Πρόεδρος της Μπολιβαριανής Δημοκρατίας της Βενεζουέλας
| |
---|---|
Κάτοχος (αμφισβητείται) από 23 Ιανουαρίου 2019 | |
Προσφώνηση | Κύριε Πρόεδρε (Señor Presidente) ή Η Αριστότητά Του |
Κατοικία | Λα Κασόνα |
Έδρα | Παλάτι Μιραφλόρες, Καράκας |
Διορισμός από | Λαϊκή εκλογή |
Αρχικός κάτοχος | Κριστόμπαλ Μεντόσα (Πρώτη Δημοκρατία) Χοσέ Αντόνιο Πάες (Κράτος της Βενεζουέλας) |
Αναπληρωτής | Αντιπρόεδρος της Βενεζουέλας |
Ιστοσελίδα | Επίσημη ιστοσελίδα |
Ο Πρόεδρος της Βενεζουέλας (ισπανικά: Presidente de Venezuela), επίσημα γνωστός ως Πρόεδρος της Μπολιβαριανής Δημοκρατίας της Βενεζουέλας (ισπανικά: Presidente de la República Bolivariana de Venezuela) είναι αρχηγός κράτους και επικεφαλής της κυβέρνησης στο προεδρικό σύστημα της Βενεζουέλας. Ο πρόεδρος είναι ο επικεφαλής της εκτελεστικής εξουσίας της κυβέρνησης της Βενεζουέλας και είναι ο αρχηγός των Εθνικών Ενόπλων Δυνάμεων της Μπολιβαριανής Δημοκρατίας της Βενεζουέλας. Οι προεδρικές θητείας καθορίστηκαν ως εξαετείς μετά την έγκριση του συντάγματος του 1999 και η επανεκλογή ήταν απεριόριστη από το 2009[1].
Το αξίωμα του προέδρου υπήρξε από το 1811, όταν η Βενεζουέλα διακήρυξε ανεξαρτησία από το ισπανικό στέμμα. Ο πρώτος πρόεδρος ήταν ο Κριστόμπαλ Μεντόσα. Από το 1821 έως το 1830, η Βενεζουέλα ήταν κράτος μέλος της Μεγάλης Κολομβίας και το εκτελεστικό σκέλος της κυβέρνησης της Βενεζουέλας απορροφήθηκε από την κυβέρνηση της Κολομβίας στην Μπογκοτά. Όταν το κράτος της Βενεζουέλας έγινε ανεξάρτητο από την ένωση, το γραφείο του προέδρου αποκαταστάθηκε υπό τον Χοσέ Αντόνιο Πάες. Κάθε αρχηγός κράτους της Βενεζουέλας έκτοτε κατείχε τον τίτλο του προέδρου.
Ο Νικολάς Μαδούρο του Ενωμένου Σοσιαλιστικού Κόμματος της Βενεζουέλας είναι Πρόεδρος της Βενεζουέλας από τις 5 Μαρτίου 2013, αφού εισήλθε στο αξίωμα ως προσωρινός Πρόεδρος και στη συνέχεια εξελέγη κατά τις προεδρικές εκλογές του 2013 και πάλι το 2018. Ωστόσο, τα αποτελέσματα των εκλογών του 2018 αμφισβητήθηκαν, κυρίως λόγω των παρατυπιών στον τρόπο με τον οποίο έλαβαν χώρα οι εκλογές. Στις αρχές του 2019, η Εθνοσυνέλευση της Βενεζουέλας κήρυξε άκυρα τα αποτελέσματα των εκλογών [2] και επικαλούμενη αρκετές ρήτρες του Συντάγματος της Βενεζουέλας του 1999, δήλωσε ότι ο Χουάν Γκουαϊδό είναι προσωρινός πρόεδρος κατά τη διάρκεια συνταγματικής κρίσης[3]. Η διεθνής κοινότητα είναι επί του παρόντος διαιρεμένη σε αυτό το θέμα, με ορισμένες χώρες να συνεχίζουν να αναγνωρίζουν τον Μαδούρο και άλλοι αναγνωρίζουν τον Γκουαϊδό ή δηλώνουν υποστήριξη στην Εθνική Συνέλευση. [4]
Ως δημοκρατία με προεδρικό χαρακτήρα, η Βενεζουέλα παρέχει σημαντικές εξουσίες στον πρόεδρο. Ελέγχει αποτελεσματικά το εκτελεστικό σκέλος της κυβέρνησης, εκπροσωπεί τη χώρα στο εξωτερικό και διορίζει το υπουργικό συμβούλιο και, με την έγκριση της Εθνοσυνέλευσης, τους δικαστές του Ανωτάτου Δικαστηρίου Δικαιοσύνης. Ο πρόεδρος είναι ο αρχηγός των Εθνικών Βολιβαριανών Ενόπλων Δυνάμεων.
