο ή 4ο αιώνα και τα λείψανά του βρίσκονται στη Βασιλική της Νοτρ-Νταμ-ντε-Μιράκλ στο Μωριάκ.

Γεωγραφικά και γεωλογικά στοιχεία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η ορεινή διάβαση Πα ντε Περόλ
Το Πουί Μαρί από τη διάβαση του Πα ντε Περόλ
Πίνακας προσανατολισμού

Το Πουί Μαρί βρίσκεται στο Φυσικό περιφερειακό πάρκο των Ηφαιστείων της Ωβέρνης και έχει χαρακτηρισθεί « Μεγάλο αξιοθέατο της Γαλλίας». Είναι ένα σβησμένο ηφαίστειο, ηλικίας περίπου 6,5 εκατομμυρίων ετών, το οποίο σχηματίστηκε από τη συσσώρευση ιξώδους λάβας. Έχει βαθμιαία διαβρωθεί από τους παγετώνες κατά τη διάρκεια της τεταρτογενούς περιόδου, γεγονός που εξηγεί την πυραμιδοειδή μορφή του.

Αρκετά μονοπάτια πεζοπορίας οδηγούν στο Πουί Μαρί.[2] Το συντομότερο, από την ορεινή διάβαση του Πα ντε Περόλ, αποτελείται από μία πεζοπορική διαδρομή που διαρκεί μία ώρα (μετ' επιστροφής). Στο μονοπάτι, πολύ απότομο σε ορισμένα σημεία, κατασκευάστηκαν σκαλοπάτια, που κρίθηκαν αναγκαία λόγω της μεγάλης επισκεψιμότητας του χώρου που κατέστρεφε την παλιά διαδρομή.

Στις άκρες αυτού του μονοπατιού αναπτύσσεται κίτρινη γεντιανή[3] η ρίζα της οποίας μπορεί να φθάσει το 1,50 μέτρο και χρησιμοποιείται για να παράγει διάφορα ποτά, τα πιο γνωστά είναι τα απεριτίφ Σαλέρ και Αβέζ.

Διοικητικά, η κορυφή Πουί Μαρί βρίσκεται μεταξύ τεσσάρων πόλεων του νομού Καντάλ: Φαλγκού προς τα δυτικά, Λε Κλω στα βόρεια, Λαβιζερί προς τα ανατολικά και Μαντάντλ-Σαιν-Ζυλιάν στα νότια.

Η κορυφογραμμή μεταξύ του Πουί Μαρί και του Πουί ντε λα Τουρτ διασχίζεται χάρη στην ορεινή διάβαση Πα ντε Περόλ  (1.589 μέτρα, το ψηλότερο οδικό πέρασμα του Μασίφ Σαντράλ). Η οδική πρόσβαση  της διάβασης είναι αδιάβατη το χειμώνα και είναι απόλυτα κλειστή για κυκλοφορία από τον Νοέμβριο έως τον Μάιο.

Κλίμα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το Πουί Μαρί χιονισμένο

Το Πουί Μαρί και το Πλον ντυ Καντάλ είναι ανάμεσα στις περιοχές της Γαλλίας με την υψηλότερη υδατόπτωση (κατά μέσο όρο 2,5 μέτρα νερό ανά έτος) και δημιουργούν πολλαπλούς χείμαρρους των οποίων οι καταρράκτες τρέχουν στις πλαγιές τους.

Η βόρεια πλευρά του Πουί Μαρί, που είναι τον περισσότερο χρόνο χιονισμένη, καλύπτεται από παγωμένα στρώματα χιονιού που λιώνουν πολύ αργά το καλοκαίρι. Αυτή η συσσώρευση του χιονιού αποτελεί την αιτία του παρατεταμένου κλεισίματος της ορεινής διάβασης Πα ντε Περόλ (μερικές φορές μέχρι τον Ιούνιο).[4]

Προστασία του περιβάλλοντος

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η μεγάλη επισκεψιμότητα του χώρου (500 έως 600.000 επισκέπτες κάθε χρόνο μεταξύ Ιουνίου και Σεπτεμβρίου, στην οποία πρέπει να προστεθεί και η χειμερινή προσέλευση) θέτει προβλήματα υποβάθμισης του φυσικού περιβάλλοντος. Ένα από τα εμβληματικά μέτρα του προγράμματος δράσης «Grand Site Objective 2010» είναι η σημαντική μείωση της κυκλοφορίας των αυτοκινήτων στη διάβαση Πα ντε Περόλ. Έτσι τέθηκαν σε κυκλοφορία μίνι λεωφορεία που αναχωρούν από τις διάφορες κοιλάδες γύρω από την κορυφή.[5]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ . «ετυμολογία σύμφωνα με την ιστοσελίδα». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Ιανουαρίου 2014. 
  2. ↑ . «χάρτης μονοπατιών» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 22 Ιουνίου 2016. 
  3. ↑ . «mediplantepirus». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Ιουνίου 2021. 
  4. ↑ F.Graveline et J. Brunel, Cantal, la saga d'un volcan, Debaisieux, 1996
  5. ↑ . «Le Transport Découverte du Puy Mary».