Πρόεδρος του Σουρινάμ

Πρόεδρος της Δημοκρατίας του Σουρινάμ
Προεδρική σημαία του Σουρινάμ
Κάτοχος Τσαν Σαντόχι από 16 Ιουλίου 2020
Προσφώνηση	Κύριε Πρόεδρε (ανεπίσημα) Η Αυτού Εξοχότης (διπλωματικά)
Κατοικία	Προεδρικό Μέγαρο του Σουρινάμ
Έδρα	Παραμαρίμπο
Διορισμός από	Εθνοσυνέλευση
Διάρκεια θητείας	Πέντε έτη, ανανεώσιμη χωρίς όριο
Αρχικός κάτοχος	Johan Ferrier
Δημιουργία	25 Νοεμβρίου 1975
Αναπληρωτής	Αντιπρόεδρος του Σουρινάμ
Μισθός	133.560 δολάρια ΗΠΑ ετησίως[1][2]
Ιστοσελίδα	Cabinet of the President

Ο πρόεδρος της Δημοκρατίας του Σουρινάμ (ολλανδικά: President van de Republiek Suriname‎‎ ) είναι, σύμφωνα με το Σύνταγμα του 1987, ο αρχηγός του κράτους και της κυβέρνησης του Σουρινάμ, και αρχηγός του Εθνικού Στρατού του Σουρινάμ (SNL). Ο πρόεδρος διορίζει επίσης το υπουργικό συμβούλιο.

Ο σημερινός πρόεδρος είναι ο Τσαν Σαντόχι, πρώην αρχηγός της αστυνομίας. Είναι προσκείμενος στο Προοδευτικό Μεταρρυθμιστικό Κόμμα (VHP). Ο Σαντόχι εξελέγη πρόεδρος στις 13 Ιουλίου 2020 διά βοής σε εκλογές χωρίς αντίπαλο ^[3] και ανέλαβε καθήκοντα στις 16 Ιουλίου στην Onafhankelijkheidsplein στο Παραμαρίμπο σε μια τελετή χωρίς την παρουσία κοινού λόγω της πανδημίας COVID-19. ^{[4] [5]}

Ιστορία

Η θέση του προέδρου θεσμοθετήθηκε μετά την ανεξαρτησία από την Ολλανδία το 1975. Μέχρι το 1987 ο ρόλος ήταν σε μεγάλο βαθμό εθιμοτυπικός. Ο πρώτος αξιωματούχος ήταν ο Γιόχαν Φεριέρ, ένας δάσκαλος και βετεράνος πολιτικός που υπηρετούσε ως κυβερνήτης από το 1968. Παραιτήθηκε από πρόεδρος τον Αύγουστο του 1980, αρκετούς μήνες έπειτα από ένα πραξικόπημα . Από τότε μέχρι το 1988, οι κατ' όνομα πρόεδροι ήταν ουσιαστικά μαριονέτες του αντισυνταγματάρχη, εγκατεστημένου από τον στρατό, του Ντέσι Μπουτέρσε, ο οποίος κυβέρνησε ως δικτάτορας με ελάχιστους πρακτικούς ελέγχους στην εξουσία του. Η δημοκρατία αποκαταστάθηκε το 1988, το έτος μετά την ψήφιση του συντάγματος, στο οποίο περιλαμβάνονταν τα καθήκοντα και οι ευθύνες του προέδρου. Στις 24 Δεκεμβρίου 1990, δύο ημέρες μετά την παραίτηση του Μπουτέρσε από τη θέση του διοικητή του στρατού, ο στρατός κάλεσε τον πρόεδρο Ραμσεγουάκ Σανκάρ για να τον ενημερώσει ότι αυτός και το υπουργικό του συμβούλιο είχαν απομακρυνθεί από τα καθήκοντά τους. Ο αρχηγός της αστυνομίας και υπηρεσιακός διοικητής του στρατού, ο Ιβάν Γκράνουγκστ, διορίστηκε υπηρεσιακός πρόεδρος. Στις 27 Δεκεμβρίου 1990 ο Γιοχάνες Κράαγκ έγινε πρόεδρος. Από το 1991 ο πρόεδρος εκλέγεται δημοκρατικά.