Οι εξουσίες και υποχρεώσεις του Προέδρου της Βενεζουέλας καθιερώνονται, περιορίζονται και αριθμούνται από τα άρθρα 236 και 237 του Συντάγματος :
Ο μισθός του Προέδρου προέρχεται άμεσα από το Εθνικό Ταμείο, όπως αναφέρεται στον Οργανικό Νόμο περί Μισθών, Συντάξεων και Αποχωρήσεων Υψηλών Αξιωματούχων της Δημόσιας Εξουσίας. Κατά τη διάρκεια της θητείας του, ο Πρόεδρος δεν μπορεί να απασχοληθεί από οποιονδήποτε άλλο, ούτε να λαμβάνει οποιοδήποτε άλλο μισθό εκτός το κράτος. Ο μισθός του Προέδρου δεν πρέπει να υπερβαίνει τους δώδεκα μηνιαίους κατώτατους μισθούς[5], δηλαδή 67.469,76 μπολιβάρ φουέρτε (Φεβρουάριος 2015)[6].
Η Προεδρική Φρουρά της Βενεζουέλας είναι υπεύθυνη για την προστασία του Προέδρου, της προεδρικής οικογένειας και τους πολιτικούς συνομηλίκους τους. Η Προεδρική Φρουρά αποτελείται από μέλη των τεσσάρων τμημάτων των Εθνικών Βολιβαριανών Ενόπλων Δυνάμεων και άλλους φορείς δημόσιας ασφάλειας. Επικεφαλής είναι ένας γενικός αξιωματούχος.
Από το 1900, ο επίσημος χώρος εργασίας του Προέδρου είναι το Παλάτι Μιραφλόρες στο Καράκας. Από το 1964, προεδρική κατοικία είναι το παλάτι Λα Κασόνα, το οποίο ιδρύθηκε από τον πρόεδρο Ραούλ Λεόνι. Το Λα Κασόνα δεν χρησιμοποιήθηκε από τον Πρόεδρο Μαδούρο, ο οποίος αποφάσισε να μην κατοικήσει σε αυτό[7].
Σύμφωνα με τα άρθρα 227 και 229 του Συντάγματος της Βενεζουέλας που εγκρίθηκαν το 1999, για να γίνει κάποιος Πρόεδρος της Βενεζουέλας πρέπει να πληρεί τις παρακάτω προϋποθέσεις[8]:
Σύμφωνα με το σύνταγμα, η τρέχουσα προεδρική θητεία διαρκεί έξι χρόνια, αλλά υπάρχει δικαίωμα προσφυγής σε δημοψήφισμα λαϊκής ανάκλησης οπουδήποτε κατά τη διάρκεια των τριών τελευταίων ετών μιας προεδρικής θητείας. Το δημοψήφισμα του 2009 αφαίρεσε τους προηγούμενους περιορισμούς που περιορίζουν τον Πρόεδρο σε 2 θητείες.[9]
Από το 1958 έως το 1999, η προεδρική θητεία ήταν πέντε χρόνια. Ο πρόεδρος δεν αποκλειόταν μόνο από άμεση επανεκλογή, αλλά δεν μπορούσε να είναι υποψήφιος για 10 χρόνια (ισοδύναμα με δύο πλήρεις όρους) μετά την αποχώρησή του.
Οι πρόεδροι της Βενεζουέλας που υπηρετούσαν με βάση του Σύνταγμα του 1864 (ξεκινώντας από τον Χουάν Κρισόστομο Φαλκόν) έφεραν τον τίτλο του "Προέδρου της Ένωσης", αντί του συνηθισμένου "Προέδρου της Δημοκρατίας" που εξακολουθεί να χρησιμοποιείται σήμερα. Εκτός αυτού, όλοι οι αρχηγοί κρατών από το 1811 κατέχουν τον τίτλο "Πρόεδρος της Βενεζουέλας", με μικρές παραλλαγές όσον αφορά το επίσημο όνομα της χώρας (το οποίο άλλαξε τέσσερις φορές από την αποκατάσταση της ανεξαρτησίας το 1830).
Υποψήφιος | Κόμμα | Αριθμός ψήφων | Ποσοστό επί των συνολικών ψήφων | |
---|---|---|---|---|
Νικολάς Μαδούρο | Ενωμένο Σοσιαλιστικό Κόμμα Βενεζουέλας | 6.244.016 | 67.84 | |
Χένρι Φαλκόν | Προοδευτική Συμμαχία | 1.927.174 | 20.93 | |
Χαβιέρ Μπερτούτσι | Ανεξάρτητος | 983.140 | 10.82 | |
Ρεϊνάλντο Κιχάδα | Δημοφιλής Πολιτική Μονάδα 89 | 36.132 | 0.39 | |
Έγκυρες ψήφοι | 9.203.744 | 98.10 | ||
Άκυρα/λευκά ψηφοδέλτια | 177.474 | 1.89 | ||
Σύνολο | 9.381.218 | 100 | ||
Εγγεγραμμένοι ψηφοφόροι / συμμετοχή | 20.527.571 | 46.07 | ||
Πηγή: Εθνική Εκλογική Επιτροπή Αρχειοθετήθηκε 2019-06-07 στο Wayback Machine. |