Η προληπτική συντήρηση[1][2] αποτελεί την ειδίκευση στην επιβράδυνση ή την αποτροπή της φθοράς σε μουσειακά αντικείμενα, ιδιωτικές συλλογές και αρχειακό υλικό[3]. Οι διαδικασίες της περιλαμβάνουν τον έλεγχο του περιβάλλοντος, την έκθεση-μεταφορά-αποθήκευση και την ετοιμότητα διάσωσης σε συνθήκες φυσικών καταστροφών. Οι διαδικασίες αυτές δεν περιλαμβάνουν την άμεση φυσική ή χημική επέμβαση στο αντικείμενο. Σε αντίθεση με τη επεμβατική/δραστική συντήρηση, η προληπτική συντήρηση δεν επικεντρώνει τη προσοχή σε ένα αντικείμενο απαραίτητα, αλλά αποσκοπεί σε ολόκληρη τη συλλογή. Γενικότερα τα πεδία της προληπτικής συντήρησης είναι η καταγραφή και ο έλεγχος των περιβαλλοντικών παραμέτρων (σχ. υγρασία, θερμοκρασία, ακτινοβολία), των αέριων ρύπων[4] και των επιπτώσεων στα έργα τέχνης, την μέτρηση των πτητικών οργανικών ενώσεων (VOCs)[5] προερχόμενες από τα κατασκευαστικά υλικά προθηκών και υλικών έκθεσης και αποθήκευσης, τα προβλήματα που μπορούν να δημιουργηθούν από φυσικές καταστροφές (πλημμύρα, φωτιά) και την ανθρώπινη δραστηριότητα. Τέλος, στα πεδία του γνωστικού αντικειμένου της προληπτικής συντήρησης είναι και η επιλογή- εύρεση κατάλληλων υλικών και μεθόδων αποθήκευσης και έκθεσης όπως επίσης και η μεταφορά και η μεταχείριση[6][7] των οργανικών[8][9] και ανόργανων έργων τέχνης.