Εκλογή

Ο πρόεδρος και ένας αντιπρόεδρος εκλέγονται από τα δύο τρίτα τουλάχιστον των μελών της Εθνοσυνέλευσης για πενταετή θητεία και είναι υπόλογοι στη Συνέλευση. Κατά τη διάρκεια της θητείας τους, ο πρόεδρος πρέπει να χάσει τυχόν πρόσθετες θέσεις στην πολιτική ή τις επιχειρήσεις.

Προσόντα

Ένας υποψήφιος πρέπει να είναι υπήκοος Σουρινάμ (κάτοικος της χώρας για τουλάχιστον έξι χρόνια) και να είναι τουλάχιστον 30 ετών. Ένας υποψήφιος πρέπει να κερδίσει τουλάχιστον τα δύο τρίτα των ψήφων στη Συνέλευση για να εκλεγεί. Εάν κανένας υποψήφιος δεν κερδίσει τα δύο τρίτα ύστερα από τρεις γύρους, ψηφίζει στη συνέχεια το Ενωμένο Λαϊκό Κογκρέσο, που αποτελείται από τη Συνέλευση και τους τοπικούς κυβερνητικούς αξιωματούχους. Σε αυτή την περίπτωση απαιτείται απλή πλειοψηφία.

Εξουσίες και καθήκοντα

Ο πρόεδρος έχει εκτεταμένες λειτουργικές εξουσίες. Ο πρόεδρος διορίζει και απολύει υπουργούς, υπογράφει νομοσχέδια και διορίζει και απολύει το διπλωματικό προσωπικό. Κηρύσσει πόλεμο και κατάσταση έκτακτης ανάγκης με την επικύρωση της Εθνοσυνέλευσης. Συνάπτει ξένες συνθήκες και συμφωνίες, πάλι με τη σύμφωνη γνώμη της Συνέλευσης. Ασκεί επίσης τελετουργικά καθήκοντα όπως η απονομή βραβείων, η υποδοχή ξένων διπλωματών και η χορήγηση χάρης.

Κατάλογος προέδρων

^[6]

Πολιτικά κόμματα

•   Εθνικό Κόμμα του Σουρινάμ (NPS)
•   Εθνικιστικό Ρεπουμπλικανικό Κόμμα (PNR)
•   Προοδευτικό Μεταρρυθμιστικό Κόμμα (VHP)
•   Εθνικό Δημοκρατικό Κόμμα (NDP)
•   Ανεξάρτητος

