Πρίμο Ματσολάρι

Πρίμο Ματσολάρι
Εφημέριος στο Μπότσολο (Ιταλία)
Προσωπικά στοιχεία
Γέννηση13  Ιανουαρίου 1890, Κρεμόνα
Θάνατος12  Απριλίου 1959[1][2]
Μπότσολο
ΥπηκοότηταΙταλία και Βασίλειο της Ιταλίας
Επάγγελμαπρεσβύτερος[2]
συγγραφέας[2]
δημοσιογράφος[3]
αντάρτης[4]
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Πρίμο Ματσολάρι (ιταλικά: Primo Mazzolari‎‎, Κρεμόνα, 13 Ιανουαρίου 1890 - Μπότσολο , 12 Απριλίου 1959) ήταν Ιταλός κληρικός.

Βιογραφικά στοιχεία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στις 13 Ιανουαρίου 1890 στη γειτονιά της Σάντα Μαρία ντελ Μποσκέττο της Κρεμόνας της Λομβαρδίας. Χειροτονήθηκε ιερέας στις 24 Αυγούστου 1912. Κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου υπηρέτησε ως στρατιωτικός ιερέας.

Από τις 10 Ιουλίου 1932 έως τον θάνατό του, διετέλεσε εφημέριος της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας, με έδρα το Μπότσολο.

Το 1949 ίδρυσε την δεκαπενθήμερη επιθεώρηση "ADESSO" (ΑΔΈΣΣΟ - Tώρα) και από αυτή του την ενέργεια αντιμετώπισε πολλά προβλήματα με τους ανωτέρους του. Μόνο προς τα τελευταία χρόνια του βίου του (1957) ο τότε αρχιεπίσκοπος Μοντίνι (μέλλων Πάπας Παύλος ΣΤ΄), τον κάλεσε να κηρύξει στην επισκοπή.

Υπήρξε εξέχουσα μορφή του ιταλικού καθολικισμού κατά το πρώτο μισό του 20ού αι. Η θεολογική σκέψη του προείδε αρκετές από τις αρχές που αποτυπώθηκαν αργότερα στη Β΄ Βατικάνιο Σύνοδο, γύρω από την εκκλησία των φτωχών και τη θρησκευτική ελευθερία.[5]

Βιβλιογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Il mio parroco. Confidenze di un povero prete di campagna (1932, Dehoniane)
  • La più bella avventura. Sulla traccia del 'prodigo' (1934, Dehoniane)
  • Lettera sulla parrocchia. Invito alla discussione (1937, Dehoniane)
  • Il samaritano. Elevazioni per gli uomini del nostro tempo (1938, Dehoniane)
  • I lontani. Motivi di apostolato avventuroso (1938, Dehoniane)
  • Tra l'argine e il bosco (1938, Dehoniane)
  • La via crucis del povero (1938, Dehoniane)
  • Tempo di credere (1941, Dehoniane)
  • Anch'io voglio bene al Papa (1942, Dehoniane)
  • Dietro la Croce (1942, Dehoniane)
  • Impegno con Cristo (1943, Dehoniane)
  • La Samaritana (1944, Dehoniane)
  • Il compagno Cristo. Vangelo del reduce (1945, Dehoniane)
  • La pieve sull'argine (1952, Dehoniane)
  • Il segno dei chiodi (1954, Dehoniane)
  • La parola che non passa (1954, Dehoniane)
  • Tu non uccidere (1955, San Paolo)
  • La parrocchia (1957, La Locusta)
  • I preti sanno morire (1958, Dehoniane)
  • La Carità Del Papa, Πάπας Πίος ΙΒ΄ e la ricostruzione dell'Italia, Edizioni Paoline, 1991

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 12030952s. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 BeWeB. 1304. Ανακτήθηκε στις 14  Φεβρουαρίου 2021.
  3. ↑ Ανακτήθηκε στις 14  Ιουνίου 2019.
  4. ↑ (Ιταλικά) Donne e Uomini della Resistenza. National Association of Italian Partisans. www.anpi.it/donne-e-uomini/. Ανακτήθηκε στις 2  Απριλίου 2022.
  5. ↑ Raffaele Alessandrini. «Che fatica star dietro a quel prete» (στα ιταλικά). L'Osservatore Romano (8 Απριλίου 2009). http://www.vatican.va/news_services/or/or_quo/cultura/081q05a1.html. Ανακτήθηκε στις 11.11.2016. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]