Πρόεδρος			θητεία			Πολιτικό κόμμα	Αντιπρόεδρος
Σειρά	Πορτρέτο	Όνομα (Γέννηση–Θάνατος)	Από	Έως	Χρόνος παραμονής στη θέση
1		Γιόχαν Φεριέρ (1910–2010)	25 Νοεμβρίου 1975	13 Αυγούστου 1980 (παραιτήθηκε έπειτα από το πραξικόπημα του 1980)	70081488672000000004 έτη, 262 ημέρες	NPS	Η θέση δεν είχε θεσμοθετηθεί
2		Χενκ Τσιν Α Σεν (1934–1999)	15 Αυγούστου 1980	4 Φεβρουαρίου 1982 (απολύθηκε από τον Ντέσι Μπουτέρσε).[7][8]	70074650480000000001 έτος, 173 ημέρες	PNR
3		Φρεντ Ράμνταντ Μισίερ (1926–2004)	8 Φεβρουαρίου 1982	25 Ιανουαρίου 1988	70081881144000000005 έτη, 351 ημέρες	Ανεξάρτητος
4		Ραμσεγουάκ Σανκάρ (1937-)	25 Ιανουαρίου 1988	24 Δεκεμβρίου 1990 (ανατράπηκε στο "Πραξικόπημα του Τηλεφώνου").[9]	70079188640000000002 έτη, 333 ημέρες	VHP	Χενκ Άρον
5		Γιόχαν Κράαγκ (1913–1996)	29 Δεκεμβρίου 1990	16 Σεπτεμβρίου 1991	7007225504000000000261 ημέρες	NPS	Ζυλ Βάιντενμπος
6		Ρόναλντ Βενεσιάαν (1936-)	16 Σεπτεμβρίου 1991	15 Σεπτεμβρίου 1996	70081577664000000004 έτη, 365 ημέρες	NPS	Ζιλ Ατζόντια
7		Ζυλ Βάιντενμπος (1941-)	15 Σεπτεμβρίου 1996	12 Αυγούστου 2000	70081233576000000003 έτη, 332 ημέρες	NDP	Πρεταπναριάν Ραντακισούν
(6)		Ρόναλντ Βενεσιάαν (1936-)	12 Αυγούστου 2000	12 Αυγούστου 2010	10 χρόνια	NPS	Ζιλ Ατζόντια
							Ραμντιέν Σαρτζό
8		Ντέσι Μπουτέρσε (1945-2024)	12 Αυγούστου 2010	16 Ιουλίου 2020	70083133080000000009 έτη, 339 ημέρες	NDP	Ρόμπερτ Αμεεράλι
							Ασουίν Αντίν
9		Τσαν Σαντόχι (1959-)	16 Ιουλίου 2020	Σήμερα	70081430784000000004 έτη, 195 ημέρες	VHP	Ρόνι Μπρούνσβαϊκ

Γραμμή χρόνου

Παραπομπές

1. «Starnieuws – Salaris alle ministers is ruim SRD 15.000 netto». starnieuws.com. 
2. BFMTV. «Qui sont les chefs d'État les mieux rémunérés au monde?». BFMTV. 
3. «Live blog: Verkiezing president en vicepresident Suriname» (στα nl). De Ware Tijd. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2021-01-15. https://web.archive.org/web/20210115220444/http://dwtonline.com/laatste-nieuws/2020/07/13/live-blog-verkiezing-president-en-vicepresident-suriname/. Ανακτήθηκε στις 2020-07-13. 
4. «Inauguratie nieuwe president van Suriname op Onafhankelijkheidsplein» (στα nl). Waterkant. https://www.waterkant.net/suriname/2020/07/12/inauguratie-nieuwe-president-van-suriname-op-onafhankelijkheidsplein/. Ανακτήθηκε στις 2020-07-13. 
5. «Live blog: Inauguratie president en vicepresident» (στα nl). De Ware Tijd. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2020-10-09. https://web.archive.org/web/20201009095133/http://dwtonline.com/laatste-nieuws/2020/07/16/live-blog-inauguratie-president-en-vicepresident/. Ανακτήθηκε στις 2020-07-16. 
6. «Kabinet van de President - Historie». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Μαΐου 2018. Ανακτήθηκε στις 20 Μαΐου 2018. 
7. «AROUND THE WORLD; Military in Suriname Takes Over Government». The New York Times. 6 Φεβρουαρίου 1982. Ανακτήθηκε στις 15 Δεκεμβρίου 2020. 
8. «Chin A Sen onder druk afgetreden» (στα nl). 1982-02-05. https://www.digibron.nl/viewer/collectie/Digibron/offset/8/zoekwoord/Chin+A+Sen/id/c0087201859ec9d8360edad52a52e827. Ανακτήθηκε στις 2020-06-23. 
9. Howard W. French (27 Δεκεμβρίου 1990). «Suriname Coup Leaders Had Power Already». The New York Times. Ανακτήθηκε στις 15 Δεκεμβρίου 2020. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Presidents of Suriname στο Wikimedia Commons